Psikopat Sınıf

2

Tamam şuana dek hayatımda hiç nomal bir şey olmamıştıkabul ediyorum. Hayatımın geri kalanınında pek normal geçmeyeceğini biliyordum. Ama bu kadarı fazlaydı. Sınıf kapısını açtığımda tüm gözler üstüme dikilmişti. İki kişi hariç onlar...öpüşüyorlardı. Birkaç saniye sonra herkez eski haline dönmüştü. Bu sınıfta sigara içeninden , elinde bıçak çevirenine kadar tüm psikopatlar toplanmış gibiydi. He bide şu öpüşen sevimli(!) çift. Öğretmen masasının üstünde gördüğüm sınıf listesini elime aldım.WTF!?? Sınıfta 13 erkek ve 5 kız vardı ve anladığım kadarıyla bunlar pekte sevecen tipler değildi. Daha çok kötü ve tehlikeli tiplere benziyorlardı. Peki ben bunlarla nasıl baş edecektim? Tamam onlar kadarkötü değilim ama yetei kadar iyi de değilim. Ben griyim galiba. Sadece gri. Ne siyah kadar tehlikeli ne de beyaz kadar masum...Sadece griydim. Sınıfa son kez bi göz gezdirip arka sıralardan birine oturdum. Kafamı sıraya koyup ellerimle etrafımı kapattımve düşünmeye başladım. Şimdi anlıyordum müdürün bana öyle bakmasını ve sesinin titremesini , mete denen çocuğun hızlıca yanımdan uzaklaşmasını... Anladığım kadarıyla bunlar okuldaki herkezin korktuğu tipler, müdürün bile. Bunları düşünürken yanımda bir hareketlenme hissettim.Kafamı yavaşça kaldırdığımda karşımba daha demin öpüşen çocuğu gördüm. Bi süre bana anlamsızca baktı.

"Defol"

"Ne?"

"Sana defol dedim. Burası benim sıram ve bunu herkez bilir"  O kadar çok bağırmıştıkı sınıftaki herkez bize bakıyordu. Eğer onlar kötüyse ben de az da olsa kötü gözükmeliydim. Korkunç sandığım ama aslında beni tam bir embesil gibi gösteren bakışlarımı ona çevirerek

"Umrumda değil"  diye bağırdım. Bunun kötü bir fikir olduğunu anlamam uzun sürmedi ama çoktan geç kalmıştım bile. Adını bilmediğim çocuğun gözlerinden alevler çıkıyordu sanki. Kolumu çok sert bir şekilde tuttu. Beni elimden tutarak ayağı kaldırdı ve peşinden sürüklemeye başladı. Koridordaki herkez meraklı gözlerle bize bakıyordu. Aniden beni bir odaya fırlattı evet resmen fırlattı. Kapııyıd kapattı.Bomboş bir odaydı tek bir pencere içeriyi aydınlatıyordu. Kolumu tekrar tutup beni duvara itti.  Kolumun acısına birde belim eklenince acıyla inledim. Ellerini kafamın iki yanına koymuştu. Tam olarak gözlerimin içine bakıyordu.

"Sanırım okula yeni geldin. Bu yüzden sana bu seferlik kibar davranıyorum, ama eğer bana bir daha bana bağırır veya karşı gelirsen seni mahvederim"   Cidden korkmuştum ama belli etmek istemiyordum bu yüzden;

"Ne yapabilirsin ki ?"  dedim alayla . Göz kırptı ve 

"Gerisi senin hayal gücüne kalmış" diyerek odadan çıktı. Bu çocuk hem tehlikeli hem de sapıktı.Mükemmel. Bende hemen arkasından tuvalete gittim elimi ve yüzümü soğuk suyla yıkayarak bunun bir rüya olmasını diledim ama kolum rüya olamayacak kadar çok acıyodu.Sanırım eskisinden daha boktan bir hayat beni bekliyordu.Koridorda yavaşça ilerleyerek sınıfa girdim. Ve bu sefer boş olduğundan  emin olduğum başka bir sıraya oturdum.Uyumak istiyordum ama sigara kokusundan uyuyamıyordum. Tüm gün boyunca o sıradan kalkmadım.Zaten dersler boş geçiyordu.Doğrusu bende böyle bir sınıfa ders verildiğini sanmıyordum.Zil çalınca okul bahçesine çıktım herkez gülüşüyordu okul da gayet güzeldi sanırım bu okuldaki tek psikopat benim sınıfımdı...11-F...Bizim söförü gördüğümde hızlıca arabaya bindim. Kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım. 5 dakika sonra eve varmıştık. Eve gelir gelmez banyoya girdim böyle bir günden sonra buna çok ihtiyacım vardı. Banyodan çıktıktan sonra biraz bilgisayara girip sosyal ağlarda gezinirken aniden telefonuma mesaj geldi. Hayırsız arkadaşlarımın mesaj atmayacağını bildiğim için telefonu merakla elime aldım ve mesajı açtım.

"Umarım bugün yaşadıklarından bir ders almışsındır-Pamir"