Game Changer

章 11

"Hindi mo naman kailangan gawin 'to e, sabi ko sayo okay lang ako."

Rinig ko ang boses ni Jo hanggang dito sa sasakyan ko, may inaabot si Brian na plastic galing 7-11 at paniguradong mga sweets 'to. When Brian held Jo's hand, I felt pain. I felt something tortures my heart but I couldn't do anything. 

"Bakit hindi mo na lang ako tanggapin ulit? Just like before?" Brian asked demandingly.

"Hindi na nga kita gusto, kulit mo ah." Jo answered him straight to the point. "Ayaw ko na sayo, masiyado 'kong maganda para sayo." She said before walking inside their village.

"Oh... that's harsh.." I covered my mouth out of shocked. I went in their village and followed her until she reached their house. Pero bago pa siya pumasok, bumaba na 'ko ng kotse ko. "Jo!" I called her.

She looked at me curiously. Hindi nagtagal, nilapitan ko siya nang hindi ko alam ang gagawin ko. Dapat bang umamin ako na kaya lang naman ako lumalayo sa kaniya dahil ayaw kong mawalan ng kaibigan? Dapat bang sabihin ko rin na gusto ko siya? Pero lahat nang 'yon hindi ko nasabi, sa kadahilanang naduduwag na naman ako.

"B... Bakit ka andito?" She crossed her arms and looked into my eyes. I felt pain every time I see her eyes like that, 'yong parang iiyak na. 'Yong parang ang bigat bigat nang nararamdaman niya. "Ayaw na kita magustuhan, nasasaktan lang ako." Mahina niyang sabi habang nakatungo.

I closed my eyes for a second and took a deep breath, that hurts. "I'm sorry. Tama ka, natatakot lang ako." I told her. "I... like you. I'm sorry. Ayaw ko lang na... sukuan mo rin ako gaya ng lahat ng mga taong nakapaligid sa akin." I added. "I felt... you just like me out of pity." I looked at her.

"Why would I do that? Pag nagkakagusto ako sa tao, never kong naisip 'yan. Pag gusto ko, gusto ko." She answered me confidently. "Pinilit kong intindihin ka hanggang sa napuno na 'ko, ako na lang din 'yong umiwas hangga't sa nasaktan na 'ko." She looked down, looking defeated.

"Sorry, hindi ako nag-iisip. Pinagsisisihan ko na, sana hindi pa... huli lahat." I told her while looking at my hands, they're shaking right now. Kinakabahan ako. My anxiety is acting up also. I need to control this. "I'm sorry about what I said a while ago... 'Yong sa coffee shop. After that, I went to my Ahya Jaxon.  I asked for an advice, nagising ako sa mga sinabi niya." I held her hand. "Hindi ko kayang gumising araw-araw na may bitbit na pagsisisi sa puso ko." Mahina kong sabi. 

"Oh, Ethan, andito ka pala." I immediately let go of Jo's hand when I heard her Mama's voice behind me. "Tara, pasok ka, tamang tama ang punta mo. Nagluluto ako dahil birthday ng kapatid ni Jo. Tara, pasok ka." Her mom said while tapping my shoulder, agad din ako nitong nilagpasan at deretso siyang pumasok sa luob.

"Ah, opo, sige po...." Nagdadalawang isip kong sagot sa kaniya. 

"I guess, let's just talk about this later." Jo smiled at me. "Hindi ako galit. Hindi ako nagagalit sa mga taong gusto ko." She offered me a hand. Hinawakan ko na lang 'to at sabay kaming pumasok ng bahay nila. Pero nang makapasok kami, bumitaw din naman ako ka-agad.