It's Okay [ÇEVİRİ]

BÖLÜM 2

It's Okay

Yazar: lxxxxxx
Çeviri: Minnie Hyung

BÖLÜM 2

"Defol git hayatımdan."
Baekhyun az önce duyduğu sözlerle donakalmıştı.
Gözleri boşluğa daldı.
Moralmen çökmüş bir vaziyette, kendini kanepeye gömülmüş olarak buldu.

Hayır. Olamaz.

"B-Bunu kastetmedi değil mi ? Böyle bir şeyi bana söyleyebilmesinin imkanı yok."

Chen'e neler olduğunu sormak isteyerek, odalarının kapısını açmaya çalıştı.
Fakat tokmak dönmedi. Kapı kilitliydi.

Baekhyun dünyası başına yıkılıyormuş gibi hissediyordu.
Kendi kendine küçük neşe kaynağıyla konuşurken, elini karnına koydu.

"Babacığının bana böyle bir şey söylemiş olması mümkün değil, değil mi tatlım ? Beni seviyor, seni seviyor. Onu çok iyi tanıyorum. O sözlerin hiçbirini kastetmemiş olmalı. Öyle olmalı, çünkü o sarhoştu. Yarına her şey iyi olacak, tamam mı ?"

Baekhyun öyle olacağını sanıyordu.
Gelecekte ne olacağını bilmiyordu.
Hiçbir fikri yoktu.

*******

Chen, odalarından Baekhyun'un hıçkırıklarını duyabiliyordu.
Sesle birlikte yüreği parçalanmıştı.
Hayatının geri kalanında asla duymak istemediği bir sesti bu.
Fakat şimdi, seçeneği yoktu.

"Özür dilerim aşkım. Sana verdiğim sözleri tutamıyorum. Seni ağlatıyorum. Çok üzgünüm."

Chen, dizlerine sarılarak kapıya yaslandı ve tüm kalbiyle ağladı.
Uzun kirpikleri gözyaşları yüzünden ıslanıyordu.
Gözleri kan çanağına dönmüştü.
Çok fazla ağlamanın sonucu olarak, yanakları kıpkırmızı olmuştu.

Başı zonklamaya başladı.

Chen'in vücudu bir top gibi kıvrıldı, asla baş edemediği acılara katlanmaya çalışıyordu.
Acı çok fazlaydı.
Baekhyun'un odanın dışından duyabileceği hiçbir ses çıkarmamak için elinden geleni yaptı.

Baekhyun'un, ölüyor olduğunu bilmesini istemiyordu.
Hayır. Baekhyun asla bilmeyecekti. Hiç kimse bilmeyecekti.

Acı giderek güçleniyordu. Chen, kabarıp kanamalarına neden olacak şekilde dudaklarını ısırdı.
Alnında ter damlacıkları vardı.

Chen acı çekiyordu ve hiç kimse bilmiyordu.

*****

Baekhyun ani kusma isteği yüzünden uyandı.
Tuvalete doğru fırlayıp her şeyi dışarı boşalttı.
Sabah bulantıları kesinlikle en sevdiği şey değildi. Fakat buna sebep olan şeyin karnındaki küçük, değerli günışığı olduğunu düşününce, Baekhyun kendini buna alıştırmayı ve sonuçlarına hazırlamayı denedi.

Baekhyun mutfağa doğru yürüdü ve Chen'in akşamdan kalmalığını gidermek için bir şeyler hazırlamaya çalıştı.
Deniz yosununun kokusu onda kusma isteği uyandırsa da, Baekhyun, Chen için onun sarhoşluğunu üstünden atmasına yardımcı olacak deniz yosunu çorbasını hazırlamak için buna katlanmayı denedi.

Aslında, o sabah Chen'in ona geleceğini ve dün gece olanlar için ondan özür dileyeceğini umuyordu.
Daha sonra kahvaltılarını yapabilirlerdi ve bu da Chen'e bebeklerinden bahsetmeyi planladığı zamandı.

Baekhyun masaya yemekleri koyarken, Chen bir çift kanamış dudakla odalarından çıktı. Şans eseri, gözleri dün gece çok ağlamış olmasının açık sonuçlarını göstermiyordu.

Baekhyun Chen'in yüzüne ne olduğuna bakarken şok içindeydi.
Dün gece çok net görmemişti, bu yüzden uzun olanın onları nerede veya ne zaman edindiğini bilmiyordu.
Kendini bir kavganın içinde mi bulmuştu dün gece ? Ya da düşüp kendini mi incitmişti ?
Baekhyun kendini genç olan için endişelenmekten alıkoyamıyordu.

"Dudaklarına ne oldu senin ?" Esmer olan, diğerine yüzünde endişeli bir bakışla sordu. 

"Oh, o kadar belli mi ? Tsk, herhalde dün gece çok serttik." Chen dudaklarına dokunurken sırıtarak söyledi.

Baekhyun inanamayarak Chen'e baktı.
Kalbinde bir acı hissediyordu.

"N-Ne demek istiyorsun Chen ?" Baekhyun, Chen'in az önce söylediklerini yanlış duyduğunu umarak, tekrar bir cevap aradı.

"Minseok gerçekten de iyi öpüşüyor. Bu yüzden dudağım bu hale geldi." Chen, yine yüzündeki sırıtışla Baekhyun'a cevap verdi.

"Ona bu gece geri ödeme yaptığıma emin olacağım." Yönünü kapıya çevirip Baekhyun'u geçerek giderken cevap vermeye devam etti.

Kısa olan adamı ve diğeri için hazırladığı yemekleri tamamen görmezden gelerek.

Baekhyun yerin yarılıp onu içine almasını umdu.
Chen'in arabasının motor sesini duyar duymaz, evlerinden dışarı koşup Chen'i yakalamaya çalıştı.

Malesef, araç evden çoktan ayrılmıştı.

Yine, Baekhyun evde yanaklarından durmaksızın akan gözyaşlarıyla bırakılmıştı.
Ev üzerine çöküyormuş gibi hissediyordu.

Ve çok acıtıyordu.

BÖLÜM SONU