The Wedding Planner

Chapter 16: What's Good in Goodbye?

(Chad's POV)

"Pare, why so sudden?" James

"Sigurado ka na ba dito, brad?" Sed

"Bro, anong nangyari?" Ken

Tanong ng mga kaibigan ko habang hawak nila ang resignation letter ko... yes, I'm resigning, para tuluyan ng lumayo kay Pat... hindi dahil sa hindi ko kayang panindigan ang pamamahal ko sa kanya at hindi dahil hindi ko kayang ipag laban ang nararamdaman ko... ayoko lang mahirapan pa sya... remember hee last words? "Gusto na kitang kalimutan... parang awa mo na... wag mo na kong pahirapan..." naisip ko kailangan nya ng space at gusto nya na ulit ng kalayaan nya... gusto ko man syang pasayahin araw araw, gusto ko man syang makasama habang buhay... hindi pwede... dahil sya na mismo ang humiling iwanan ko sya...

"Kailangan ko ng layuan si Pat, gusto nya na daw kasi akong kalimutan..." I wiped away my tears...

Hindi ko na naman napigilan ang umiyak... pero pinipilit ko pa din ngumiti "wala eh, ginawa ko naman lahat, pinasaya ko sya, minahal ng sobra sobra... pero parang kulang pa din"

"Pare, wala na sayo ang problema... nakita naman namin kung gano mo pinaramdam kay Pat ang pag mamahal" Sed

"Kaso nga lang, yung babaeng pinili ng puso mo... takot mag mahal" James

"Hayaan mo na, bro... darating ang araw, maayos din ang lahat... kung kayo naman talaga, kayo talaga eh..." Ken

Tumayo na ko at pinilit na ngumiti "salamat mga pare ha, kayo na ang bahala kay Pat... alagaan nyo sya, wag nyo hahayaang malungkot sya..."

"Makakaasa ka bro"

Lumabas na ko ng opisina para ibigay kay Pat ang resignation letter ko...

This will be the last time that I am going to talk to her kung hindi nya ko pipigilan... I am still expecting na pigilan nya ko sa pag reresign ko.

"Sir Chad" Switvi said sadly

"Swit, pwede ko bang makausap si Pat?"

"Sir, kasi... ayaw nya daw pong magpa storbo..."

"Ahhh ganun ba... paki bigay nalang to sa kanya" i gave her the resignation letter at isa pang letter...

Love letter... goodbye letter... hindi ko alam kung anong tawag dito... basta sinulat ko dito kung ano yung totoong nararamdaman ko para sa kanya... kung gaano ko sya kamahal at makapag paalam na din ng maayos...

"Sir, wag kana umalis" Switvi

"Kailangan na eh, wag mo papabayaan yung boss mo ha... yung mga bilin ko sayo, wag mong kakalimutan, wag papasakitin ulo nya... wag ng pasaway ha? Kayo na ang bahala kay Pat... lagi mo syang pangitiin"

Switvi wiped her tears away "yes sir, wag mo kaming kakalimutan ha..."

"Oo naman... osige na, back to work na"

Tumalikod na ko kay Switvi at nakita ang tatlong babae na nakatayo sa labas ng mga pinto ng opisina nila...

Si Sophia, Bianca at Julia...

I smiled at them at lumapit silang tatlo para yakapin ako...

After a few seconds, bumitaw na din kami sa pagkaka yakap...

"Chad, thank you for making our sister happy..." Sophia

"Basta Chad, andito lang kami pag kailangan mo ng kaibigan ha?" Bianca