Beni Bırakma Olurmu? ♫ ♬ ♪ ♩

HASTANEDEN KAÇIŞ

Umarım iyi olmuştur şimdiden iyi okumalar:))

yataktan doğrulmadan Sağa sola  göz gezdirdim kimse olmadığını farkedince  kabloları hızlıca çekip kopararak acıyı aldırmadan ayağı kalktım ve çıplak ayaklarla odanın kapısına yaklaştım yavaşça kapıyı aralarken kapının arkasındaki aynaya gözüm takıldı kafamın sarılı olduğunu görünce kocaman bir ''OFFFF'' çekerek kapıdan dışarı çıktım  koridorun tam sonuna gelmiştimkii  biri şunları durdursun diyen adamla göz göze geldiğimde en korkutucu bakışlarımla sertçe omzunu sıkarak yere yığılmasını sağladım  o acıyla ne yapacağını şaşıran adam bana böm böm baktı ''kapı şurda içeri girerek muayne olabilirsin''  dercesine işaret ederek ordan uzaklaştım ve tam çıkışa geldimm derken  burnuma yediğim sert bir darbe sayesinde popomun üstüne yapıştım....

''Afedersin ben..be.. ben çok üzgünüm çok pardon'' diyen çocuğa baktım hastaneden kaçıyormuşcasına   bir hali vardı.

‘’off  sende kimsin ve burnumu beynime geçirmeden önceki amacın neydi’’ diye. yerdekıvrandım. oda bana bağırarak  ‘’tut hadi kalk geliyorlar’’ diyerek elini uzattı elini tuttum ve beni kendine doğru çekti koşarak çıktık  hastaneden uzaklaştıktan sonra küçük bir kulübe bularak yerleştik duşa girmem gerekiyordu ve tek sorun sular yoktu bir ateş yaktık ateşin etrafına yayılarak dinlendik. daha tanışmamıştık bile tam soru sorcakken oda bişey söylicekti seslerimiz karışırken durduk ve

^^önce sen ^^dedim sonra oda

^^ önce sen ^^ dedi ve biraz tuhaflaştı... ve herzamanki gibi konuyu açan yine ben oldum 

‘’  ben daha 17 yaşında bir kzım ve kim olduğunu bile bilmiyorum ailem bir saat kadar önce kazada hayatını kaybetti ve az önce hastaneden kaçtım kimbilir daha neler olucak’’  dedim ve benim yaşamam tam bir mucizeydi .

 nefes almadan konuştuğum için sesim tıkandı derin bir nefes aldım iki üç kezde öksürerek boğazımı temizledim.

‘’Bittimi ‘’diye ekledi sırıtarak

bende gülerek’’ Bitti ‘’dedim

‘’Hee bu arada ben Beril’’  dedim  elimi uzatarak

 ’’ bende çınar ‘’dedi ve elimi kavradı.

‘’memnun oldum’’ dedim

oda ‘’ben daha çok dedi şaşkın bakışlarımla Çınara bakınca  kızardığını farkkettim

‘’Kızardığının farkındamısın? ’’ dedim Çınarda

 saçlarını okşayarak ’’ yok ya sıcakladım sadece ateş yüzüme vuruyoda ondan’’dedi. ateşe baktığımda ateşin sönmek üzere olduğunu gördüm içimden bu çocuk neyin kafasını yaşıyo ya diye geçirdim ve dayanamayıp.

^^ Biraz kendinden bahsetsene? ^^ dedim kısık bir sesle

Biraz yüzünün asıldığını farkettim

‘’Çınar iyimisin? ^^ 

 ‘’kazada bizde vardık’’ dedi  gözlerinden akan yaşlar tane tane yerdeki eskimiş ahşap tahtalarına düştü parmağınla onları kaybedip  elini üstüne sürdü .bende dayanamayıp ağlamaya başladım ama babamın demesi gibi her bir zorluğa katlanmam gerekiyordu biliyorum acıya dayanmak çok zordu kalbimin içinde kıyamet koparken eski anılar gözümün önünde bir film gibi gelip geçiyordu Çınara gözüm takıldı ve ağlamayı benden önce bitirmişti ve beni izliyordu gözyaşlarımı sildim ve 

^^ Kaç yaşındasın ^^ dedim meraklı bir yüz ifadesiyle 

‘’ 17  ya aslında ben pek konuşmak istemiyorum ^^ dedi. o sırada  aklıma babam geldi.  onun yanına giderek bağdaş kurdum ve kafamı çınarın omzuna dayayarak ‘’aynı kaderi paylaşmamız sence bir tesdüfmü’’ diye sordum ‘’bence bu bir başlangıç ‘’dedi ama ne dediğini anlayamamıştım ve uykuyakalmışım  rüyamda yine annemi gördüm. ‘’bırakma,sakın,bırakma diye seslendi ’’bu senin için başlangıç diyince ‘’...

Başlangıçmı?? diye saçma bir yüz ifadesiyle uyandım çınarın yanımda olmadığını farkettim  aniden kalkarak çınarı aramaya koyuldum dış kapıyı açınca soğuk havanın yarı çıplak bedenimi okşamasıyla titredim.

^^çınarr nerdesin^^ diye bağırmamla

 arkadan sesler duymam bir oldu kapıyı kapatıp arka kapıya doğru koşarak kapıyı Açtım çınar karşımdaydı ve ilerideki çuvalı göstererek

''bahçede yarı gömülmüş bir cesed var'' dedi

Ne  yapacağımı şaşırdım  hemen hızlı bir şekile şapkamı ve ceketimi alarak

‘’koş koş burdan gidiyoruz ‘’dedim

Umursamaz bir ifadeyle yüzüme bakarak  ‘’niyeki adam zaten ölmüş’’ dedi.

faltaşı gibi açılan gözlerimi açıp kapayarak

‘’Ben gidiyorum istersen kalabilirsin benim için sorun yok^^ dedim tam bir şey söyliyecekken  arkadan gelen seslerle dışarı fırlamamız bir oldu.

Bağırarak ^^ Noğluyo lan ^^ dedi Çınar.

 Bende ‘’sessiz ol diyerek teselli’’ ettim.

ön kapıya vardım ve kapıyı hafiften açarak.

‘’koş koş gidiyoruz hadi çabuk ol ‘’ dedim 

 yoldan geçen bir arabaya işaret ederek bizi evimize kadar bırakmasını rica ettim. Oda  bizi evimizin önüne kadar  getirdi.uzun bir yolculuktan sonra

^^ Burası bizim evimiz Hoşgeldin. ^^ dedim sırıtarak.

ileriden koşarak gelen birisini gördüm ve o tarafa doğru yöneldim.