English tea please

9. verassing!!

snel schuif ik mijn eten naar binnen, ik wil de verassing zien. ik wil al zo lang een hond, en dat zou me opvrolijken, en je kan het niet terug brengen, naja het kan wel maar je doet het niet. ik krijg een hond ik weet het zeker. ik loop van tafel en ruim de vaatwasser in. het is het enige wat ik moet in het huis, drest doet mijn moeder, ja en mijn kamer opruimen maar dat is best logisch.  ik ben best ongeduldid en vraag dus om de paar minuten wanneer we nou naar de verassing gaan. mijn moeder blijft alleen maar zeggen "nog niet". het maakt me gek! ik kom naast haar zitten op de bank en druk de tv aan. De wereld draait door? nee. Family Guy? nee! Omg de fault in our stars ik zte het volume van de tv zo hard dat de buurman aan de deur staat. huilen doe ik de deur open en leg alles uit. lachend loopt hij weer weg en ik hoor de deur van hem dichtslaan. ik ga weer zitten en mijn moeder staat klaar met een blinddoek. ik draai me om en ze draait de blinddoek ( een van mijn bandana's) om mijn hoofd. Ik loop om mij heen tastend door het huis om nergens tegen aan te lopen. AUW!! fuck ik loop keihard tegen de tafel punt. mijn moeder helpt me de auo in en ik hoor nog iemand instappen, dat moet Tami zijn, ik hoor haar stem en ze fluisterd iets tegen mijn moeder. ik kan het net niet horen. de auto komt in beweging en we maken voor mijn gevoel een lange reis.

na een tijdje helpt mijn moeder me de auto uit en begeleid me een heel stuk met lopen, we lope, zover ik hoor, buiten. ik struikel twee keer bijna over een stoepje. dan staan we stil en mijn moeder trekt mijn blinddoek af en ik zie een paar seconden niets door het licht. dan besef ik dat we op het vliegveld zijn. ik zie een jongen op mij af koemn lopen. THOMAS!!!! ik ren op hem af en omhels hem. "what are you doing here" vraag ik lachend en huilend tegelijk. "didn't they tell you?" ik kijk om naar mijn moeder en Tami die een middel grote tas naast haar heeft liggen.

"kijk, je mist Thomas zo erg, en je word gepest op school, dus het enige wat je tegenhoud zijn wij, voor niet naar Engeland verhuizen. al je kleding is daar al, dat heeft Tami geregeld, en Thomas heeft he ticket. Je zei tegen mij toen Thomas net weg was dat je wel naar Engeland wou verhuizen. Dit is het, het ding dat je wil. pak deze kans, we bellen we skypen en appen als het nodig is en als je me wil zien, maar ga mee, pak deze kans, pak de ticket aan en ga met Thomas mee terug naar Engeland"

"je bent geweldig" ik omhels haar en begin te huilen, ook omhels ik Tami. ook zij begint met huilen. Ik zal je missen Tam. "je hoeft me niet lang te missen, ik verhuis ook, ik ga wonen bij mij tante vlakbij londen." ik ren naar haar toe en knuffel haar. ik pak de tas van de grond en loop terug naar Thomas. ik zeg nog een keer dag tegen ze en zeg dat ik van ze hou. dan loop ik samen met Thomas het vliegveld in. de vlucht gaat over een uur, we checken in en fixen de tas. dan eten we wat en lopen door de gates. dan is er voor mij geen weg terug. ik ga in Engeland wonen, heel veel gedachten gaan door mijn hoofd maar het belangrijkste is dat ik bij Thomas ben. we lopen door de slang het vliegtuig in en ik ga zitten aan de kant van het raam. Thomas pakt mijn hand.

"ready?"

"ready"

ik lach naar hem en knijp in zijn hand. het is maar een uur vliegen en Thomas legt mij uit hoe alles werkt in Engeland. ik heb altijd al awesome gevonden, de Engelse taal en alles. nu ga ik van dat alles een deel uit maken.

Voordat ik het weet sta ik op Engelse grond. De moeder van Thomas staat al te wachten en ze zwaait naar ons. Thomas pakt mij  hand en samen lopen we naar de vrouw toe. "Hey sweety, I'm Carolynn. But you can call me Caro" ze lacht vriendelijk en ik zeg "thanks a lot Caro, that I can stay with you and Thomas. It's amazing" ze lacht en samen lopen we naar de auto

Sorreyyyy beetje kort en saai chappie is dit. School vergt veel energie,  het is flink studeren om de toetsen door te komen. Ik zal snel een beter chappie schrijven ^^  love y'all