Pozwólcie, że zacznę od wprowadzenia. Nazywam się Jackson. Nazwiska nie zdradzę, ale to i tak nieważne. Mieszkam z moim współlokatorem, Samem, w mieszkaniu w Newmarket jako swego rodzaju artysta do wynajęcia, pracując głównie dla skromnych niezależnych deweloperów.
Przypuszczam, że możemy zacząć od tego. Widzisz, kiedy zacząłem to robić, chciałem nauczyć się tworzyć własną grę, a konkretnie horror. To było około czerwca 2014, kiedy zacząłem tworzyć wspomnianą grę. Zaczęło się dość dobrze, podstawowe rzeczy, takie jak projektowanie i renderowanie prostych tekstur, rysowanie koncepcji postaci itp. Jednak po około tygodniu pracy położyłem się spać i wróciłem, aby stwierdzić, że coś się zmieniło, subtelne, ale obecne. Obwiniałabym mojego współlokatora, ale był na jakiejś wycieczce czy coś, więc to nie wchodziło w rachubę. Po zbadaniu zmienionego kodu ujawnił bełkot, postanowiłem obejrzeć kilka vsauce, kiedy wpadłem na pomysł, że bełkot może być anagramami. Przepuściłem je przez dekoder anagramów przedstawiony w filmie, który dał mi zdanie. Pozwól że ci pomogę.
Minęło kilka dni i kodowanie szło gładko i zacząłem modelować postacie i mapy podczas kodowania, jednak jak poszedłem spać wróciłem w plikach był nowy model. To, co znalazłem, było co najmniej nieoczekiwane. Był to model kogoś, kto miał luźne podobieństwo do Sama. Było to szczególnie denerwujące, ponieważ Sama nie było w okolicy od tygodni; jednak Sam był umiarkowanie zwyczajnym facetem, więc mogłem to zlekceważyć. Postanowiłem przeprowadzić mały eksperyment, w którym zakodowałem do gry pliki audio; muzyka, efekty dźwiękowe i losowe dialogi, których nie użyłbym w ostatecznej wersji gry. Potem opuściłem grę na trzy dni, żeby zrobić zakupy spożywcze i tak dalej, po czym wróciłem, by znaleźć dwa nowe pliki audio. Jednym z nich był „Spin my mind” z Cry of Fear, a drugi był fragmentem dialogu z tego, co wydawało się być PA transmisja systemowa, w której udało mi się rozszyfrować tylko dwa słowa; ewakuacja i stopienie. Klip trwał około pięćdziesięciu sekund i był przez cały czas mglisty. Spin mój umysł został umieszczony dziwnie strategicznie jako dźwięk wroga. To była najdziwniejsza część tego. Pasował do wroga tak idealnie, że właściwie myślałem o użyciu tego dla tego samego wroga. Postanowiłem wtedy przeprowadzić kolejny eksperyment.
Napisałem wszystko, co chciałem zakodować w dokumencie tekstowym, wyłączyłem internet i przez dwa dni nie wznawiałem kodowania. Wróciłem, aby znaleźć całkowicie zmieniony dokument tekstowy. Natychmiast wybuchła panika. Ktoś był w stanie dostać się do mojego zawsze zamkniętego mieszkania, zalogować się do mojego zablokowanego komputera, zmienić moje pliki i zrobić to wiele razy. Wszędzie ustawiam kamery.
Każdy zakątek mojego mieszkania był pokryty gównianymi kamerami nagrywającymi wszystko. Czułem się prawie na tyle bezpiecznie, by zasnąć, a następnego ranka sprawdziłem zarówno aparaty, jak i moje pliki i uzyskałem dziwne wyniki. Wszystkie kamery zatrzymały się około 2:38 rano i wznowiły o 3:12 i nic nie pokazały. Mój komputer miał trzy nowe pliki; plik modelu i dwa pliki audio. Model był plikiem mapy mojego mieszkania, aż do mnie śpiącego w moim łóżku.
Pierwszym plikiem audio był „With voices”, który również pochodził z Cry of Fear i znowu znalazł się w miejscu, które miało dla mnie sens, ponieważ była to muzyka pogoni za pewnym wrogiem. Drugi był szybkim, trzynastosekundowym klipem oddechu. Brzmiało to tak, jakby oddychali przez maskę powietrzną i od razu przypomniałem sobie poprzedni klip, a potem zdałem sobie sprawę, że mogą być połączone. Moja wyobraźnia jest taka, jaka jest, założyłem, że nawiedza mnie ktoś, kto zginął w krachu, ale potem zdałem sobie sprawę, że miałoby to sens inne niż modele, które mnie zaskoczyły. Ledwo mogłem pojąć to, co widziałem. Teraz nie było wątpliwości. Ktoś wchodził do mojego mieszkania. Jakby tego wszystkiego było mało, moje głośniki zaczęły odtwarzać coś w rodzaju dźwięku misy śpiewającej; spokojna, ale przerażająca melodia. Natychmiast wyłączyłem komputer i zacząłem myśleć. Jak to się dzieje? Dlaczego? Moje myśli przerwał dźwięk otwieranych drzwi.
Przypomniałem sobie, że Sam miał kiedyś wrócić tego dnia i odetchnąłem z ulgą i skierowałem się do drzwi… potem zdałem sobie sprawę, że mój typowo głośny współlokator nic nie powiedział podczas wchodzenia. Ta odpychająca obecność przypomniała mi, że Sam miał wrócić w czwartek. Była środa. Nagle ten uspokajający dźwięk nabrał o wiele bardziej złowrogiego uczucia. Widząc zbyt wiele horrorów itp., aby zbadać drzwi, zdecydowałem się po cichu wycofać do mojego pokoju paniki; dziura w mojej ścianie prowadząca do nieoznaczonego pokoju, który w pewnym momencie został zamurowany. Wcześniej skorzystałem z tego i wypełniłem pokój nie psującą się żywnością i wodą, wstawiłem do komputera kanapę i łóżko i używałem go jako sekretnego spokojnego miejsca, ale dziś służyło zupełnie innym celom. Powód mojej paniki nadal krążył po moim domu, gdy nadal kuliłem się w mojej małej kryjówce, a po, jak się wydawało, godzinach, kroki zaczęły się w kierunku drzwi i gdy wyszli z pokoju, musiały powstrzymać łzy. Skończyłem. Spędziłem dzień w moim pokoju paniki, szukając nowego miejsca, w końcu znalazłem je w Richmond hill, poczyniłem przygotowania i wykorzystałem wszystkie pieniądze, które miałem, aby je kupić. Zostawiłem komputer, który kodowałem i próbowałem zapomnieć o zdarzeniu.
Nigdy nie dowiedziałem się, co to wszystko znaczy, ale w piątek tego samego tygodnia Sam skontaktował się ze mną, pytając, gdzie jestem. Przedstawiłem mu zestawienie wcześniejszych wydarzeń i ku mojemu zdziwieniu uwierzył w to. Następnie podszedł do mojego komputera i znalazł exe o nazwie Sight, gdzie miały znajdować się moje pliki, i powiedział, że pomimo mojego protestu zamierza go uruchomić. To był ostatni raz, kiedy słyszałem cokolwiek z udziałem Sama. Żadne raporty policyjne, żadne nekrologi pomimo moich poszukiwań, a po prośbie skierowanej do policji o przeszukanie mojej poprzedniej rezydencji nie dały żadnych rezultatów, poddałem się. Jeśli znajdziesz używany komputer z plikiem o nazwie „Sight”, nie otwieraj go. Po prostu go usuń, zapomnij i idź dalej... Tak jak powinien.
*****
Chciałabym was poinformować że na czas wakacji zaprzestaję tłumaczyć pasty. Chcem od wszystkiego odpocząć. Inne książki także zostaną zawieszone, lecz gdy będę miała jakiś genialny pomysł to prawdopodobnie jakiś rozdział się pojawi.
Miłego poranka/dnia/wieczoru.
