2 dni później
- Damianek
- tak?
- mam do Ciebie prośbę...
- jaką?
- mógłbyś pójść do siebie do pokoju?
- tak, a po co?
- dzięki, nie ważne, dowiesz się w swoim czasie
- okej?
*Zamknąłem Damiana w jego pokoju na klucz*
- Ej! Co jest ?! - krzyknął Damian
- spokojnie stary, wydostaniesz się z tąd jak wykonasz wszystkie zadania z kartki, którą zaraz Ci wsunę. Tylko pamiętaj, to jest tylko gra
- okej?
*Wsunąłem kartkę*
- miłej zabawy
- dzięki - odpowiedział Damianek
W trakcie kiedy Damian rozwiązywał zadania, my ogarnialośmy pokuj na imprezę dla mojego przyjaciela.
————————————————
Kolejny rozdział pojawi się jutro
