Just How Fast The Night Changes

16 | Trouble

Chapter 16 | Trouble

"Goodnight." Nakangiting ani ko kay Drav na nakasimangot. Gusto niya daw kasing tumabi sa 'kin.

Tumawa ako ng mahina, he looks so cute.

"We're going to see each other tommorow, katabi lang naman ng guestroom ang kuwarto ko ano kaba." Pangungumbinsi ko ngunit hindi pa din nagbago ang ekspresyon ng mukha niya.

I sighed and walked towards him, hindi ka madadaan sa pakiusapan ha.

I stopped infront of him and made our lips collide.

Agad akong humiwalay at umiling iling, his expression change. Ngumiti siya at niyakap ako ng mahigpit.

"Tatlo na yon," sambit niya. I just chuckled and hugged him back.

"Ginusto mo naman." Pang aasar ko at agad na humiwalay sa pag kakayakap.

"Go Inside your room na and take a rest." Pag susungit nito kaya't napailing na lamang ako. Mukha ba akong marunong manuyo?

"Okay goodnight." Sambit ko at akmang tatalikod ng hilain niya ako dahilan upang masubsob ako sa dibdib niya.

I can't see my face but I can feel my cheeks are burning.

"It's already late go to your rooms and sleep." Sambit ni Kuya Kael habang paakyat ng hagdan, may hawak itong baso ng kape. Dahan dahan akong humiwalay ng pag kakayakap kay Klei at sinamaan ng tingin si Kuya Kael.

Nag kibit balikat ito habang sumimsim ng kape.

"Really kuya? Ruining our moment?"

"Oh, my bad." Walang ganang sambit nito at naglakad papasok sa kuwarto niya. Napailing na lamang ako, he doesn't really know what love means. W-well nevermind.

"Goodnight mi'lady, I love you." Biglaang ani ni Klei, ngumiti ako at nagpaalam na bago pumasok sa kuwarto.

I locked my door, as always.

I turned off the lights and lay down into my bed. Tumitig lamang ako sa kisame at pinag masdan ang mga nakadikit na glow in the darks na stars at moon.

Naramdaman ko na ang antok kaya't agad na akong tumagilid para kumportable ako.

I felt an warm body hugging me, I opened my eyes and stood up very quick.

"What the hell love?" Gulat na sambit ni Klei ng mahulog ito sa kama ko, napahilot ako ng sintindo at bumuntong hininga.

"How did you get in here?" Walang emosyon kong tanong, tinuro niya ang bintana ko na nakabukas parin hanggang ngayon.

"If Chairman found out that you're sneaking here he's going to kill us both." Pabulong kong sigaw.

He just chuckled and lay down on my bed again, he's an idiot.

"Get out of here, now." Naiirita na ako!

"Why? You don't want me here?" Naka busangot nitong saad.

I sighed, "Of course I do. I just don't want anyone to think something bad about us, atsaka hindi ba't pinag bawalan ka nilang tumabi sa akin matulog pag gabi?"

"I-I know i just... I can't help it, you trust me right?" I nodded.

I sighed again and again before walking into my balcony. Naramdaman ko ang pag sunod niya ngunit ipinag sa walang bahala ko na lamang iyon.

I sat on the chair and looked at the moon and stars, it's so bright and beautiful at the same time.

Klei sat infront of me and hugged me. Ramdam ko ang mga paro parong nag sisiliparan mula sa loob ng tiyan ko.