Accidentally Married to a Mafia Boss (COMPLETED√)

CHAPTER 6

(A/N; Heyoww!! Sorry sa mga typo's and grammar! Hindi ko pa kase ini-edit tsaka tinatamad din ako. Hehe!
*/peace. Sige, continue. :D)

🌺Chapter 6🌺

---------------------------
-------------------------------------

Theodore's POV

F*ck this people! Hindi talaga sila titigil hanggat hindi nila napapatay ang asawa ko.

"Ba't hindi na lang sa hospital mo sya dinala?" tanong ni Carlo habang nakatingin sa tulog kong asawa.

"Parehas na naman ang mangyayare. She will be in danger again kapag nandon sya."

"Pero mas maaalagaan sya doon." sambit ni Jason.

"No! Even if maaalagaan sya doon i don't f*cking care! Kanina nga lang kung hindi ko sya naabutan malamang na-kidnap na sya." hindi ko na napigilan ang sarili ko, Damn! I'm f*cking frustrated!

"Chillax, bro." pag-aalo saakin ni Javer.

Bumuntong hininga na lamang ako. "Leave us alone." utos ko sakanila na agad namang nagsikilos para lumabas ng kwarto ko.

Narito kami saaming hide out, isang Mansion. Dito ko na sya dinala dahil alam kong safe sya at mapapanatag ang kalooban ko.

"Hmm."

Napalingon ako kay Sam ng umungol ito at gumalaw ng kaunti.

"Sam, hey." mahinang ani ko.

Unti-unti naman syang nagmulat ng kanyang mga mata at tila nagulat pa. Saan? Saakin?

"Y-Your here." aniya.

"Yes, I am." sagot ko at inalalayan syang maupo.

Hindi pa humihilom iyong una nyang sugat tapos ito at namamaga na naman dahil sa pesteng hayop na 'yun.

"I-I'm sorry, H-Hubby."

Parang nabingi naman ako sa hina ng sinabi nya pati na din dun sa tinawag nya na... Hubby?

"What did you call to me?" i ask at napangisi naman ako.

"A-Ahm, ha?"

"I said, what. did. you. call. to. me?"

Nahihiyang yumuko naman sya.
"A-Ahm, H-Hubby?"

Napangiti ako dahil dun. I don't know why but I feel happy when she called me Hubby in the first place.

"That's the sound, Wife." naangat ang tingin nya saakin.

Nahihiyang ngumiti sya at bigla akong niyakap na ikinagulat ko.

"I'm sorry, I'm sorry if I push you away. I didn't mean to do that and to shout you. Sorry, Theo- I mean Hubby." sincere na sabi nya at naramdaman ko ang pagkabasa ng dibdib ko.

Is she?- Inangat ko ang mukha nya only to find out na umiiyak sya.

"Hey, what's wrong? May masakit ba sayo? Tell me." natatarantang tanong ko sakanya pero ngumiti lang sya at umiling.

Pinahid ko ang luha sa pisnge nya gamit ang hinlalaki kong daliri.

"I'm okay, i am just happy that were fine now."

Ngumiti ako. "Don't cry again, alright?" i said and she nodded her head.

Inilapit ko ang mukha ko sakanya at hinalikan ko sya sa labi. Pero hanggang kiss lang, i respect her and her decision, and i'm waiting for her permission also. At first, hindi rin pwede na mag s6x kami kase namamaga ang sugat sa tagiliran nya. Tsaka, nag-aaral pa rin sya kay say no to s6x!!

Samantha's POV

Magaling na ang sugat sa tagiliran ko pero hindi parin kami umaalis dito sa bahay na ito. Or should I say, Mansion. Hindi ko rin naman natatanong si Theo ukol dito eh.

"Ahm, Carlo nasaan si Theo?" tanong ko rito na kasalukuyang nakaupo sa single sofa.

"Oh, si Theodore. Umalis sya pero babalik din naman agad." ngumiti sya saakin kaya nginitian ko rin sya.

"Hoy! Hoy! Anong nginingiti-ngiti nyo dyan? Hoy, Carlo! Asawa 'yan ni Theo baka nakakalimutan mo!" sabat nung Javer kaya sinamaan sya ng tingin ni Carlo.

"Don't mind him, Babe ko. Nag-seselos lang 'yan kase si Carlo nginingitian mo samantalang sya ay hindi." sambit naman ni Jason na may hawak na tasa ng kape galing sa kusina.

"Bakit ka naman mag-seselos, Javer?" i asked. Nag-pout lang sya at nag walk out, snub sya.

"Tsk. Magpa-pout na lang mukha pang pato." mahinang sambit ni Jason kaya natawa ako.

Ang kukulit nila, i can't believe na tumagal si Theo sa mga abnoy na 'to. Well, friendship is more stronger talaga kapag masaya ang samahan at walang plastilan. Lalo na rin kapag ang mga tunay mong kaibigan ay mga boang.

"Oh, andiyan na pala si Theo eh." ani Carlo kaya napatingin ako sa pinto ng Mansion. Sinalubong ko si Theo na tinatanggal ang leather jacket nya.

"Saan ka galing?" tanong ko.

"Looks like, umaandar ang pagka misis ni Samantha. Iwan muna namin kayo." ani Jason at sabay silang nawala sa paningin ko.

Binalingan ko ulit si Theo na naiiling.

"Saan ka po galing?" pag-uulit ko sa tanong ko.

Binalingan nya ako at hinapit sa bewang papalapit sakanya. Napahawak naman ako sa dibdib nya dahil sa ginawa nya.

"Why? Kung sasabihin ko ba, you will be mad at me?" he huskily asked me.

"At bakit ako magagalit? Nag-tatanong lang ako kung saan ka nag-punta." umiwas ako ng tingin and i heard him chuckled.

"Sa University na pinapasukan mo." he said at mabilisan akong hinalikan sa labi ng smuck.

"Why? May problema ba dun?" tarantang tanong ko at hindi na pinansin ang paghalik nya.

"Nah, i just talk to your dean. Sinabi ko na mag-aral ka na lang at home... Delikado kase ngayon na lumabas ka dahil hinu-hunting ka ng mga klaban namin."

"Kalaban? What do you mean?"

Bumuntong hininga sya at naupo sa mahabang sofa. Sumandal sya sa head rest ng sofa at tumabi naman ako sakanya.

"Were Mafia's, Sam." tumingin sya ng deritso sa mga mata ko.

"H-Ha?"

"Were killing bad people's and were helping too. Sa pakikipaglaban namin ay may napapanalunan kaming pera. At 'yung pera ay deno-donate namin sa mga churches, bahay ampunan at donation programs. Were just like a police, an army's. But there are so many difference between us and them. Kung sila hinuhuli nila ang mga nagkakasala at masasamang tao. Saamin patayan ang nangyayare. A war is always there, between the two mafia group's."

I don't f*cking believe this! Napunta ako sa isang Mafia?

"M-Mafia kayo nila C-Carlo?" tumango naman sya at humarap saakin. He held my hand.

"Sam, kung ano man ang nalaman mo ngayon. Please don't leave me. Whether it's just a accident kaya tayo magkasama ngayon, please...
Stay with me, okay?"

I didn't bothered to answer him kaya nakatutok lang ako sa mga mata nya. Hinawakan ko ang pisnge nya at marahan syang nginitian.

TO BE CONTINUED...