"ඒයි බලාගෙන හිමින් යනවා හැප්පේයි ඔය😫" son ei කෑගැහුවට namjoon වේගෙන් bike එක අරන් ගියේ son eiව බය කරන්නත් එක්ක.ඒත් එක්කම එක පාරටම namjoon බ්රේක් කරද්දී පිටිපස්සේ හිටපු son eiගේ මූණ ඇවිත් namjoonගේ පිටේ වැදුනා.
"ආව් නහය😒joon මන් කියන්නේ මහේ නහය කැඩිලද කොහෙද අපි ගෙදර යමු නෙහ්. හොදටම රිදෙනවා අද යන්න ඕනි නෑ😓"
"අහ් එහෙමද නහය කැඩිලද"
"ඔව් ඔව් ආව්ව්ව් හොදටම රිදෙනවා"
"එහෙනම් මෙහෙම කරමු අපි hospital එකට යමු.ගියාම නහය කැඩිලා නිසා ඔපරේශන් කරයි.තව වැඩිම වුනොත් ඉන්ජෙක්ශන් දෙක තුනක් ගහයි ආ ඉන්නකෝ මන් හරවන්නම් යමු"
"හී joon මේ මොන පිස්සුද.රිදෙන්නේ නෑ මේ නෑ බලන්නකෝ දැන්නම් හරි වගේ😊"
"අහ් එහෙමද😏හරි වගේ නහය දික් වෙලත් වගේ"
"මොකක්ද කියන්නේ😒"
"බහිනවා අපි ආවා"
Few hours later______________________________________(කොහෙද දන්නවද ගියේ වෙන කොහෙවත් නෙවේ අනේ college😒🙌ඕක ලිය ලිය ඉන්න බෑ කම්මැලී අනේ)
College ඉවර වෙලා වෙනද විදියටම namjoon එනකන් son ei බලන් හිටියා දෙන්නම එකට ගෙදර යන නිසා.පැය බාගයක් විතර බලන් ඉදලත් කොල්ලා නැති නිසා කොල්ලාගේ මුලු පරම්පරාවම මතක් කර කර කොල්ලව හෙව්වත් college එකේ කොහෙවත්ම namjoonව හොයාගන්න son eiට බැරි වුනා.ඒත් එයා හිතුවේ namjoon college එක ඇතුලේ කොහේ හරි ඇති කියල.
Namjoonගේ phone එක වැඩ කරන්නෙත් නෑ.දැන්නම් son eiගේ රතු කට්ට හොදටම නැගලා.ඒකයි තනියෙන්ම ගෙදර යන්න කියලා හැදුවේ ඒත් එක්කම කෙල්ලට කෝල් එකක් ආවා call id එකවත් බලන්නේ නැතුව ආන්ස්වර් කලේ namjoon කියල හිතලා.📱........
"යා කොහෙද බූරු ඔලමොට්ටල හරක් ගෙම්බෝ ඉන්නේ කීයේ ඉදන්ද බලන් ඉන්නේ.අනේ හබල් ගාගන්නවා..මන් මෙතන වේලේනවා කතා කරන්න එපා.මාත් එක්ක අහුවුනොත් අත ගලවලා හොම්බට දෙනවා 😡😡🤬🤬"
"Son ei දරුවෝ"
"මෝ😐 ඔම්මා..."
ඉවරයි..."ලමයෝ මේ අහන්නකෝ දැන් ඔයා ගෙදර එන්න"
"ඒත් ඔම්මා joon.."
"හරි හරි මේක අහල කලබල වෙන්න එපා Joon පුතා එයාගේ අප්පව බලන්න සෝල් යන්න වෙලා පවුලේ අයත් එක්ක..ම්ම් ටික කාලේකට එයාට එහෙම ඉන්න වෙයි.."
