Accidentally Married to a Mafia Boss (COMPLETED√)

CHAPTER 1

🌺Chapter 1🌺

-----------------------
------------------------------------

Theodore's POV

Sh!t. Nasaan na ba ang ipapakasal saakin? I want to end this b*llsh!ts. May battle pa akong kailangang puntahan.

"The Bride is here!" sigaw ni Rojan, ang baklang nag-a-assist ng kasal na 'to.

Lumapit si Mommy saakin at inayos ang suot-suot kong tuxedo.

"Be good, anak ha? You're getting married na." paalala ni Mommy. Tumango na lang ako kahit labag sa kalooban ko.

Nag-simulang i-play ang music na para sa mga may papel sa kasal na 'to bago patugtugin ang kantang para naman sa bride. Then, natanaw ko na ang so called bride ko. Hindi ko pa sya kilala at ngayon ko lang sya nakita. But She's beautiful from her white long gown.

Nang makalapit ito saakin ay umabrisete sya kahit... parang hindi niya alam ang nangyayare? But its impossible, Mom just hired her to be my bride. Mom, did that para 'daw tumino na ako at para 'daw malagay na rin ako sa tahimik. Tsk.

-----------------------------------------
----------------------------

SAMANTHA'S POV

"CONGRATS to the both of you, anak." saad ng Mommy daw nitong lalakeng katabi ko.Katatapos lang ng seremonya at hanggang ngayon ay blanko pa din ako.

"Thanks, Mom." sabi ni kuyang pogi.

"Your so beautiful, Sarah. Bagay talaga kayo ni Theo." aniya kaya kumunot ang noo ko.

"Ahm, hindi po Sarah ang pangalan ko. Samantha po." ani ko.

"Samantha? I thought Sarah Salvador ang pangalan mo. Iyon ang sinabi mo eh, when you call." ani nang ginang.

"Hihi, Samantha Hernandez po."

Tumango-tango na lang ang ginang kahit parang hindi sya satisfied. Kinuhanan kami ng litrato ng photographer pagkatapos ay pumatungo na kami sa venue ng kasal 'daw.

Logets ako ngayon, bakit? Ano ba talagang nangyayare? Hindi ko nga alam eh. Hanggang ngayon kase may tama parin ako, mabuti nga at hindi ako sumuka kanina kundi napahiya ako. Naku- naku.
Pinilit ko nga lang na maging maayos ako kanina. Kahit pa gusto ko nang mahiga at matulog sa kama.

Pagdating namin sa Resort kung saan ginanap ang venue ay may mga traditions pang mga ginawa. May mga nag-congratulate din saamin.

Boysit! Ano ba talagang nangyayare? Shooting ba ito? Pero 'asan 'yung camera? 'Asan 'yung Director? 'Yung Manager 'kuno? Make up artists? 'Asan sila?
Nalilito na talaga ako, God give me a sign or clue naman para malaman ko itong nangyayare.

But wait- hindi kaya totoo ito? Hindi biro-biro bagkus ay totoo talaga? Ngunit paano?
Am I accidentally married to this guy that I don't even know? What the f*ck! May asawa na agad ako in just a quick of time?!

THEO'S POV

Kanina pa kami nandito sa resort kung saan ginaganap iyong venue ng kasal namin. At kanina ko pa rin tinititigan itong babae na asawa ko na ngayon.

"May dumi ba mukha ko?" nabalik ako sa katinuan ng magtanong sya.

"Wala naman, why?"

"Kanina mo pa kase ako titinitingnan eh, kaya iniisip ko na baka may dumi 'tong mukha ko."

"Nah, i just stare at you because i'm amaze with your beautiful face." nakita kong namula ng bahagya ang pisnge nya dahil, sa sinabi ko? Why? Is their something wrong?

"Ah hihi," tanging nasabi nya at tumingin sa mga taong nagsisiyahan at nagsasayawan.

"Do you want to dance?" i asked.

"W-Wag na-" bigla akong tumayo kaya naputol ang sinasabi niya.

"Let's go, baka pagalitan tayo ni Mommy kase hindi tayo sumayaw sa araw mismo ng kasal natin."

Inabot nya ang kamay ko at tumayo. Naglakad kami patungo sa gitna ng mga nagsasayawan, tsaka huminto. I pulled her closer to me, at hinapit sya sa bewang. Nilagay ko ang dalawa niyang kamay sa batok ko at dalawang kamay ko naman sa bewang nya.

We start swinging our body at kasabay noon ang malamyos na tugtugin.

"A-Ano nga pa lang pangalan mo?" nahihiyang tanong nya habang bahagyang nakayuko.

"Say it while your looking in my eyes." seryosong sabi ko na ikinaangat ng ulo nya. Tumikhim sya saka nagsalita...

"A-Ano'ng pangalan mo?"

"Theodore Standrex, ikaw?"

"Samantha Hernandez."

Tumango-tango naman ako. Her name really suits on her, it's perfect for her.

"How old are you?" i asked her.

"21 years old, i'm still studying eh."

"4th year college?"

"Oum, ikaw?"

"22 years old, kaka-graduate ko lang din last month." tumango naman sya.

Tumingin ako sakanya and i don't f*cking know why i can't remove my eyes on her. She's really beautiful, simple and maybe she's kind.

We're staring each other, hanggang sa inilapit ko ang mukha ko sa mukha nya at hinalikan sya. Her lips really soft, hinding-hindi mo sya pag sasawaang halikan. After i let go off her lips i look at her. A one smile form to her lips kaya nadala ako at napangiti rin.
Even if i don't know her, i feel that magiging masaya ako sakanya. Sana...

Nang matapos ang kanta ay niyaya ko na syang bumalik sa table namin. Nag-kwentuhan kami ng kung ano-ano at may mga nalaman din ako about sakanya at sa pamilya nya.
She came from a broken family, and then for the first time, i saw her tears. Seeing her crying because of those pain can make you hurt too, nakakahawa ang lungkot nya. It's hurting me, i don't know why...

TO BE CONTINUED....