Zawgyicode
🎶 Like An Echo In The Forest
하루가돌아오겠지
아무 일도 없던 듯이
Yeah....Life Goes On
Like An Arrow In The Blue Sky
또 하루 더 날아가시
On My Pillow,On My Table
Yeah.....Life Goes On
Like This Again.... 🎶
တဂ်ဳတ္ဂ်ဳတ္ျမည္ေနတဲ့ ကားအတြင္း၌ ေကာင္ေလးေျခာက္ေယာက္၏ သီခ်င္းဆိုသံခ်ိဳခ်ိဳက ျပည့္ႏွက္ေနရင္း....
မ်က္လံုးကိုမွိတ္...ရလာတဲ့ေလေအးေအးကို ခံစားလို႔ မိမိတို႔သြားလိုရာေနရာသို႔ ဦးတည္ေနၾကေလရဲ႕....ေလေအးေအးဆိုလို႔ ကားအဲကြန္းေတာ့ မထင္ပါနွင့္...
သဘာဝတရားႀကီးကေပးတဲ့ သစ္ပင္တို႔ယိမ္းထိုးေနမႈေၾကာင့္ ရလာသည့္ေလသာ....မိမိတို႔မွာ...ေအးလြန္းလို႔ ခိုက္ခိုက္တုန္ေနတာေတာင္ မွန္အကာမပါတဲ့ ဖြတ္ခ်ပ္ဖြတ္ခ်ပ္ကားကို စီးလာရတာမို႔ ေစာင္ျခံဳရံုသာ တတ္ႏိုင္သည္ေလ....
ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ သီခ်င္းဆိုေနရင္းေတာင္ တခါတရံ တဂတ္ဂတ္က ပါလာေသးရရဲ႕....သိပ္ကိုေအးလြန္းေသာ ေဆာင္းတြင္းကို ေရာက္ေနသည္မဟုတ္ပါလား.....
ေျသာ္....ဘဝေပးကုသိုလ္ကံက ေကာင္းလြန္းေတာ့လဲ အႀကီးဆံုးအကို၏ ပိုက္ဆံေႁခြတာရမည္ဟူေသာ တခ်က္လႊတ္အမိန္႔ျဖင့္ ကားသခႋ်ဳင္းကေန ေစ်းေပါေပါေပးၿပီး ဤကားကိုဝယ္စီးလာရသည္ေပါ့....
ဖြတ္...ခ်လြတ္....
"ဟာ...ဘာျဖစ္သြားတာလဲ...''
ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္နဲ႔ ထိုးရပ္သြားသည့္ကားေၾကာင့္ ကားေမာင္းေနတဲ့Taehyungအား အလန္႔တၾကားနဲ႔ အားလံုးေမးလိုက္ရသည္....
"မသိဘူး....တဖြတ္ဖြတ္နဲ႔ ရပ္သြားတာပဲ....''
"က်စ္....သြားပါၿပီကြာ....''
"ဒီတိုင္းဆိုငါတို႔ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ...''
"အ့ေၾကာင့္ jin hyungကို ေျပာတယ္...ဒီကားအစုတ္ကို မဝယ္ပါနဲ႔လို႔....''
"ဟုတ္တယ္...hyungလုပ္လို႔ အခုဒုကၡေရာက္ၿပီ....ဘယ္လို....''
"ေတာ္ၾကစမ္း!!!...."
Seokjinရဲ႕ ခပ္ဆက္ဆက္ ေအာ္သံေၾကာင့္ ေပါက္ေပါက္ေဖာက္ေနတဲ့ ကေလးငါးေကာင္လဲ ပါးစပ္ေလးပိတ္ၿပီး ကိုယ္စီၿငိမ္လိုက္ရသည္....
YOU ARE READING
BANGTAN WITH ZOMBIES(COMPLETED)
Horrorၿမိဳ႕ေဟာင္းတခုကို သုေတသနလုပ္ဖို႔ ေရာက္သြားၾကသည့္ ေကာင္ေလးခုႏွစ္ေယာက္....အဲ့ဒီၿမိဳ႕မွာေနတဲ့ လူနည္းစုဆီသို႔ မထင္မွတ္ထားတဲ့ Virusတမ်ိဳးက တိုက္ခိုက္လာေသာအခါ....သုေတသနလုပ္ဖို႔ ေရာက္လာၾကတဲ့ ေကာင္ေလးေတြကေရာ....Virusကူးစက္ခံလိုက္ရတဲ့ Zombieေတြၾကားက ႐ုန္းထြက...
