Burnunun Dibinde [BakuDeku] bxb

•Seni Seviyorum•

İzuku eve doğru yürümeye devam etti

Omzunda ağır bi el hissetmesi ile durdu.

Arkasına baktığında All Might'ı gördü

"A-All Might! Kusura bakma yeni gördüm"

"Sorun değil genç Midoriya"

"Bir sıkıntı yok değil mi All Might?"

"Hayır yok Midoriya. Ama asıl sende bir
Sıkıntı yok değil mi?"

"S-sıkıntı? Hayır yok"
(Daha fazla belli edemezdi)

"Emin misin genç Midoriya?"

"Peki...belki sıkıntı olabilir ama-"

"Ama nasıl anladım değil mi Midoriya?"

"Evet! "

"Kahramanlar sadece hayat kurtarmaz
Onlar sorunları olan insanlarıda
Kurtarır"

"Anladım, demek kahraman olmak
bunu gerektirir"

"Evet genç Midoriya şimdi seni yanlız
bırakıyorum umarım derdini
kendin halledersin"

"Beni merak etme All Might!"

All Might uzaklaşır.

İzuku yürümeye devam eder,
Fakat eve vardığını fark eder

Anahtarı çıkarır ve kapıyı açar.

Annesinin koşan adım seslerini duyar

"Hoş geldin tatlım! Bu sefer Katsudon yaptım!

"Teşekkürler anne!"

"Ben yemeğini odana bıraktım afiyet olsun"

"Saol annecim"

İzuku odasına gider ve hızlıca yemeğini yemeye başlar.

Yemeğini bitirdiğinde mutfağa gider ve tabağını masaya koyup geri odasına gider.

Yatağına uzanıp telefona bakmaya başlar
Twitterda gezip kahraman haberlerine bakıyordur

Telefonu çalar.

"Sapık mı? Neden arıyor ki?"

Aramayı açar

"İzuku!"

"Ne oldu Sapık!"

"İzuku şakanın sırası değil çık dışarı"

"Nedenmiş o?"

"ÇIK DEDİM ZAMANMIZ YO-!"

İzuku telefonu suratına kapatır

"Adını bile söylemeyen
Birine neden güveneyim!"

İzuku ayağı kalkar
Ve kalktığı gibi düşer

"Ev mi sallanıyor!"

Ayağa kalkamaya çalışır ama kalkamıyordu

Gözleri kararmaya başlar

Vicudunu kontrol edemez ve birinin onun kolundan tuttuğunu hissetmesi izle gözleri kapanır

Gözlerini açığımda İzuku'nun çok iyi bildiği beyaz tavan ile karşı karşıya gelir

Doğrulur ve kollarındaki serumlara bakar

"Hastanedeyim"

(Yemin et kanka)

Birden bire bir hemşire İzuku'nun yanına gelir

"Uyanmışsınız!"

"B-bana ne oldu?"

"Ah- şey..."

Hemşire zorlanıyor görünüyordur

"İzuku Bey lütfen paniklemeyin"

"Tamam dinliyorum"

"Evinizin yakınlarında dev Villian saldırısı
meydana geldi"

"Tahmin etmeliydim! Yer sallanıyordu"

"Konu bu değil İzuku Bey"

"Kusura bakmayın, anlatabilirsiniz"

"Buraya ismini vermek istemeyen biri getirdi sizi, Villianlar evinizi ezmeden ön-"

"EVİMİZ Mİ EZİLDİ! ANNEM NERDE!"

"Korkmayın annenizde çizik bile yok"

"Ah! Şükürler olsun"

"Anlatmaya devam ediyorum kesmeyin lütfen!"

"G-gomen.."

"Her neyse eviniz ezilmeden önce sizi uyarmış ama dinlememişsiniz bunun için sizi bayıltıp ordan götürmek zorunda kalmış"

"A-anladım...haklı dinlemedim"

"Peki o çocuk nasıl birine benziyordu"

"Söylersek hepimizi öldürceğini bastıra bastıra anlattı"

"Yok artık!"

"Sapığa benziyordu
Uzun süre sizi izledi, her neyse geçmiş olsun
işimin başına gidiyorum"

Hemşire odadan çıktı ve arkasından annesi geldi

"A-anne! Ağlama lütfen!"

"İzuku!"

Annesi İzuku'yu
sıkıca sardı.

"Anne sen iyisin değil mi! Canın acıyor mu"

"Hayır İzuku acımıyor, ama bunlar
yüzünden kalbim acıyor"
———————————————————

(Evet drama queen İnko. Her neyse bölüm sonu umarım beğenmişsinizdir. Sizi çok seviyorum dostlarım<3)

427 kelime <3