PROFESÖR|YİĞİT ALP POYRAZ

11

Dünden sonra kendi evlerimize ayrışmıştık.

Düşünüyordum.

Böyle birinin sevgisini nasıl görememiştim.

Niye kendisini bana hiç göstermemişti?

Düşüncelerim aşağıdan gelen korna sesiyle kesildi.

Poyraz aşağıda bekliyordu.

Üzerimdeki tişort ve pantolonu düzeltip çantamı alıp çıktım.

"Ağaç oldum be yavrum geç kalıcaz okula."

"Tamam tamam anca hazırlandım işte!"

"Hadi hadi bin."

Arabada şarkı çalmaya başlayınca gözlerimi ona doğru çevirdim

Başka bir evrende en güzel halinle

O da bana bakmıştı ve beraber mırıldanmıştık

"Sen hayata karış,ben daha da biteceğim"

"Çok güzel olmuşsun bugün."

"Bir şey yapmadım ki elime ne geldiyse geçirdim üstüme."

"Senin güzel olman için bir çaba sarfetmene gerek yok."

Yanaklarım kızarmıştı.

Hızlanan kalbimle derin derin nefes almaya başladım ne zaman iltifat etse sanki daha önce hiç etmemiş gibi heyecanlanıyordum.

"Ben burda insem iyi olur."

Kafasını salladı ve arabayı durdurdu.

Okula doğru yürüdüğümde Levla'yı görmemle koşarak ona sarıldım.

"Çok özledim kızım seni."

Yüzüne baktığımda mutsuzdu gözleri şişmişti.

"L-Levla noldu sana?!"

"Yok bir şey..."

"Bana yalan söyleme Levla olmuş bir şey otur anlat."

"Irmak ben nasıl derim ne derim bilmiyorum senden bile utanıyorum."

"Anlat bana hadi.Utanma ben senin yakın arkadaşınım."

"Babam...Babam sürekli şiddet uyguluyor Levla dün gece o kadar kötüydü ki baksana koluma hırka giydim bu havada."

Hırkayı yukarı çekmesiyle gözlerim doldu.

Çocukluktan beri arkadaştık biz.

Babasını bilirdim aksi bir adamdı.

Ama bu,bu nasıl olabilirdi?

İnsan evladına bunu nasıl yapardı aklım almadı.

"Kalk evine gidiyoruz baban gelmeden eşyalarını topla."

"Irma-"

"Levla hadi."

Kafasını salladı.

Bir gün derslere girmesem bir şey kaybetmezdim.

Eşyalarını topladıktan sonra taksiye binip evime geldik.

"Şimdilik solonda kalırsın sonra ben bir yatak alırım benim odama."

"Irmak cidden sen olmasan-"

"Tamam bitti bi konu sen rahatına bak şimdi."

Zil'in çalmasıyla kapıya baktım.

Levla'nın burda olduğunu ve Poyraz'ın buraya gelebileceğini bir anlığına unutmuştum.

"Bebeğim nerdesin sen bugün derste göremeyince o kadar endişelendim ki mesajlara da bak-Levla!"

"Bebeğim mi?Irmak!"

Poyraz kulağıma eğilip

"Levla'nın burda olduğunu bana niye söylemedin?"

Diye fısıldadı yavaşça.

"Irmak ne olduğunu söyler misin artık?"

"Levla şöyle ki şimdi biz Poyrazla."

"Poyraz hocayla"

Levla Poyraz hocayla diye düzelttiğinde iyice gerildim.

Poyraz bir anda

"Biz sevgiliyiz."

Levla öksürmeye başladığında yanına gidip sırtına vurmaya başladım.

"İyi misin?"

"İyiyim...Bana niye söylemedin?"

"Yeniydi."

"Ben kalkıyım artık sonra konuşuruz."

"Hop enişte ay yani hocam nereye"

Levlayı alttan cimciklediğimde ne var dercesine bana baktı.

"Yavrum benim arkadaşım gelicek Utku bugün yemeğe çağırdım onu yemekte yapamadım.Ben gidiyim eve artık."

"Utku buraya gelsin ben hazırlarım yemek."

"Güzelim zahmet olmasın sana?"

"Hayır saçmalama lütfen."

Dediğimde gülerek boynumdan öptü.

Levla gözlerini elleriyle kapatmıştı.

"Napıyorsun gerizekalı?"

"+18 görüntü görmemek için gözümü kapıyorum görürsem gözlerime çamaşır suyu dökmek zorunda kalırım çünkü."

Levla'ya gözümü devirip mutfağa girdim.

Arkadan gelen kişinin Poyraz olduğuna emindim.

Arkamdan sarılıp boynuma başını yasladı.

"Çok özledim..."

"5 saat görüşmedik Poyraz."

"Seni görmeden zaman geçmiyor."

Yüzümü ona döndüğümde dudağına doğru yönelmiştim.

"Ya ben böyle olucağını biliyordum işte bana göz bandı falan verin."

Levla öpücüğümüzü bozduğunda sinirli sinirli ona baktım.

"Levla geç içeri yat valla gelirim oraya."

Levla içeri geçtiğinde Poyraz'la baş başaydık.

"Levla niye burda kalıyor."

"Anlatırım ama sonra tamam mı."

"Tamam."

Yemekleri hazırlamıştım Poyraz Utku'yu arayıp aşağıya inmesini söylemişti.

Zil çaldığında Levla'ya bakmasını söylemiştim.

"Oha!"

"Yine mi sen ya!"

Poyraz'la ben birbirimize anlamsız bakışlar atarken ben nolduğunu sormak için ağzımı açtın.

"Noluyor burda tanışıyor musunuz siz?"

Levla:

"Bu gerizekalı geçen biz mekandan çıktıktan sonra çağırdığım taksinin üstüne çökmeye kalktı."

Utku:

"Bana geri zekalı deme kızıl kafa yolarım seni."

Onlar kavga etmeye devam ederken Poyraz'la birbirimize bakıp gülmeye başladık.

İşte şimdi tam olmuştu...