☑ Be Mine

𝑭𝑰𝑽𝑬

dizlerini kendine doğru çekip yatakta cenin pozisyonu aldı [y/n]. bu cehennemdeki ikinci haftasıydı ve bakugou son üç gündür sürekli dışarı çıkıyordu ve eve geldiğinde her yeri kanlarla kaplı oluyordu. genç kız korkuyordu. tek isteği buradan bir an önce kurtulmaktı. ailesine, arkadaşlarına ve erkek arkadaşına ulaşmak istiyordu. tabi yaşıyorlarsa...

"[y/n]! yemek zamanı." genç kız bakugou'yu ikiletmeden titreyen adımlarla mutfağa yürümeye başladı.

"hamburger sevdiğini duymuştum. senin için aldım. hadi otur da ye." [y/n] sesini çıkarmadan boş sandalyeye oturdu ve hamburgeri ellerinin arasına aldı. yemek istemiyordu. midesi bulanıyordu ama zorlukla hamburgerden bir parça ısırdı.

"artık beni seviyor musun? oh bir dakika şimdi sevmiyorsan bile biraz sonra kesin seveceksin!" genç kız korkuyla bakugou'ya baktığında bakugou kıza beklemesini işaret edip koridora daldı. birkaç dakika sonunda mutfağa geldiğinde elinde bir dövme makinesi vardı. genç kız kendisini geri çekti.

"çift dövmesi yapacağız." kendi kolunu öne uzattı. "buraya kendi adını yaz ve ben de sana aynısını yapacağım." [y/n] titreyen ellerle dövme makinesini aldı. şu anda ona itiraz edemezdi. makineyi çalıştırıp genç adamın koluna kendi ismini kazıdı. [y/n] bakugou'nun tepkisini görmek için hafifçe başını kaldırdığında bakugou'nun sırıttığını gördü.

"çok güzel oldu bebeğim. şimdi sıra sende." makineyi kendi eline aldı ve zaman kaybetmeden ismini kızın koluna kazımaya başladı. kızın canı çok acıyordu. dişlerini sertçe dudaklarına geçirip bakugou'nun bitirmesini bekledi.

"artık şimdi beni seviyorsundur. [y/n], benim olacak mısın?" [y/n] sessizce bakugou'ya baktı. genç adam ne yaptığının farkında değildi. bakugou, [y/n]'nin korktuğunun farkında değildi.

"s-sen," genç kız sonunda sesini çıkarttı. bakugou heyecanla gülümsedi ve ellerini kızın dizlerine koydu. uzun süredir bu anı bekliyordu. "kaç kişiyi öldürdün?" bakugou'nun heyecanı bir anda sönmüştü. ellerini ensesine atıp sırtını sandalyeye yasladı.

"yedi. ama hepsini senin için yaptım güzelim." [y/n] derin bir nefes aldı. yapacağı ani bir hareket onun sonunu getirebilirdi.

"n-neden bakugou? neden insanları öldürüyorsun?" bakugou'nun gözleri anında acımasız bir ifadeye büründü.

"çünkü o küçük piçler seninle konuşuyor, seni üzüyor, seni mutlu ediyor. onların hiçbiri seni hak etmiyor." duraksadı ve sevdiği kıza baktı. korkudan titreyen bedenini görebiliyordu. hoşuna gitmişti. "seni hak eden tek kişi benim. seni asla üzmem."

"ama onlara zarar verdin bakugou," dedi nazik bir ses tonuyla.

"sana asla zarar vermem [y/n]. ben seni seviyorum ve benim olmanı istiyorum. benden korkma ve sadece benim ol."