Έχει περάσει μια ώρα περίπου. Η Στεφανία έχει αγοράσει όλο το μαγαζί.
Δεν έχω ιδέα που είμαστε αλλά τέλος πάντων.
-Οκ είμαι έτοιμη. Πάμε να πληρώσουμε;
Άιντε επιτέλους!
-Ναι πάμε.
Πληρώσαμε και τώρα θα πάμε σε καμία καφετέρια. Δεν αντέχω τόσες ώρες χωρίς καφέ.
Εκεί που περπατάμε και πάμε να μπούμε στο καφέ, κάποιος πέφτει πάνω μου.
-I'm so sorry. You're okay?
-Yeah- κάτσε, Damiano?
Πάλι μπροστά μου βρέθηκε αυτός; Όχι πως με ενοχλεί.
-Y/n?
-Γειά, ξανά.
-Γειά. Εμμ ποια είναι αυτή;
-Οο Γειά είμαι η Στεφανία ,η αδερφή της . Εεμ ε-εγω θα σας αφήσω να μιλήσετε.
Με κοιτάει με ενα τέτοιο 😏 υφακι και μπαίνει στην καφετέρια.
-Λοιπόν, θες να πάμε καμιά βόλτα, ξέρεις, εδώ στην πόλη;
Να ήξερα και που να πάω καλά θα ήταν Damiano μου, αλλά εγώ δεν έχω ιδέα από Ολλανδία.
-Εμ ναι . Αλλά δεν ξέρω πολύ καλά τα μέρη εδώ.
-Οο μην ανησυχείς, ξέρω εγώ.
Με έσωσες γιατί αλλιώς θα χανόμασταν και θα πηγαίναμε αλλού για αλλού.
-Αα ωραία. Πάμε;
-ναι!
Αρχίσαμε να περπατάμε και να πηγαίνουμε σε μια πανέμορφη πλατεία. Αρχίσαμε να μιλάμε για τους εαυτούς μας, τα ενδιαφέροντά μας και για τις χώρες μας.
Περνούσα τόσο καλά μαζί του. Ηταν πολύ ευχάριστος και αστείος.
- Ξέρω ότι αυτό είναι πολύ αδιάκριτο αλλά, έχεις αγόρι;
Κάτι τέτοιες ερωτήσεις τις περίμενα.
-Όχι. Εσύ έχεις κορίτσι;
-Βασικά, είμαι μαζί με μια κοπέλα εδώ και δύο χρόνια.
... Κάτσε...ΤΙ?!?!
- Αα ωραία.
Και εγώ που τον είχα για single. Shit.
~~~
Μετά από αυτή την awkward συζήτηση, δεν έχει ξανα μιλήσει κανείς.
Άκρα του τάφου σιωπή!
-Λοιπόν, εεμ νομίζω ότι πρέπει να φύγω. Η Στεφανία θα με ψάχνει.
-Μα-
Ότι και να θελες να πεις, ας το έλεγες νωρίτερα. Έφυγα.
Και όχι, ΔΕΝ νευρίασα!
~~~
-και τελικά τι σου λέει;
-ότι είναι taken.
-και εσύ νευρίασες και ήρθες να με βρεις για να μου πεις τον πόνο σου .
-Όχι ρε Στεφανία, απλά μετά από αυτή την ερώτηση δεν ξανά μιλήσαμε για τα υπόλοιπα 20 λεπτά
-Αα δηλαδή δεν νευρίασες.
-Όχι σου λέω .
-Y/n νομίζεις ότι δεν σε ξέρω;
-Γιατί το λες αυτό;
-Το λέω αυτό γιατί είμαι η αδερφή σου και ξερω πότε θυμώνεις και πότε όχι. Και τώρα το ξέρω ότι είσαι θυμωμένη.
Ναι βασικά έχει δίκιο. Τόση ώρα προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι είμαι καλά. Αλλά στην πραγματικότητα δεν είμαι.
-οκ έχεις δίκιο. Είμαι θυμωμένη. -Και μπορώ να σε βοηθήσω.
-Σε πιο πράγμα;
-Στο να κάνεις τον Ιταλό να ζηλέψει...
Γεια! Σορυ που άργησα να ανεβάσω αλλά δεν ήξερα πως να συνεχίσω την ιστορία. Τώρα ευτυχώς βρήκα συνέχεια. Θα ανεβάσω κι άλλο κεφάλαιο σήμερα.
