0.8

55 13 9
                                    


Neredeyse 5 saattir uzandığım yataktan ağır hareketler ile kalkıp odadan çıktım. Seokjin beni burda bırakıp çıkıp gitmişti, aslında bu işime geldi diye düşünmüştüm sonuçta burda değildi bende rahatca burdan çıkmak için yol bulabilirdim -en azından ilk gittiğinde öyle düşünmüştüm- ama sonra etrafa baktığımda hayallerim yıkılmıştır çünki bütün kapılar pencereler kilitliydi -ki onları açsam bile her yerde kamera ve adamlar vardı.

ilk geldiğimiz zaman kimse yoktu belli ki Seokjin kendisi olduğu zaman birilerine gerek duymuyordu, yada sadece sonradan gelmişlerdi.
Her neyse zaten bunun bir önemi yoktu nede olsa sonuç olarak buradan çıkamıyordum!

Merak ediyordum da benim çok sevgili(!) annem neredeydi?! Acaba hiç beni aramış mıdır? Annemin kolları oldukça uzundu eğer beni aramış olsaydı çoktan bulmuştu bu işte kesin farklı bir şey vardı ve ben bunu çözmeliydim.

Dış kapının açılma sesi ile düşüncelerimden ayrıldım ve bakışlarımı camdan çektim.

"bebeğim kocana hoş geldin öpücüğü vermeyecekmisin?"

Seokjin'in alaylı çıkan sesine karşı gözlerimi devirip kollarımı bir birine bağladım. "oysa senin için çok güzel haberler getirmiştim"

"inan bana hiç ilgimi çekmiyor"
Ne kadar ilgilenmediğimi söylesem de itiraf etmeliyim ki merak etmişimtim.

"ah çok yazık" yalandan üzülür gibi yapıp dudaklarını büzdü ve devam etti "oysa bu tam seni ve aileni ilgile-"

"ailem mi?" diyerek sözünü kestiğimde az öncekinden daha neşeli bir şekilde gülümseyip bana doğru geldi. Aramızda bir kaç adımlık mesafe kaldığında durdu.

"çok sevgili.... Anneciğin" diyip durduğunda gözlerimi devirdim, ne diye uzatıyordu ki!? "duydum ki.... Ah bunu nasıl söyleyeceğim hiç bilmiyorum" merakım giderek artarken tepkisiz durmak oldukça zordu ama meraklı görünmek istemiyordum, büyük bir şey olmaya bilirdi, hatta büyük ihtimalle benimle eğleniyordu.

"hapse atılmış"

"Ne?"

Biranda söylediği şeyi anlamakta güçlük çekmiştim bu yüzden kaşlarımı çattım.

"duydun artık uzun bir süre annesiz olacaksın ha bide polisten kaçmaya çalışırken yaralanmış, durumunu daha bilmiyorum ama ölürse söylerim merak etme o kadar vicdansız değilm" söylediklerinin ardından yavaş adımlarla yanımdan geçip gitmişti. Ben mi? Ben hala olduğum yerde duruyordum. Üzüldüm mü? Pek emin değilim. Nasıl mı hissediyorum? Bom boş.

annem ile aramız aman aman muhteşem değildi, hatta aramızdaki ilişki paradan ibaretti diyebilirim. Ama yinede beni büyütmüşdü üstümde emeği vardı.

En önemlisi ailemden kalan son kişi annemdi ablam ve babam çok uzun zaman önce bir kazada ölmüştü...

Belkide bu yüzden anneme bu kadar bağlı olmuştum ve bu yollara girmiştim.

Derin bir nefes alıp salona doğru yöneldim. Seokjin neşeli bir şekilde kanepeye yayılmış televizyon izliyordu. Yavaş adımlarla ilerleyip tekli koltuğa oturdum ve dizlerimi kendime doğru çektim.

Bakışları kısa bir süre bana dönüp ardından tekrar televizyonu bulmuştu.

"yarın annemler gelecek sakın onların yanında evliliğimiz ile ilgili bir şey belli etme bizi mutlu sanacaklar... Anladın mı?!"

Sözlerinin ardından bana doğru döndüğünde bakışlarımı kaçırıp başımı salladım en iyisi söylediklerini yapmaktı karşı çıktığım zaman ne işe yarayacaktı ki zaten?

Ayağa kalkıp üst kata çıkmaya başladım saat çoktan oniki olmuştu bence yeteri kadar ayakta kalmıştım.
Odaya girip kapıyı kapatacağım sırada kapının aniden itilnesi ile irkilerek geri çekildim.

"ne yapıyorsun ya?"

Kaşlarımı çatarak söylediğim şeye karşı sadece omuz silkmişti. "ne yapıyor gibi görünüyorum?"

Gözlerimi devirip kollarımı bir birine bağladım "burda ben uyuyacağım!?"

"eee"

"ciddi misin?"

"ne demek istiyorsun anlamıyorum çekilde uyuyayım artık"

Beni kenara itip odaya girdi ve dolaba yönelip içinden kıyafetlerini çıkardı.

Gömleğinin düymesini açacağı sırada gözleri beni bulmuş ve durmuştu. Elindekiler ile banyoya girdiğinde gözlerimi devirdim. Hayır yani sanki ben çok meraklıyım onun çirkin vücuduna!?

Bayodan çıktığında yavaş adımlarla ilerleyip yatağa uzandı. "ee karıcığım sen gelmiyormusun?"

"hah anca rüyanda görürsün"

Alaycı bir şekilde gülüp üstünü örttü
"merak etme ısırmam.... Ama ölebilirim o ayrı" son söylediğini fısıltı şeklinde söylemiş olsada ben duymuştum gözlerimi devirip dolaba doğru yöneldim ve içinden kendim için pijama çıkarıp banyoya doğru yöneldim.

Üzerimi değiştirdikten sonra odaya geçtim ve kanepeye uzandım. Tabikide onunla uyumayacaktım.

Kollarımı bir birine sarıp gözlerimi karanlığa kapattım.


Hello millet

Nasılsınız bakem

Ben iyiyim

Nys

Bölümü nasıl buldunuz?

Ben bed böy yazmakta hiç iyi değilim zaten şiddet gibi şeyler olsun istemiyorum benim tarzım değil

Cheater's love // 𝐾𝑆𝐽 ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin