A Reason To Continue [SakuAtsu Fanfic]

0.5

''Kanser iyice yayılmış durumda.''

Atsumu zaten bildiği şeyleri söyleyen doktoru takmak yerine gözlerine odanın her yerinde gezdirirken, Osamu duyduklarının acı verici gerçekler olmasını kabullenemez bir şekilde Atsumu'nun elini tutan elini sıkılaştırmıştı.

''H-hiç mi şansı yok?'' diye sormuştu Osamu, zorla yutkunduktan hemen sonra. Bu soruyu sormayı gerçekten hiç istememişti. Gelecek olan cevabın olumsuz olma ihtimali onu yerlebir ediyordu. Kardeşi bu hastalığa yakalandığı günden beri hep bir şekilde reddetmişti, herkes ölebilirdi ama dünyaya geldikleri günden beri hep yanında olan kardeşi gidemezdi ona göre.

'' 'Umut yok' yanda 'Şu kadar ömrün kaldı' denecek boyutta değil henüz. Hala bir tedavi şansın var Atsumu. Sana hastalığı yeneceğini ve bir daha yakalanmayacğını garanti edemem ama küçükde olsa bir şansın var.''

Doktorun dedikleriyle kendisine dönen gözlerle rahatsızca kıpırdanmıştı yerinde Atsumu.
Kendisine olum cevap beklediğini bekleyen gözlerle bakan ikizinden kaçırmışyı gözlerini.

''Söyleyeceklerinizin hepsi bu kadarsa gidebilir miyim?''

Osamu kardeşinin bu şansı bu şekilde geri çevirmesiyle kaşlarını çatarken doktor zaten beklediği bir tepki olduğu için hafifçe başını aşağı yukarı sallayıp onu onaylamıştı.
Onayı alan Atsumu daha fazla bu rahatsız ortamda kalmak istemediği için şaşkın ikizini orada bırakıp odadan çıkmıştı.

''Az önce tedavi şansını mı reddetti o?''

Doktor, Osamu'nun hayal kırıklığı ile sorduğu soruyla başını hafifçe sallayıp konuşmaya başlamıştı.

''Kendisi istemediği sürece bu tedavi bir işe yaramaz, bize yardımcı olması gerekiyor.''

''İYİDE NEDEN İSTEMİYOR? SALAK MI BU?''

Osamu'nun bir anda yükselen sesiyle beraber doktor şaşırmadan edememiş fakat çabuk toparlanmıştı.

''Osamu, kardeşin uzun zamandır bu hastalıkla mücadele ediyor. Daha önce tam iyileşmek üzereyken hastalığın nüksettiğini biliyorsun. Amerikaya bu tedavi için yollamıştık zaten. Kaç sene orada tek başına mücadele ettiğini biliyorsun. Çok genç yaşlardan beri aynı şeyle mücadele ediyor o Osamu. Hem fiziksel hem de psikolojik olarak aynı şeyleri tekrar yaşamak istemiyor büyük olasılıkla.''

Doktor haklıydı. Atsumu küçüklüğümden beri  hep bu acı dolu şeyleri yaşamıştı. Sadece hastalık değil ayrıca ailevi sorunlarla da uğraşmak zorunda kalmıştı.

Anneleri öldükten sonra kendilerini pek umursamayan babalarını ikinci evliliği sayesinde üvey anneleri olan o kadına katlanmak zorunda kalmıştı. Daha çok küçük olmalarına rağmen hep onlara yapamadıkları şeyler üzerinden hakaret eder, küçümserdi. Atsumu, Osamu'nun bunları duymasını istemediği için genelde her şeyi kendi üstüne alır ve tüm azarı kendisi işitirdi. Osamu da o kadını sevmezdi ama bu kadar kötü birisi olduğunu çok geç farketmişti.

''Eve giderken mochi alalım mı? Neden bilmiyorum ama canım aşırı kavunlu mochi çekti.''

Osamu doktorun odasından çıktıktan sonra, sanki az önce hiç hastalığı ile ilgili konuşmalar yaşanmamış gibi konuşan Atsumu'ya kırgınca bakmıştı.

'' 'Tsum-''

''Hatta almışken biraz da Rin ve Omi için de alabiliriz. Büyük olasılıkla akşama tekrar çat kapı gelirler.''