Ophelia POV
5 years ago
Padaan !!!! tabi tabi ----aww ang sakit ng pagkakabangga ko sa pader
Pasensya na, pasensya na, nahihiyang sabi ko sa mga kasama ko na intern dito sa Hospital
Ako si Ophelia ang tinaguriang Ms. Clumsiness ng buong tropa hindi ko maintindihan kung bakit ganto napaka clumsy ko pero yun anyways marami pang pinapagawa si Dr. celestina at mamaya ay mag foforum pa kami hays buhay ng intern talaga Mamaya pa ay dumating na si Dr. Celestina
Makalipas ang ilang oras na lecture niya samin ay bigla akong tinawag ni Dr. Celestina
"Ophelia kailangan mong pumunta mamaya after lunch sa room 465 para asikasuhin yung patient na kailangan imonitor kasi nagbabago lagi yung condition niya nandun rin si Dr. Ranzeil para alalayan ka ok ba? " walang emosyon na sabi ni Dr. Celestina sakin
"ok po doc " tugon ko naman
Matapos kong kumain ng tanghalian ay pumunta na ako sa room 465 pero parang kakaiba yung nararamdaman ko marami kasing usap usapan kung bakit takot ang halos lahat ng intern sa room na yun pero tumuloy parin ako
Pagdating ko dun nakita ko si Dr. Ranzeil ang asawa ni Dr. Celestina
"Ikaw ba yung intern na pinapunta dito ni Dr. Celestina" sabi ni Dr. Ranzeil
Opo ako po Doc-- ani ko
Kakaiba yung boses niya ang gandang pakinggan at guwapo din siya kaso asawa na pala siya ni Dr. Celestina kaya bawal na anyways after ilang minutes na tinuruan niya ako kung pano asikasuhin at imonitor yung patient lumabas na ako sa room.
Pagkalabas ko dun sa room may narinig akong isang nakakatakot na sigaw
Saan kaya nangagaling yun, Mukhang dito sa hallway na to anu kaya meron dito
Siguro nga at dito nangagaling palakas kasi ng palakas ang sigaw
Nakakatakot naman parang sa horror movie pintuan sa dulo ng hallway seryoso
nakakatakot na talaga dito pero tignan ko nga ....
(isang paalala mga intern kailangan kayong makausap ni Dr. Celestina pumunta kayo ngayon sa office niya)
Hays wrong timing naman ang pag tawag nila cge sa susunood ko nalang alamin kung ano kaya meron dito
Nicole's POV
Ilang oras ng wala si Ophelia hindi pa ba tapos yung inutos sakanya ni Dr. Celestina
(isang paalala mga intern kailangan kayong makausap ni Dr. Celestina pumunta kayo ngayon sa office niya)
Hays nagpapatawag na sila baka mamaya nandun narin siya
Ayun. Oh ophelia anung nangyari sayo mukha kang nakakita ng multo ha sabi ko sakanya
"hindi ka maniniwala sa kwento ko sayo kanina" nanginginig na sabi ni Ophelia "kasi"--- biglang napahinto si Ophelia sa pagsasalita dahil nakatitig samin si Dr. Celestina
Oh cge mamaya mo nalang yan ikwento at mukhang magagalit na si Dr. Celetina satin
"mag aasign ako kung sino ang maiian dito mamaya at yung iba naman ay sa susunood na shift na ok ba"
Seryosong pag sabi ni Dr. Celestina samin
"Ikaw ophelia Nicole at Joshua kayong tatlo ang maiiwan dito gawin niyo ng maayos ha "
Dugtong ni Dr. Celestina
Ok po doc sabi naming tatlo
Sa totoo lang masaya ako na kaming tatlo ang magkakasama dahil magkakaibigan kami at syempre alam kong mamaya pag uusapan naming kung anu nanaman ang kalokohang pwedeng gawin
(after an hour of work)
Ohh tapos na tayo sa mga gagawin natin sabi ko sa kanilang dalawa
Uyy ophelia anu pala yung kwento mo kanina yung nakakatakot
"Huh! Nakakatakot" biglang sabi ni Joshua
"Oo "sabi naman ni ophelia
"Ganto kasi yun kanina diba pinapunta ako ni Dr. Celestina sa room 465 tas pagkatapos kong asikasuhin yung patient dun pagka labas ko may narinig ako na sigaw malakas yun at nakakatakot tas sinundan ko yung hallway kung saan yun narinig tas may nakita akong pintuan"sabi ni ophelia
"Ohh tapos anung nandun nakakatakot ba may tao anu" excited na sabi ni Joshua
"Hindi ko alam ehh hidni ko na kasi nabuksan yung pintuan kasi pinatawag na tayo eh" patawang sabi ni Ophelia
"Anuuuu! pabitin naman" sabi naming dalawa ni Joshua ......
VOCÊ ESTÁ LENDO
Gloomy Night Under the Moonlight
DiversosPagmamahalan at pagkakaibigan dalawang bagay na mahirap panghawakan at madaling mapakawalan. Anu kaya ang dapat gawin kung tadhana at oras na ang kalaban? Tuluyan na bang bibitaw o lalaban padin? Isang grupo ng magkakaklase na sabay sabay hinarap...
