Burnunun Dibinde [BakuDeku] bxb

•Seni Görüyorum•

"N-ne demek istiyorsun
anne?"

"Diyorum ki! Yaralanman kalbimi
acıtıyor!"

"Anne bu benim görevim! Ve ayrıca benim
yüzümden olmadı bu olay!"

"O çocuk seni kurtarmasa ölmüştün!"

Doktor odaya girer

"İyi günler. Taburcu olabilirsin İzuku"

"Ne kadarda kısa sürdü"

"Garip bir şekilde vücutun buna alışık gibi"

"Eh- normal"

"Her neyse geçmiş olsun İzuku"

"Teşekkür ederim doktor bey"

Doktor İzuku'nun serumlarını çıkartır

Ve İzuku'ya masadan aldığı kıyafetleri uzatır

"Bunlar kıyafetlerin İzuku yan odada
giyinebilirsin"

"Teşekkürler tekrardan"

İzuku yavaşça ayağa kalktı ve kıyafetleri aldı

Doktor odadan çıktı.

İzuku annesine bakmadan hızlı adımlar ile yan odaya girdi

Odanın kapısını kapattı ve üstündekilerden kurtulup rahat kıyafetlerini giydi

Annesinin yanına gitmek istemiyordu ama yavaşça kapıyı açıp annesinin yanına gitti

"Eve gidelim İzuku"

"Ben seni bırakıp başka
bir yere gidicem anne"

"Nereye?"

"Boşver"

İzuku odadan çıktı, annesinin arkasından koşturarak gelme sesini duydu.

"Koşma anne! Düşeceksin şimdi"

"D-dur İzuku!"

Genç çocuk farkında olmadan
adımlarını hızlandırdığını anlayınca yavaşladı

Hastaneden çıktılar

İzuku annesi için bir taksi çevirdi

"Görüşürüz anne"

"Görüşürüz İzuku"

Çocuk annesini taksiye bindirdi

Arkasını döndü ve yavaş adımlar ile her zaman gittiği parka yürümeye başladı

İzuku yüzüne çarpan rüzgar ile gözlerini kısıyor ve gülümsüyordu

"Oi! Hızlı yürüsene sen!"

İzuku bi an durdu arkasına bakmak istiyordu ama dönemiyordu

"Oi! Ahmak beni duymuyor musun"

Çocuk arkasını döndü ve kimse olmadığını görmesi ile etrafa baktı

"B-bu ne şimdi"

Önüne döndü ve yürümeye devam etti

Parka geldiğinde salıncakta oturan bir genç gördü

Yanına gidip tanışmak istedi ama genç ona tanıdık geldi

İzuku salıncakta oturan çocuğa bir kaç adım daha yaklaştığında ağlama sesleri ile gözleri büyüdü

İzuku biraz daha  yaklaştı ve bu kişi ona daha da tanıdık gelmeye başladı

"N-Neden söyleyemiyorum!"

"Neden!"

İzuku biraz daha dinlemeye karar verdi

"Tch! Sormam bile saçma! Seni reddedicek
aptal çocuk"

"Asla onun gibi olamam"

İzuku bu sözlere çok şaşırmıştı

Kimdi bu? Neden ağlıyordu

Yanına gitmek için ayağa kalktı ve ay ışığında parlayan sarı saçları gördü.

Ayağa kalktığı gibi geri yere düştü ve elini ağzıyla kapattı

Ses çıkartıp yakalanmak istemiyordu

"H-Hey! Orda biri mi var!"

İzuku dikkatlice çocuğu izlerken bi yandan
saklanmaya çalışıyordu

Sarışın telefonunu çıkardı ve telefonunu kulağına dayadı

———————————

İzukunun telefonu titremeye başladı

İzuku hızlıca ayağa kalktı ve gencin yanına koştu

Onu görmek istedi

(Bölüm sonu lütfen beni dövmeyin en iyi yerde bitti KÖOWLSBPENSJELZPWĞ ay neyse kafamıza taş yağcak ayol aha, neyse sonraki bölüm baya heycanlı olcak adios canım dostum<3)

391 kelime <3