Εγώ συνεχίζω να κλαίω στην αγκαλιά της Έλενας.
Τότε μπαίνει στο ξενοδοχείο μια κοπέλα. Πηγαίνει και κάθεται μαζί με τους Ιταλούς . Τότε έρχεται και η Victoria με τον Damiano. Ο Damiano ούτε καν που με είδε. Πήγε και φίλησε αυτή την κοπέλα. Η Έλενα , η Στεφανία και ο Blas έμειναν νσ κοιτάν νε το στόμα ανοιχτό.
Εγώ εκεί που ας πούμε είχα σταματήσει να κλαίω τόσο πολύ... ΕΕ δεν άντεξα. Έτρεξα κλαίγοντας και ανέβηκα τις σκάλες που οδηγούσαν στο δωμάτιό μου.
Οι Ιταλοί με είδαν και ανησύχησαν.
-Έρχομαι σε ενα λεπτό.
- Ok Dami!
Λέει αυτή η κοπέλα.
Εγώ δεν είχα πάει ακόμα στο δωμάτιό μου. Καθόμουν στις σκάλες για να ακούσω τι λέγανε οι υπόλοιποι. Μόλις κατάλαβα ότι ο Damiano άρχισε να ανεβαίνει τρέχοντας τις σκάλες, άρχισα να τρέχω προς το δωμάτιό μου.
Μπήκα μέσα και έκλεισα την πόρτα. Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και συνέχισα το κλάμα. Είμαι πολύ κλαψιάρα τελικά.
Ακούω την πόρτα να χτυπάει δυνατά.
-Y/n άνοιξε. Y/n please άνοιξε την πόρτα.
Σιγά μην του ανοίξω. Και να του άνοιγα, τι να του έλεγα;
-Y/n ή την ανοίγεις ή την σπάω αποφάσισε!
Τι λέει ρε;!;!;!
-Y/N Η ΥΠΟΜΟΝΉ ΜΟΥ ΕΞΑΝΤΛΗΤΑΙ. Y/N!!!
Φοβάμαι. Φοβάμαι πολύ. Πού έμπλεξα και εγώ με τους Ιταλούς; Τι δουλειά είχα; Αν είχα πάρει το σωστό κλειδί δεν θα είχε γίνει τίποτα τώρα. Ρε σκατόκλειδο μακάρι να μην σε είχα πάρει ποτέ.
-Y/N ΆΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΠΌΡΤΑ. ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΕΥΚΑΙΡΊΑ... ΩΡΑΊΑ ΤΗΝ ΣΠΑΩ.
Δε μπας να την σπάσεις. Θα κρυφτώ στην ντουλάπα. Αχχ και εγώ μερικές φορές έχω IQ τυρόπιτας .
-Y/N ΆΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΣΚΑΤΟΠΟΡΤΑ. ΈΛΕΟΣ ΠΙΑ.
Έχω φοβηθεί τόσο πολύ που πάλι κλαίω. Μακάρι να εμφανιστεί κάποιος τώρα δια μαγείας να με σώσει.
~~~
Damiano's POV
Εεε δεν άντεξα την έσπασα την ρημάδα την πόρτα. Μπαίνω στο δωμάτιο και βλέπω το πιο λυπητερό πράγμα, κάτι που ήλπιζα να μην δω πότε. Την Y/n να κλαίει και να είναι πεσμένη στο κρεβάτι της.
Αυτό σοβαρά μου ραγισε την καρδία.
Αλλά γιατί; Αφού έχω κοπέλα. Αλλά γιατί πάντα νιώθω περίεργα όταν είναι τριγύρω; Κάτι σαν να φτερουγιζει μέσα στο στομάχι μου.
Είναι τόσο περίεργο όλο αυτό.
Πάω και κάθομαι δίπλα της.
Y/n's POV
Κάθεται δίπλα μου. Νιώθω το χέρι του να μου χαϊδεύει το κεφάλι μου. Ακόμα κλαίω.
-Y/n προς τι όλο αυτό;
Τώρα εγώ τι να του απαντήσω; Ότι έχω κόλλημα μαζί του από τότε που τον είδα πρώτη φορά;;;
-Δεν-δεν αξίζει ν-να σου πω. Θα ακούσω τόσο γελοία.
-Απλά πες μου.
-Δεν θέλω Damiano. Τελειώνει εδώ το θέμα. Πήγαινε πίσω στους υπόλοιπους. Σίγουρα θα σε ψάχνουν. Μην χάνεις τον χρόνο σου μαζί μου.
-Y/n δεν πρόκειται να πάω πουθενά αν δεν μου πεις.
Σηκώνω το κεφάλι μου και τον κοιτάω. Αυτός βλέπει το πρησμένο από το κλάμα πρόσωπό μου και με κοιτάει.
-Να μ-μου...
