Ang Lablayp ng Bestfriend ko

Chapter 02

*EVENING*

"Ano kaya kung sumama ka kaya samin bukas Ayah?' sabi sakin ni Tita Lorraine, mommy ni Kyle. Kasalukuyan kasi kaming kumakain ng dinner sa bahay-slash-mansyon nila. "Ipapakilala kita sa ibang mga relatives namin."

"Agree ako kay mama Kaye, magsho-shoping tayo ng dress mo" sabi naman ni ate Veedah, nakakahiya na talaga promise. 

"Eh tita, ate ano po eh, nakak-----"

"Did you just called her Kaye!? Ako lang ang pwedeng tumawag sa kanya by her second name!" sita ni Kyle sa ate niya.

"ah Kyle oka---"

Ate Veedah frowned "But whyyyyyyy? I'm also her bestfriend" and in 

1

2

3

Nagpout na po ang pinacute na babaeng nakilala ko,, waaah ang qtqt parang bata waah!

"Can you please stop being childish,? It's embarassing you know." binaba niya yung kutsara at tinidor niya sa tabi ng plato niya. Alam kong nandidiri na si Kyle. Mabait naman si Kyle eh, sobra. Pero ewan ko ba kung bakit ganun na lamang ang trato niya sa ate niya... maybe ganun na talaga ang lambingan nila.

"But I'm not childish!, as if you're mature enough" sabi naman ni ate Veeedah at ginaya niya yung ginawa ni Kyle.

"I'm already a mature person, and still, you're not." sabi ni Kyle.

"Oh no little brother, you're not. I'm 3 years older than you, you know that." at... tumayo na nga siya. eto na nga ba ang sinasabi ko eh. -_-

"But you're childish!" tumayo na din si Kyle. Ano bang trip nila at nag-gagayahan sila?

"I'M NOT!"

"YOU ARE!"

"NO!"-Veedah

"YES!"-Kyle

"Both of you! Stop shouting! Nasa hapag kainan tayo, kahit konting respeto naman at isa pa, di na kayo nahiya, kanina pa kayo pinapanood ni Ayah!" kalamadong sigaw ni tita Lorraine. Laking pasasalamat ko at di rin siya tumayo, baka magkaroon pa ng World War III.

Tumahimik naman yung dalawa at itinuloy ang pagkain. At siyempre nakaupo na sila.

"So, I was saying," tumingin si tita sa akin. "Kung ayaw mo talagang sumama, it's okay may next time pa naman right?"

Tumango na lamang ako. Nakakahiya kasi eh, siyempre family gathering yun tapos sasama ako? ni hindi nga nila ako kamag-anak eh. Baka pag sumama pa ako,mag-collapse pa ako dun.

"Are you really sure KAYE?" tanong ni Kyle at tumingin kay ate Veedah. Talagang diniinan niya yung tawag niya akin. Nakita ko naman na nainis si ate Veedah at tumingin sa ibang direksiyon.

"ah-eh, Kyle, baka kasi ma-out of place lang ako tsaka, nakakahiya."

"Oh I understand you"  sabat ni tita sa usapan. Inirapan lang siya ni Kyle. Kyle mommy mo yan ha....."Ganyang ganyan din ako nung time na ipinakilala ako ako ni Edward sa lolo at lola niyo" kinikilig si tita, hahaha pebebe teeens lang.?

"MA!"  sabay na sigaw ng magkapatid.

"Hindi mo bagay makilig" -Kyle

"Tagal na yun ma." - Veedah

 "Sshh!" saway ni tita sa magkapatid at tumngin sa akin. "Wag mo silang pansinin Ayah, tayo ang nag-uusap dito, kaya wag mo silang pansinin, arrasseo?Kung ayaw mo pumunta bukas, will you come next time with us?"

I smiled. " Of course Tita." 

 

*Pool Area*

Ang ganda na talaga ng bahay nila. Noong mga bata pa nga kami sa batya lang kami nagswi-swimming  ni Kyle eh.

Siguro iniisip niyo kung ba't kami close sa family ni Kyle? Simple kasi ako lang naman ng nag-iisa at dakilang bestfriend niya at sa tagal na namaing mag-bestfriend napalapit na din ako sa pamilya nila kaya ayos lang sa kanila na nagpupupunta ako sa bahay nila. May sarili na nga akong kuwarto dito eh hahaha special treatment ba. haha

Hindi kami mayaman simple lang ang buhay namin, yung hindi mayaman, hindi rin mahirap. At hindi kami kasing yaman ng mga Reyes. Kaya minsan iniisip na lang ng iba na pineperahan ko lang si Kyle, which is not true. Alam niyo naman yun diba? diba?

Yung family nila yung lumapit sa amin noon. Dahil isang sakitin na bata noon si Mark Kyle at yung nga lumpit sila para humingi ng tulong kasi nga may sakit si Kyle. Hindi pa sila mayaman noon, kaya kung karangyaan lang ang pag-uusapan mas laman kami ng KONTI at dahil nga sa nauubos na ang pera nila noon sa pagpapagamot sa sakiting bata noon humgi sila ng tulong sa amin. Mabait naman ang mga magulang ko kaya binigyan din nila ng tulong ang mga Reyes ng walang kapalit.

Noong gumaling si Kyle, tuloy tuloy na ang swerte sa kanilang buhay hanggang sa yumaman sila pero hindi parin nila kami nakalimutan at sobrang thankful ko na naging bestfriend ko si Kyle ang sakiting bata noon.

Naramdaman kong may tumabi sa akin at inilubog din yung paa niya sa tubig."Anong iniisip mo?" tanong niya sa akin tinignan ko lang siya.

 "Ano kaya kung di tayo mag-bestfriend nuh? Ang boring siguro ng buhay ko." saka ako tumingin sa langit.

"uhmm. kung ganun gagawa at gagawa ako ng paraan para maging mag-bestfriend  tayo." ngumiti siya at niyakap ako.

I hugged him back, I'm so thankful for having him as my bestfriend.

------------------------------------------------------------------------------------

A/N: short UD, and..... lame yeah, i know, hahaha. sareh not sareh! XD

--------->Veedah on the side... waaah ang cute niyaaaaaa

dedicated sa kanya. thanks for reading my story unnie~~~~