First meet
"Why you love me,you know you shouldn't love me?"
Yan din ang tanong ko sasarili ko,bakit ko siya gusto e alam ko namang diko siya dapat magustuhan,sa stados ng buhay namin malaking impossible nga,ni di nga ako kilala ng lalaking iyon.
"Iha wag kang dumaan diyan"
Nagising ako sakatutuhanan na kahit kailan nga, hinding-hindi magiging kami.
"Hoy iha !Naririnig mo ba ako,wag kang dumaan dyan"
Ganun naman talaga ang buhay hindi rin naman kasi hawak ito.
"Bwesit,hoy!!"
Nilingon ko ang mamang sumigaw,mukhang kanina pa ito.
Nakita ko ang pagbuntong hininga nito.
" Sa wakas at narinig mo rin ako ,yan nanga ang sinsabi ko ,wag kasing dumaan dyan"
Tiningnan ko naman ang dalawang paa ko,puno na ito ng putik na semento kaya pala, nakaramdam ako ng ginaw ,mabigat man ay hinakbang ko parin ang paa ko.
"Tsk,kanina pakita tinatawag dimo ba naririnig"
Pagalit na nitong sinabi, nakaramdam tuloy ako ng awa uulitin nanaman nila iyan.
"Pasensiya napo"
"Tsk uulitin nanaman namin yan,nilagyan nangayan ng bandilya,dumadaan pa dyan"
"Pasensiya na po talaga manong"
"Tsk,tinawag pa akong manong"
Rinig ko pang sabi niya,diko alam na gagawin napala nila itong samentong daanan.Masaya sana ako kaso dinanaman ako dito maninirahan.
Nasisip kung dumaan nalang sa bukal para mahugasan tong paako.
"Ate ang tagal mo"
Busangot na sabi ni tweety saakin ang bunsong kapatid ko.
"Ohh ngayon kalang,baka malate ka?Ready na ang mga bagahe mo"Si mama.
Sobrang sakit ng nararamdaman ko,seguro sa hindi ko na talaga kaya ay napaiyak nalang ako,kanina ko pa ito dinadala,sobrang bigat at sakit talaga ang nararamdaman ko.
"Ohhh anong nangyayari sayo,tsk wag ka ngang umiyak bibisitahin naman kita doon sa manila"Niyakap naman kaagad ako ng mama ko, mamimiss ko sila ,ngayon lang naman kasi kami magkakahiwalay.
"Mamimiss ko po kayo mama, Tweety"Naiiyak ko nang sabi,niyakap ako ng mahigpit ni mama.
"Wag kang mag jojowa don,si Jameson lang dapat gustuhin mo"Natawa ako sa sinabi ni mama.
"Kasal na yun"Palabi kung sabi.
Narinig ko naman ang pagbuntong hininga ng mama ko,narinig ko rin ang tawa ng kapatid ko.
"Tsk ,so ano magjojowa kana doon ,si Jameson nalang anak"Nahagikik na talaga ako sa sinabi niya.
"Hindi naman po talaga,mag-aaral po ako ng mabuti doon, para matupad po yung pangarap ko"Ngumiting tumango si mama.
"Saan yung pinabili ko sayo?"
Pinakita ko sa kanya ang isang supot ng skyflakes at fita.
"Anak tawagan mo ako pag nakarating kana sa manila,wag mong kalimutan na hindi lahat ng tao dun ay mabait,wag na wag kang maniniwala sa mga tao dun,at mag-aral ka mg mabuti wag mo nakaming isipin,wag kang mag-alala papadalhin kanamin ng pera"
Tinanguan ko naman kaagad si mama,ilang beses na niya itong sinabi saakin, naiintindihan ko naman siya ,ngayon lang naman kami magkakahiwalay kaya masakit isipin na iiwan ko sila.
BINABASA MO ANG
The Heartbeat
RomanceIsang probensiyana si Dove, simple lang naman ang kanyang pangarap sa buhay,ang makapagtapos ng pag-aaral para mabigyan niya nang magandang buhay ang kaniyang ina at kapatid. Kaya lumuwas siya sa Maynila para mag-aral. Pero dahil mapaglaro ang tadha...
