~ 7.Bölüm ~

3.6K 211 7
                                    

★★★★★★Ayaz'ın ağzından★★★★★★

Bırakmaz değilmi beni? Kapatmaz aşık olduğum o denizdende güzel mavi gözlerini.Allah kahretmesin beni.Nasıl bırakabildim.Hergün beni sevdiğini söylerdi. Belki de...Belki de o güzel dudaklarından 'Senden Nefret Ediyorum' da çıkar.Ben nasıl dayanırım buna.

Benim olmayan telefonun zil sesini duyduğumda gözlerimi silip sesin nerden geldiğini dinledim.Bu Nefes'in telefonuydu.Telefonu alıp kimin aradığına baktım.Annesi arıyordu.Annesi...Kızının üzülmesini isteyen anne....!Ama benim sevdiğim kadını doğuran kadın o...

"Nefes nerdesin kızım sen!. Neden haber vermeden ortadan kaybol...."derken sözünü yarıda kestim

"Nefes..Biz hastanedeyiz....ııı kotu biraz gelirseniz iyi olur"diyebildim bir yandan hıçkırarak.

"kızım.. Kızım."diye bağırdı.

Geriye kalan annesinin haykırısları...Kalbimin acısı...Onsuzluk...Acı...

Doktorun odadan çıktığını görünce koşarak onun yanına gittim...

"Lütfen...Lütfen bana iyi olduğunu söyleyin.Beni bırakmadığını söyleyin.İyi değilmi?İyi diyin lütfen..." doktor beni bu halde görünce onunda gözlerinin dolduğunu gördüm.

""Nefes kızımız iyi ama sanki yaşamdan bezmiş gibi.Sanki ölmek istiyor da yapamıyor gibi.Ama ben sizin aşkınızın onu iyileştireceğine inanıyorum.Bir şey olursa tekrar sizi bilgilendiririm."

Hayattan bezmiş dedi.Hayattan bezmiş...

Ben onu severken beni bırakamaz .Ben onu bir kez bıraktım bir daha bırakmayacağım...O da beni bırakamaz....

"Kızım nerde ha? Ne yaptın ona?" diye bağırdı annesi

"B-ben..." diye bildim sadece.Erkek adam ağlamaz derler ama ben aşkım...sevdiğim kadın için ölürüm bile...

Annesi bana vurmaya devam ederken doktorlar odaya dolmaya başladılar.Telaşla neler yapmak için bakmaya odanın camına gittiğimde bir makineyi Nefes' in göğsüne koyduklarını gördüm.Daha sonra ise aniden makinayı çekerken Nefes'in bedeni havaya kalktı.Bir kaç kez daha tekrar ettikten sonra doktorlar birbirlerine baktılar ve denemeyi bıraktılar.

Odayı tiz bir ses kaplarken annesi bağırarak ağlıyordu.Babası ise annesini sakinleştirmeye çalışıyordu.

O....O ölmüşmüydü yani.

Hayır ölemez....

Bırakamaz beni....

Kapatmamalı o deniz mavisi gözlerini....

Seni seviyorum demeli yine bana...

Ne yapacağımı düsünemiyordum...Sadece onu istiyordum. Odaya girdim.Gözleri kapalı teni bembeyazdı.

"Ben yokken bakmadılar sevgilim sana?Niye böyle bembeyazsin...Ellerin niye bu kadar soğuk ben bırakmadan önce sıcacıktı." doktorlara baktığımda hemşirelerin ağladığını doktorlarında gözlerinin dolduğunu görebiliyordum...

Sonsuzum ♥(Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin