10. Bölüm:SEVMEK SEVİLMEK VE ÖLMEK

628 116 288
                                    

Annem bana öylece bakıyordu. Korkuyordum, içimden "biri bana yardım etsin" diye bağırmak geliyordu. Annem;
-Sen, sen hastasın. Dedi ve yere çöktü

Annemin homofobik olduğunu biliyordum. Ona yardım etmek istemedim. İstediğim tek şey Poyraz'ın yanına gidip elini tutmaktı.

Daha fazla dayanamayıp annemin yanına çöktüm ve;
-Anne lütfen böyle yapma beni olduğum gibi kabullen. Buna çok ihtiyacım var anne lütfen. Dedim

Annem bir anda bayıldı. "HEMŞİRE" diye bağırdım. Annemin ağzından beyaz köpükler çıkıyordu. Hemşireler sedye ile annemi götürüyordu.

Ayağa kalktım ve yere düştüm. Başım dönüyordu , karnım çok ağrıyordu. Gözlerim karardı ve bayıldım.

Uyandığımda yanımda bu sefer kimse yoktu. Ne annem, nede kimse annemden başka kimsem yoktu. Poyraz orda öylece uyuyordu. Ben hiç bir şey yapamıyordum.

İçeri Batuhan girdi. Batuhan;
-Berkay iyi misin sana bir şey oldu mu? Dedi

Batuhan gördüğüme çok sevindim. Hemen;
-Ben iyiyim. Peki ya diğerleri onlar nasıl? Poyraz yoğum bakımda iyileşicek değil mi? Dedim

Batuhan üzgün bir şekilde bana bakıyordu. Ona birşey olmamıştı kazada bu mucizeydi. Batuhan;
-Berkay... Annen. Dedi

Ben;
-N- Ne oldu anneme? O iyi değil mi? Dedim

Batuhan;
-Berkay onu... Onu kaybettik. Dedi

Durdum. Sadece düşündüm. Etrafıma baktım. Işıklar tek renk oldu, Siyah. Sözler tek kelime, bitti. Sevgi tek kelime, saçma.

"N- ne demek annemi kaybettik" dedim. Ve ağlamaya başladım. Batuhan abi beni ne kadar sakinleştirmek istesede başarısız oldu.

Annem ölmüştü. Benim artık kimsem yoktu ve ben yapa yalnızdım...

"1 ay sonra"

Batuhan abi kazada mucize eseri kurtulmuştu. Chloe'de çok şanslıydı. Kazada korkutan bayılmış ama hiç birşey olmamıştı. Sol kolu kırılmıştı.

Ama Poyraz ve Ceren o kadar şanslı değildi. Ceren çok ağır bir şekilde yara almıştı. Girdiği 2 ameliyatta hayata tutunmayı başarmıştı. Ama bilinci kapalı bir şekilde uyuyordu.

Poyraz'ın ondan farkı yoktu. Oda yoğun bakımda 2 hafta uyudu ve 2 haftanın sonunda uyandı. Şimdi sadece Ceren'i bekliyorduk. Onsuz eksiklik vardı.

Ceren'in yattığı yerin karşısında oturuyorduk belki uyanır diye. Poyraz;
-Berkay, annenin zehirlenip öldüğünü biliyoruz. Polisler intihar olduğunu düşünüyor. Dedi

Poyraz'a sert bir şekilde;
-Benim annem intihar edicek bir insan değil. Onu biri zehirledi. Annemi öldürdüler. Dedim

Poyraz;
-Aşkım o anlamda demek istemedim ama kim bunu yapar ki? Dedi

Chloe;
-Çok açık değil mi? Dedi

Batuhan;
-Ne açık Chloe ne demek istiyorsun? Dedi

Chloe;
-Siz salak mısınız? Bizim kaç tane düşmanımız var? Çağla olayı kapandı polisler hiç birşey bulamadı. Bunu bize yapan İsmail'in ta kendisi. Berkay senin baban senide, bizide öldürmek istiyor. AMA NEDEN BİLMİYORUZ. Diye çığlık attı ve ağlamaya başladı.

Poyraz;
-Chloe haklı ama bizden ne istiyor. Baksana polise verdiği ifadede biz kaza yaptığımız anda evde olduğunu söylüyor. Annen ile oturuyormuş. Dedi

Bende;
-Evet, annemi o öldürdü. Nasıl yaptı bilmiyorum ama o yaptı. Ondan nefret ediyorum. Bizden ne istiyor bilmiyorum ama ben ondan onun canını istiyorum. Dedim

Bir Ömür Daha +18 (BXB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin