It's Okay [ÇEVİRİ]

BÖLÜM 11

It's Okay 

Yazar: lxxxxxx

Çeviri: Minnie Hyung

BÖLÜM 11

Baekhyun, bir saniye olsun Chen'in aklından çıkmıyordu. Hayatının aşkını düşünmek onun için bir rutin olmuştu artık. Büyük olanı gerçekten çok özlemişti ama Baekhyun ile yüzleşemezdi. Ve şimdiki durumu da vardı tabi.

Ancak kalbi bunu daha fazla taşıyamıyordu. Baekhyun'u görmeye ihtiyacı vardı, uzaktan bile olsa.

Minseok'un daha önce ona verdiği kamerayı kavradıktan sonra, Chen eski adresini aramaya başladı. Beyni ve hafızasının düzgün çalışmaya gücü yetmediğinden, kat ettiği tüm yolu kaydetmek için kameraya ihtiyacı vardı.

Eski evinin birkaç metre uzağında durduğunda ve tüm hayatı boyunca onun için en önemli insan olan kişi evden çıktığında kalbi çarpmıştı. Fakat sevdiği yalnız değildi. Uzun ve yakışıklı bir adam onunla birlikteydi. Onun Byun Baekhyun'u ile.

'Bu adam kim ? Onunla daha önce tanıştım mı ?'

Chen, şu an Baekhyun'un yanında olan kişinin kim olduğu konusunda emin değildi. Onu önceden tanıyordu fakat geçirdiği ameliyat yüzünden hatırlayamıyor muydu ? Yoksa o Baekhyun'un yeni erkek arkadaşı mıydı ?

Kalbi bu düşünceyle harap olmuştu.

Eğer öyleyse, bu kişi gerçekten iyi biri olmalı ve Baekhyun'a iyi bakıyor olmalıydı. Onunla yaşıyor olmaktan ötürü mutlu olmalıydı, Chen'in gördüğü kadarıyla Baekhyun birkaç kilo almıştı ve bu da onun mutlu bir yaşam sürüyor olduğunun işaretiydi. Onsuz yeni bir hayat.

Byun Baekhyun'un mutluluğu Kim Jongdae'nin mutluluğuydu.

****

Chanyeol, büyük olan istediği için Baekhyun'u bir kitapçıya getirmişti. Yeni bir yemek tarifi kitabı bulmak istediğini söylemişti çünkü Chanyeol için yeni bir menü hazırlamak istiyordu.

Dev, onu buraya getirdiğine daha da memnun olmuştu.

'Baekhyun gerçekten kalbini bana açmaya mı başladı ?' Chanyeol düşüncesine gülümsedi.

Kitapçının köşesinde, daha önce aldıkları kitapları okumak için yan yana oturuyorlardı.

Baekhyun sessizce konuştu ama Chanyeol'ün ne dediğini duyması için yeterince sesliydi.

"Bu dünyada hiç acı ve keder olmasa ne iyi olurdu."

Esmerin aklındakinin ne olduğunu anlayarak, Chanyeol Baekhyun'un elini kavradı ve çok sevdiği insanın yüreğini sakinleştirmek için ona güven verici şeyler söyleyerek güzel elinin arkasını okşadı.

Baekhyun, başı Chanyeol'ün sol omzundayken uyuakalmıştı.

Rüya görüyordu. Bir çeşit deja vu gibi bir rüyaydı. Onun ve Chen'in geçmiş zamanlarına ait bir deja vu.

O zamanlar, salonlarındaki kanepede oturuyor, Chen aniden gelip başını Baekhyun'un kucağına koyduğunda kitap okuyordu. Baekhyun gülümsedi ve kitabı kapadı.

Chen'in kahverengi saçlarıyla oynarken Baekhyun konuşmaya başladı.

"Bazen, gerçekten dünyada hiç keder olmamasını diliyorum. Hiç gözyaşı ve üzüntü olmasa. Herkes mutlu mesut yaşasa hayatını."

"Hayır Baek, böyle bir dilek tutamazsın." Chen'in yanıtı Baekhyun için gerçekten beklenmedikti.

"Nedenmiş o ?"

"Bu dünyada, insanların üzüntüyü, incinmeyi ve tüm yıkıcı anları yaşaması gerekir. Öyle olmasa hayatları anlamsızlaşır, mücadele edecek bir şey kalmaz. İnsanlar zorlukları ve şükretmeyi bilmezler."

"Ama insanların hayatlarını mutlu yaşamaları daha iyi değil mi, rengarenk ve güzel, tıpkı gökkuşağı gibi ?"

Chen, Baekhyun'un kucağından kalkarak gülümsedi ve ona dünyayı ifade eden kişiye ait yanağı okşadı.

"Yağmur yağmazsa gökkuşağı çıkmaz Baek..."

BÖLÜM SONU