PROFESÖR|YİĞİT ALP POYRAZ

10

"Ne demek seni iki üç gündür tanımıyorum?"

"Duydun işte Irmak."

"Ne diyorsun sen Poyraz."

"1 yıldır tanıyorum ben seni 1 yıl! O üniversitenin kapısına ayağını attığın ilk günden beri tanıyorum."

"N-Ne?!"

"Duydun işte 1 yıldır bunu bekledim ben Irmak düzenimi her şeyimi sana göre ayarladım.O gittiğiniz mekanın yerini bana tarif etmedin ama ben biliyordum.Niye düşündün mü sen hiç?!Her hafta Levla'yla oraya gidişini gördüm."

"Ne diyorsun se-"

"Kesme sözümü.Her gün benim çalıştığım kursun karşısına gelip hayvanları beslediğini gördüm.Gelemedim bir kere bile yanına.Erkeklere zamanın olmadığını biliyordum.Ama elime bu fırsat geçti."

"Bu duyduklarım gerçek mi?"

"Gerçek.Senin güzelliğin kadar gerçek Irmak ben ezildim 1 yıldır seni sevmekten olan kalbimdeki yükten dolayı ben ezildim."

"Neden yanıma gelmedin?"

"Korktum.Her şeyden o kadar çok korktum ki ama eğer senin öğretmenin olursam her gün seni görebilirdim Irmak.Sana zarar vermeden sevmeye çalıştım seni.En çok sana zarar vermekten korktum.bu içimde ki sevgi sana zarar verir diye kendimi yiyip bitirdim."

"Duyduklarıma inanamıyorum b-ben böyle olsun istemezdim seni üzmek istemezdim eğer yanı-"

"Irmak...Seni sevdiğim için bir gün üzülmedim ben iyi bir adama dönüştüm."

Kalbim ağzımda atıyordu.

İlk defa birinin sevgisini bu kadar keskin bir şekilde hissetmiştim.

Gözümden düşen yaşla onun kızarmış gözlerine baktım.

"Ben ne diyceğimi bilmiyorum Poyraz."

"Bir şey deme gitmek istersen anlarım."

"Gitmek istemiyorum Poyraz."

"Gitme o zaman."

"Beni bırakma Poyraz olur mu birlikte geçiremediğimiz zamanı en azından birlikte telafi edelim."

"Güzelim benim...Bana git desen bile gitmiycem Irmak."

Çerezlik