Homofobik Kasaba ✔

0.6

Chanyeol.. Benim zorluklarla dolu ama bir o kadarda zorluklarla mücadele etmemi sağlayan aşık olduğum dev çocuk. Onu çok seviyordum. Dersin son dakikalarında aklımdan çıkmıyordu.

Bugün okul bitiminde toplantı salonunu kilitleyecek öğrenci Chanyeol'du. Son dersten sonra onu görmeye gidecektim ve birbirimizin özlemini giderecektik. Onu çok özlemiştim. Özellikle son zamanlarda..

Ders bitiminde çantamı almak için fazla acele etmemiştim. Zaten şuan çoğu tanıdığım öğrencinin aklını gay olma konusunda kurcalıyordum. Benim burada olduğumu bilmemeleri gerekiyordu.

Okulun boşaldığına emin olduktan sonra toplantı odasına yöneldim.

Chanyeol oradaydı ama aşk devimin uzaktan mutsuz suratını görebiliyordum. Bu beni huzursuz etmişti.

"Merhaba." diyerek çantamı yere bıraktım ve devimin yanına gittim.

Bana her zaman gülümseyen o Chanyeol gitmişti sanki. Bana ilk kez "Hoşgeldin." dedi soğuk bir şekilde.

Sıkıca sarıldım ve ciğerlerime mükemmel kokusunu doldurdum. Ama onun kolları her zamanki gibi sıkı değildi.

"Her şey yolunda mı?" dedim ömrümün sonuna kadar kalmak istediğim boynundan ayrılırken.

"Ben devam edemeyeceğim Baekhyun. Affet beni."

Afallamıştım, fazlasıyla. Yolunda gitmeyen şeyler olduğunu biliyordum ama bu kadarını tahmin bile etmemiştim. Zorluklara karşı birlikte göğüs gerdiğimiz çocuk bana benden ayrılacağına dair sinyaller veriyordu.

"Ne demek istiyorsun?" dedim sesimin titremesine engel olmak isterken.

"Babam öğrendi Baekhyun."

İşte şimdi tam anlamıyla sıçmıştık. Bu nasıl olabilirdi? Eğer olmuşsa Chanyeol'un şuan yaşıyor olması bile bir mucizeydi.

"Ne? Nasıl?"

"Babam arkadaşlarından duymuş. Gerçek olmadığını elbette söyledim. Ama bana inanmadı. Yani inandı ama yine de içinde şüphe kırıntıları vardı ve ben devam edemeyeceğim."

Gözlerim dolmuş, kalbim durmuş gibiydi. Çok farklı hissediyordum. Her an bayılabilirdim yada hemen azrail yanıma gelip beni diğer tarafa götürebilirdi.

Onu zorlamak istemiyordum. Ailesinden fazlasıyla korkuyordu.

"Bu zamana kadar yapabildik. Neden şimdi olmasın?"

"Anlamıyorsun! Önceden üzerimizde hiç göz yoktu. Şuan beni ve seni izliyorlar resmen! Ve eğer yakalanırsam babam yada amcam beni öldürebilir. Bunu sende biliyorsun. Bu lanet kasaba iğrenç!"

"Bu iğrençliği mükemmel hale getiren sensin Park Chanyeol."

"Bende bitsin istemiyorum ama yapmak zorundayım."

"Sen korkaksın."

İşte şimdi gözlerim bana ihanet etmiş, gözyaşlarımı akıtıyordu. Şuan karşımda korkak aptal biri vardı . Onu çok seviyordum ama o benden çoktan vazgeçmişe benziyordu.

Uzun bir sessizlik içerisinde birbirimize bakmaya başladık.

"Peki.. Nasıl istiyorsan. Her şeyi bitirelim ama.."

"Aması ne Baek?"

"Seni son kez öpmeme izin verir misin?"

"Baekhyun işleri zorlaştırıyorsun."

"Son kez dedim Chan."

"Pekala, seni özleyeceğim."

Şuan kesinlikle göremediğim biri kalbimi yerinden sökmüştü. Parmakları arasında sıkıca tutarken kalbimi tırnaklarını geçiriyordu.

Biliyordum, beni sevdiğini biliyordum. Lanet olası ailesi yüzünden benden vazgeçiyordu. Ama kalbinde hala ben vardım.

Normalde esiri olduğum pembe dudakları son kez öpüyor olmam canımı yakıyordu.

Parmak ucumda yükseldim ve o dudakları öptüm. Masum bir öpücüktü.

Yazarın Ağzından ;

Baekhyun aşık olduğu çocuğu son kez öperken onları izleyen Chorong ve Eunji'den habersizdi. Chanyeol'da öyle. Onlar dram dolu ama bir o kadarda aşk kokan konuşmalarını yaparken içeriye gizlice girmişler ve çifti izlemişlerdi.

Dediklerini duymuyorlardı fakat haraketlerinden ve Baekhyun'un ağlamasından kesin bir sonuca varamıyorlardı.

Tam onlara odaklanmışlar iken Baekhyun parmak ucuna yükselip karşısındaki oğlanı dudaklarından öptü ve Chorong olduğu yerden fırlayıp bağırdı.

"HEY SİZİ YAKALADIK PİSLİKLER!"

Chanyeol ve Baekhyun şok olmuş bir şekilde sesin geldiği yöne bakarken Eunji,Chorong, Tao oldukları yerden çıkıp ikiliye doğru yürümeye başladı.

Şoku etkisinden çabuk atan Chanyeol, Baekhyun'u aniden itti.

"Baekhyun! Senden iğreniyorum! Nasıl böyle bir şey yaparsın!"

Baekhyun şimdi üzerinden kamyon geçmişe dönmüştü. Sevdiği çocuğun amacını anlamıştı.

"Chanyeol lütfen?"

Eunji ikili arasında bakışlarını dolandırırken "İkinizde midemi bulandırıyorsunuz." dedi.

Chanyeol ise Baekhyun'a tiksinç bakışlarıyla bakıp " Arkadaşlar yanlış anladınız. Yemin ederim o beni öptü. Ben onu öpmek istemedim. Ugh! Bu iğrenç. Byun Baekhyun senden nefret ediyorum!"