(ភាគបញ្ចប់)
ស្នេហាគឺជារបស់ដែលមនុស្សគ្រប់រូបតែងតែប្រាថ្នាចង់បាន ។ មិនថាក្នុងស្ថានភាពបែបណាក៏ដោយ អោយតែបានជួបនឹងមនុស្សដែលយើងស្រលាញ់ហើយនោះ ។ នោះអ្វីៗ ក៏លែងសម្ខាន់ទៀតដែរ
គេនឹងធ្វើគ្រប់យ៉ាងដើម្បីមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់នឹងមិនខ្វល់សូម្បីតែជីវិតរបស់ខ្លួនឯង។
" ម៉ុងថាងប្រយ័ត្ន! " សម្លេងរបស់ស៊ូជឺ ក៏បានបំភ្លឺឡើង ម៉ុងថាងក៏បានបែរមករកម្ចាស់សម្លេង ស្របពេលដែលនារីម្នាក់នោះ កំពុងតែលើកដែកដ៏ស្រួចសំដៅទៅរកនាយទៅហើយ។
តែរឿងដែលនឹកស្មានមិនដល់នោះ នាងប្រែជានៅធ្មឹងទៅវិញ តើហេតុអីទៅ?
ព្រួស!
នាងក៏ស្រាប់តែដួល នឹងសន្លប់ស្តូកតែម្តង។
" តើឯងយ៉ាងម៉េចហើយ! " ស៊ូជឺក៏ស្ទុះមកមើល ម៉ុងថាងយ៉ាងលឿន នឹងសួរដោយក្តីបារម្ភ។
" យើងមិនអីទេ " នាយក៏ឆ្លើយបែបធម្មតា។
" ម៉ុងថាង.." សម្លេងមនុស្សស្រីម្នាក់ ក៏បានហៅនាយពីចំងាយ នឹងហាក់នឹករលឹកយ៉ាងខ្លាំង។
"......." ម៉ុងថាង ក៏បែរមើលទៅម្ចាស់សម្លេងនោះ ដែលធ្វើអោយនាយ ភ្លឹកនៅវត្តមានរបស់នាងយ៉ាងខ្លាំង។
" បងស្រី..." នាយបំភ្លឺឡើងខ្សាវៗ មុននឹងរត់ទៅអោបអ្នកដែលជាបង។
" បងស្រី..បងបាត់ទៅណា ដឹងទេខ្ញុំតាមរកបងគ្រប់កន្លែង? " នាយនិយាយទាំងនៅអោបនៅឡើយ។
" បងក៏តាមរកប្អូនដូចគ្នា..ហិ " ដាវីនិយាយទាំងទឹកភ្នែក នឹងហាក់មានភាពកក់ក្តៅជាខ្លាំង ។
ដាវីជួបនឹងរឿងដែលឈឺចាប់បំផុត វាពិតជារងាខ្លាំងណាស់ នៅលើផ្លូវជីវិតតែម្នាក់ឯង ។ នៅពេលដែលបានជួបនឹងប្អូនប្រុសរបស់នាងវិញ នោះនាងប្រាកដជាមានភាពកក់ក្តៅនៅក្នុងចិត្តចឹងហើយ។
(គ្មានអ្វីដែលកក់ក្តៅជាង នៅជាមួយសាច់ញាតិរបស់យើងនោះទេ)
" ច្រើនឆ្នាំមកនេះ បងវេទនាណាស់ ហិ " ដាវីនិយាយទាំងក្នុងទ្រូងតឹងណែនយ៉ាងខ្លាំង។
" ខ្ញុំដឹង ចាប់ពីថ្ងៃនេះទៅ ខ្ញុំនឹងមិនអោយអ្នកណាមកធ្វើបាបបងទៀតទេ " នាយក៏ជូតទឹកភ្នែកអ្នកដែលជាបងចេញពីថ្ពាល់ មុននឹងញញឹម។
YOU ARE READING
រឿង 🔥 ភ្លើងគំនុំ នាងដាវី 🔥
Fanfictionការស្អប់ខ្ពើមនឹងនាំអោយមនុស្ស ដើរទៅរកផ្លូវងងឹត។
