|idontwannaliveforever|zayn malik

imastupid

Yeni bölümümüz karşınızdaa

Julie devam eden bölümlerde karşımıza çıkabilir çünkü kızımızın bir arkadaşa ihtiyacı var gibi bu yüzden sizlerden bir Julie karakter önerisi alabilirim :))

Bu arada yorum yazmayı ve vote vermeyi unutmazsanız çook mutlu olacağım 

İyi okumalar xxx

---

Sonunda adliyeden dışarı adımımı attığımda park edilmiş bir şekilde duran arabama doğru ilerlemeye başladım. Direkt olarak kaldığım otele gitmek istemiyordum çünkü biraz havamın değişmesi gerektiğini düşünmüştüm. Bu yüzden arabaya bindiğim andan itibaren kendimi yakınlardaki bir puba atmanın hayaliyle yanıp tutuştum.

Gün boyunca benim için çalışmak oldukça zorluydu, çünkü sürekli bir yerlere dalıyor ve aklımı dolandığı yerlerden toplamaya çalışıyordum ama yine de Zain'i ve şu an ne durumda olduğunu, geleceğimizin nasıl olacağını düşünmeden edemiyordum. Büyük ihtimalle pubta bir şeyler içerken de düşüneceğim tek konu bu olacaktı.

Düşündüğüm gibi olmasını engelleyen bir şey oldu ve ben pubta bir masada oturan eski arkadaşlarımdan birine rastladım.

"Aman Tanrım Julie!" diye bağırdım cam kenarında oturan arkadaşıma doğru. Kahverengi saçları, esmer teni ve camdan uzaklara dalmış mavi gözleriyle bana doğru çevrildiğinde benimkine benzer bir gülüş yüzüne yayıldı. Ayağa kalkıp karşısındaki sandalyeyi bana doğru işaret etti.

"Sharon, gel hadi otur." dediğinde çantamı omzumdan aldım ve sandalyeye astıktan sonra ceketimi de çıkarıp ona da aynı şeyi uyguladım. Daha sonra aramızda masa olmasına rağmen birbirimize sıkıca sarıldık. 

Julie, bu geçen üç yılda benim okuldaki en yakın arkadaşımdı fakat mezun olduktan sonra benim insan ilişkilerimde olan sıkıntılarım yüzünden pek görüşememiştik. Bir insanla ilişkime devam edebilmem için hep onun daha atak birisi olması gerekiyordu ama Julie de öyle bir kız değildi. Bu yüzden bu görüşmeden sonra bir daha nerede nasıl karşılaşırız hiçbir fikrim yoktu.

"Nasılsın?" diye sordum oturduktan sonra. Bu sırada bir garson gelmiş ve ona da bir bira alacağımı söyledikten sonra masamızı terk etmişti.

"İyiyim sen?" dediğinde hafifçe kıkırdadı. Heyecanlı tavırlarını oldukça fazla özlediğimi fark etmiştim.

"Her zamanki gibi..." dedim ve omuz silktim. Zain'i biliyordu, onun için ne kadar üzgün olduğumu da biliyordu fakat bilmediği nokta nasıl tanıştığımızdı. Yerel gazetelerde ve birçok yerde oldukça haber olmasına rağmen insanlar bu davayı hızla unutmuşlardı, Julie'nin de ona anlattığım Zain'in aynı Zain olabileceği aklına bile gelmemişti. Gerçi diğer birçok insan gibi bu olayın şirketin bir reklam kampanyası olabileceğini düşünmüş olma ihtimali de vardı, belki de bu yüzden üzerinde çok da durmamıştı.

"Avukat hanım işten çıktı ha?" dedi ve yüzündeki gülümsemesiyle kaşlarını indirip kaldırırken pipetini kullanarak içeceğinden bir yudum aldı. Bu sözü üzerine elimi savuşturdum ve kafamı salladım.

"Hala daha alışmaya çalışıyorum denilebilir. Çok büyük bir stres..." dedim ve bana biramı getiren garsona teşekkür edip bir yudum aldım. "Sen iş bulabildin mi?"

"İstediğim işin farklı olduğunu biliyorsun, bu yüzden hala daha başka sınavlara hazırlanıyorum." dediğinde başımı aşağı yukarı salladım. Julie bir diplomat olmak istiyordu ve bunun için çeşitli sınavlara girmesi gerekiyordu ama yapacağından emindim. Okulda oldukça parlak ve hedeflerine kilitlenmiş bir öğrenciydi. "Zain ile irtibata geçtin mi?" diye sordu aniden. Bu sorusu üzerine bir peçete aldım ve ağzımı kuruladım.

"Aslında dün akşam konuştuk." dediğimde heyecanla gözlerini açtı. Daha fazlasından bahsetmemi bekliyor gibiydi. Ben de ona istediğini verecektim. "Bana kırgın olduğunu söyledi fakat sevdiğini söylemeyi ihmal etmedi, tam da düşündüğümüz gibi." 

"Peki neden şimdi buradasın Sharon?" dedi isyankar bir ifadeyle. "Gidip hayatının aşkıyla beraber güzel bir akşam geçiremez miydin? Aman tanrım gelmiş burada benimle içki içiyorsun!" diye devam ettiğinde onu sakinleştirmek için güldüm. O ise hala daha garip bir ifadeyle bana bakıyordu.

"O çok uzakta." diyebildim sadece. Devamını nasıl getireceğimi, getirmeme gerek olup olmadığını bilmiyordum. "Şimdilik haftalık olarak konuşacağız fakat oradaki işlerini hallettiğinde yanına gideceğim. Ne kadar özlediğimi tahmin edemezsin." dediğimde yerinde heyecanla sallandı.

"Eğer güzel bir yerse seni ziyarete geleceğim. Sahi nerede?" diye sorduğunda bu sefer yerinde kıpırdayan bendim fakat bu rahatsız bir ifadeyleydi. Yine de ona belli etmemeye çalışıyordum, yalancı olduğumu ya da olayı daha çok merak etmesini istemezdim. Bu yüzden en olası yanıtı arıyordum.

"Amerika'da." dedim sadece. "Orada güzel bir şirkette iş bulmuş fakat gideli çok olmamış, birinin yanında kaldığını söyledi. İşte kendi evine çıktığında yanına gideceğim." diye devam ettiğimde Julie tatmin olmuştu. İşimin bana kazandırdığı en iyi şeyi kullanmıştım, yalan söyleme becerisi.

"Kesinlikle geleceğim." dedi Julie. "Denklik almak zorunda kalmayacaksın." dediğinde onu onaylar şekilde işaret parmağımı salladım.

"En iyi tarafı da bu." 

---

Kafamı dağıtmak için gittiğim pubtan yeni bir sıkıntı ile dönmüştüm. Gittiğimiz yerde geçimimizi nasıl sağlayacağız ya da Zain şu anda nasıl sağlıyor? Ama bunu düşünmek için doğru zaman değildi, en son bu konulara girdiğimde onu terk etmiştim. Ondan dolayı bu düşünceyi kafamın en gerilerine atmaya karar verdim. Şimdi sadece kendimi odama atıp bir sonraki gün için hazırlanacaktım ve bir sonraki gün de Zain'den bir haber bekleyecektim. 

Beklemek cidden çok zehirli bir duyguydu. Özellikle elinin kolunun bağlı olduğunu hissetmek ve ne yaparsan yap beklediğin sonucun senden bağımsız bir şekilde gerçekleşeceğini bilmek oldukça kötüydü. Keşke hiç gitmeseydim ya da daha erken davransaydım. Böylece ona daha erken ulaşabilirdim. Şu anda ne yaptığını, nasıl bir ortamda yaşadığını, neler hissettiğini bilmemek tamamen benim suçumdu. O sadece kendini kurtarmalıydı, keşke yanında olsaydım ve beraber kurtulmuş olsaydık. 

Şimdi anlıyordum ki bütün eski endişe ve korkularımdan uzakta, acı çeksem bile onun yanında çekmeyi yeğlerdim. Kalsaydım ve endişelerim gerçekleşseydi onun yanında olduğum için bir parçam hep mutlu kalacaktı. Ve ben bunu kendimden esirgedim. 

Aptalın tekiydim.