English tea please

5. Thomas

ER-ER-ER-ER-ER-ER!!!!

Ik sla hard op de wekker naast mijn bed. Ik draai me om en trek mijn telefoon uit de oplader.

Tami: hey! Ik zie je zo ik zit bij jou in de klas!

Super! Emily zal Tami vast super aardig vinden. En dan worden we beste vrienden! Ik spring uit bed en hijs mezelf in mijn kleding en trek de boeken die ik nodig heb uit de kast. Ik storm de trap af en ren de woonkamer binnen. "Waarom ben jij zo vrolijk?" "Tami....hhhhg.....zit....hhggg.. in mijn klas!!!" En ik zie Thomas vandaag, maar dat vertel ik haar natuurlijk niet. Ik glij op mijn sokken naar de keuken en trek het pak yoghurt uit de koelkast. Met mijn mond vol ga ik aan tafel zitten. "Hoe gaat het met Emily? " vraagt mijn moeder. "Goed hoor, niets bijzonders" op dat moment gaat de bel en ik ren (bijna vallend doordat mijn sokken glijden) naar de deur. "Em!" Zeg ik vrolijk. Ik laat haar binnen en ze komt aan de tafel zitten. "Wat ben je vroeg" zeg ik mijn mond helemaal vol.

"Ja sorry, ik heb iets te hard gefiets."

"Haha geeft niet."

"Zullen we gaan?" Vraagt Emily na een tijdje.

"Okey, mam wij gaan!" Roep ik vanuit de hal." Em en ik lopen samen naar de schuur en ik trek mijn fiets eruit. Em verteld super lange verhalen en dat ze er het eerste uur niet zal zijn omdat ze een toets in moet halen. Tami zal dan vast naast mij komen zitten, of Thomas! Ik begin als een gek te glimlachen. Em zieg het en ik zie aan haar gezicht dat ze het al weet. "maar...je weet toch dat mijn huis te koop was?" "Ja hoezo?" "Het is verkocht..." ik voel elke spier in mijn lichaam verlammen. Ik begin te stamelen en Em legt haar hand op mijn arm. "Het is okey.." dit zal beteken dat ik Em alleen in het weekend zou gaan zien. We komen aan op school en ik loop naar het lokaal. Niemand is er behalve Thomas. Ik loop naar mijn stoel en mijn mentor/docente loopt naar me toe. "Vertaal jij zo nodig, ik heb gehoord dat jij goed in Engels bent dus jij zit naast hem voorlopig okey?" "Okey" zeg ik opgewekt. Yas! Twee weken naast Thomas, Tami zal het wel snappen. Tami komt even later binnen wandelen, het eerste wat ze doet is mij knuffelen. Ik loop met haar mee naaf haar plek een eindje van mij vandaan. "Wie is dat?" Vraagt ze. Ze kijkt langs me heen en staard in de richting van Thomas. " niet zo staren gek!" Fluister ik. "Sorry hoor, vind je hem leuk?" "Ssssshh!! Misschien, maar hij is een uitwisselings student uit Engeland, dus het zal niet veel worden." Ik loop langzaam terug naar mijn plek naast Thomas. Mae komt op dat moment binnen lopen, Mae mag mij niet, nooit gedaan ook. Ze kijkt me aan en loopt naar mijn tafel.

"aawh, kijk eens Daan, ze heeft een vriendje!! Nooit gedacht dat iemand zo blind kon zijn!!! Hahahaha"

Daan barst achter haar in lachen uit. Mijn ogen vullen zich met tranen. Mijn mentor ziet het en schreeuwd het uit. "MELDEN!! pesten accepteren we niet!" Mae loopt voorop met Daan achter haar. Ze werpt me nog een blik toe en loopt dan het lokaal uit. "Don't cry because of her, you're way prettier than she is. She is just jealous." Thomas kijkt me aan en ik knik. "Thanks"

Mijn mentor slaat hard met de bordwisser op het whiteboard. Ze schreeuwd het uit en dan gaat de bel. Ik pak mijn tas op om mijn spullen erin te doen, en zie dat ik een sms heb.

Je bent nog niet van mij af! Mij eruit laten sturen, dom idee! Wacht maar na schooltijd. Je bent zwaar de lul!!
X mae

Waarom ik?! Wat heb ik haar misdaan. Thomas ziet het berichtje op mijn telefoon en kijkt me aan. " it's gonna be okay, I swear. I will protect you." Ik knik en Thomas pakt mijn hand. "Okay?" Vraagt hij. "Okay."

De lessen daarna verlopen prima, geen gezeur met Mae. Ik kan me allee slecht concentreren door Thomas naast me. Zijn woorden blijven door mijn hoofd spoken. 'It's gonna be okay'... zonder dat ik het door heb is het uur afgelopen, het laatste uur van deze dag, school is uit. Shit, ik pak snel mijn spullen om Mae en Daan nog voor te zijn. Ze zijn niet meer in het lokaal, lekker dan. Met een grote angst loop ik naar beneden, van de 3e naar de begane grond. Ik ruk mijn jas uit mijn kluisje en Thomad volgt. Op het plein blijf ik angstig om mij heen kijken, met de woorden van Thomad in mijn achterhoofd. Nergens zijn Mae en Daan te bekennen. Thomas gaat mee naaf huis en we fietsen na een lange tijd rustig. Het is een eind fietsen naar mijn huis en we fietsen het laatste stuk. Dan opeens word ik van mijn fiets getrokken. Thomad schreeuwd "watch out!!" Ook hij word van zijn fiets gerukt. Mae gooit me op de grond en Daan houd Thomad vast. Ik ben verloren. Ik zie de voet van Mae langs schieten en al snel voel ik een stekende pijn. Tranen stromen langs mijn gezicht. Ik schreeuw het uit. de vuist van Mae komt langs en alles word zwart, ik word losgelaten en ik hoor kinderen rennen, kort daarna voel ik de handen van Thomas om mijn arm en hoor dat hij beld. Dan valt ook mijn gehoor weg en ik voel, hoor en zie niks meer.