Neymiş efendim, geçermiş, zaman herşeyin ilacıymış, dinlenmek lazım gelirmiş. Hah! Ne büyük safsata. Her konuda ortaya fikir atma gereksinimi duyan insanların ezberlediği boş sözcükler. Ağza sakız edinmiş resmen. ' Sen bana sözde tavsiye vereceğine kendi hayatınla meşgul ol!' diyesi gelir insanın lakin yine de susmak en büyük erdemdir deyip içine atar. Belki de konuşunca kimsenin kendini anlamayacağını, boşuna konuşacağını bildiği için susar. Kim bilir? Öyle herkes bilmez. Sadece yaşayan ve hisseden bilir. Öyle her önüne gelen mesele geçmez. "Zamanla geçer" cümlesi yanlıştır, doğrusunu yazayım o halde. "Zaman geçer", evet doğrusu böyledir. Çünkü geçen tek şey zamandır. Unutanlar ise yaşamayan ve hissedemeyenlerdir. Bunların haricinde kalanlar ise unut(a) maz. Bir şeyler hep kalbine tutsak edilir ki bu tutsak müebbet yemiştir. O kalpten azat edilmesi imkansızdır. Kısacası azizim, bazen herşey geçmez, geçenler de unutulmaz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deneme'li Günler
Não FicçãoBugüne kadar yazmış olduğum ve daha yazacağım bütün denemeleri sizinle paylaşmak istedim.
