(ភាគ5)
[20ឆ្នាំហើយ ដែលគេចាកចេញទៅ ខ្ញុំតែងតែសង្ឃឹមថា ខ្ញុំនឹងបានជួបគេមន្តងទៀត។
តែរឿងរាវនៅក្នុងលោកតែងតែផ្លាស់ប្តូរមិនទៀងទាត់ អ្នកណាទៅដឹងទៅថា នៅពេលដែលខ្ញុំបានជួបគេហើយ ខ្ញុំបែរជាមិនហ៊ាន សូម្បីតែមើលមុខរបស់គេទៅវិញ។ ]
ក្រោយពីរនាំគ្នាស្រែក ឡើងរំពងរួចមក ពួកគេក៏នាំគ្នាមកកន្លែងចតឡានវិញ។
" យប់ថ្មើលនេះទៅហើយ ហេតុអីក៏លោកឪ
និមន្តមកទីនេះចឹង? " ជាការពិតណាស់ ដែលនាំគ្នាស្រែកមិញនេះ ក៏ព្រោះតែភ្ញាក់ផ្អើលនឹង
លោកឪ ដែលគាត់មិនដឹងថាមកនៅទីនេះកន្លែងនេះធ្វើអីដែរទេ ដែលធ្វើអោយអ្នកកំលោះទាំងពី របស់យើង ភ័យស្ទើរតែរាកនោមដាក់ខោទៅហើយ។
" អាត្មាគ្រាន់តែឆ្លងកាត់ទីនេះតែប៉ុណ្ណោះ " លោកក៏និយាយតាមធម្មតា ។
" ហើយចុះ...លោកវិញនោះ ហេតុអីក៏មកទីនេះដែរ មិនមែនមកតាមខ្ញុំទេដឹង " នាយក៏សួរទៅកាន់ស៊ូជឺទាំងញញឹម អារបៀបដូចស្រមោចឃើញស្ករយ៉ាងចឹង។
" ចៃដន្យ ខ្ញុំក៏បានជួបនឹងលោកឪនៅទីនេះដូចគ្នាណា " ស៊ូជឺ ក៏និយាយបែបធម្មតា គេមានអារម្មណ៍ថាដូចប្រហែលៗមុខម៉ុងថាងដែរ តែក៏ចាំមិនបាន
អ្នកណាទៅចាំបានទៅ ពីក្មេងប្រុសដែលខ្មៅកខ្វក់ មិនស្អាតបាត មកស្រស់ស្អាតអីបែបនេះ បើចាំបានគឺចំលែកហើយ។
" ហើយពួកលោកមកទីនេះធ្វើអីទាំងយប់បែបនេះ
ឬលោកមិនដឹងទេហេស៎ ថាទីនេះគ្មានអ្នកណា
គេហ៊ានមកទីនេះទេ ជាពិសេសគឺនៅពេលយប់ " ស៊ូជឺក៏និយាយបន្ត ។
" ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ដែរ តែគាត់មិនស្តាប់ " វីឆៃ ក៏ឆ្លៀតបន្ថែម តែក៏ត្រូវខាំមាត់ទៅវិញព្រោះតែចៅហ្វាយនាយសម្លឹងមុខ។
" ទីនេះមិនមែនជាកន្លែងកំសាន្ត យកល្អពួកញោមត្រឡប់ទៅវិញទៅ ការចង់ដឹងចង់ឃើញ វានឹងនាំអោយញោម ទៅរកសាក្តីទុក ព្រោះតែអារម្មណ៍នៅមិនសុខនេះឯង "
" លោកឪដឹងថាខ្ញុំករុណា ចង់រកអីមែនទេ? " ម៉ុងថាង ក៏សួរទាំងចងចិញ្ចើមបន្តិច។
" កម្មរបស់អ្នកណាអ្នកនោះជាអ្នកទទួល ទោះជាញោមមិនតាមរកគេ ក៏គេមករកញោមដែរ " ឮលោកឪនិយាយបែបនេះ ស៊ូជឺ ក៏ស្ងាត់បន្តិចក្នុងចិត្តគិតដល់រឿងជាច្រើន ដែលឪពុកម្តាយរបស់ខ្លួនធ្លាប់ធ្វើដាក់បងប្អូនដាវី ។
YOU ARE READING
រឿង 🔥 ភ្លើងគំនុំ នាងដាវី 🔥
Fanfictionការស្អប់ខ្ពើមនឹងនាំអោយមនុស្ស ដើរទៅរកផ្លូវងងឹត។
