PROFESÖR|YİĞİT ALP POYRAZ

15

Sabah olmuştu.

Poyraz hala uyuyordu hemde çok güzel uyuyordu.

Onu uyurken izlemek içime huzur vermişti.

Gözlerini yavaşça açtı.

"Günaydın sevgilim."

"Günaydın.Utku'yla Levla aşağıdalar mı?"

"Hayır.Sabah erkenden çıktılar kimseye görünmeden."

"İyi olmuş güzelim."

"Çok korktum dün."

"Ben yanındayken sana hiçbir şey olmaz."

Gülüp göğsüne yattım.

"Kahvaltı hazırlayayım mı sana?"

"Beraber hazırlayalım."

"Hayır ben hazırlamak istiyorum sevgilime."

Onun itirazını dinlemeden aşağıya indim.

O da televizyonu açmış survivor adlı programın tekrarını izliyordu.

Kendi kendine söylenmesiyle mutfağın dışına çıkıp ona baktım

"Ya nasıl atamazsın o topu aklım almıyor abicim zınk diye atıcaksın işte."

Sonra bana baktı.

"Ben bu yarışmaya katılsaydım nasıl olurdu?"

"Kesinlikle şampiyon olurdun.Ama ben seni kıskanırım."

"Niye ki?"

"Orda kızlar senin kaslı vücudunu görücek sonra yorum atıcaklar en sonunda da ben deliricem."

"Benim gözüm senden başkasını görür mü hiç?"

İki adımda yanına gittim.

Yanağını öpmek için eğildiğimde kafasını çevirip dudaklarını dudaklarıma bastırdı.

"Aslında kahvaltımı seninle yapabilirim."

"Bebeğim zamanı değil şimdi..."
 
O koltukta ben ayakta olduğum için kolumu kendine çekmesiyle kucağına düştüm.

"Tam zamanı Irmak."

Birden kendini bana sürtmesiyle ufakça inledim.

"Ama sen istemezsen mutfağa dönüp kahvaltımızı yapabiliriz."

"Oynama benimle Yiğit Poyraz."

"Yoksa nolur?"

Elimi erkekliğine götürüp ufakça sıktım.

"Bu..."

Belimden tutup beni koltukta ters çevirmesiyle altında kalmıştım.

Açık kalan dudaklarımı öpmeye başladığında her şeyi boşverip ona karşılık verdim.

"İstemiyor musun hala?!"

"İstiyorum..."

(Arkadaşlar +18 )

Boynuma konan öpücüklerle kadınlığım iyice ıslanmıştı.

Üstümdeki tişörtten kurtulup salonun bir köşesine attı.

Öpücükleri karnıma geldiğinde altımdaki taytı da hoyratça çıkarttı.

Uzaktan bana baktı.

"Bunu her seferinde söylüyorum ama çok güzelsin Irmak."

Kendi eşyalarınıda çıkarttığında ikimizde artık çıplaktık.

Yavaşça kadınlığıma geldiğinde dil darbesiyle ufacık koltukta haraket edebildiğim kadar ettim.

"Rahat dur."

Verdiği emirle sakinleşmeye çalışsamda istemsizce haraket ediyordum.

"Poyraz dayanamıyorum lütfen..."

"Lütfen ne Irmak?"

"Lütfen yap şunu gir içime."

O kadar zevk içindeydim ki edepsizce konuşmalarımız bile hoşuma gidiyordu.

Erkekliğini kadınlığıma getirdiğinde sertçe içime girdi.

Küçücük koltukta bedenlerimiz birbirine karışmışken duyulan tek ses inlemelerimizdi.

Bacaklarım titreyerek kendimi bıraktığımda o da kendi bırakmıştı.

Yanıma uzandığında kafasını bana çevirdi ve dudağımı tekrardan uzun uzun öptü.

"En güzel sabah kahvaltım bu olabilir Irmak."

Bu bölüme ne kadar vote gelirse 2 ile çarpıp poyraza sms olarak atıcam!!!!!!!!!!!

-Yazarınız Zeynep 🥰🥰🥰🥰