NİYAHET EVİMDEYİM

290 17 1
                                    

Koşarak yanımıza gelen Ezgiydi (en yakın arkadaşım ) 

''whuu uzaktan birer zombi gibi görünüyorsunuz'' dedi ve tereddütsüz sarıldı 

''yaa tabi nedemessin'' dedim ve   yine gözyaşlarımı tutamamıştım ağladım yoldan geçen herkez bize bakıyordu.

''içeri geçelim hadi herşeyi anlatırım'' dedim

ve içeriye geçerek.herşeyi anlattım

''Çınar evi kendi evin gibi kullanabilirsin'' dedim gülerek

... duşa girmem gerekiyordu çınarla ezgi içeride konuşurlarken bende yukarı çııkıp kıyafetlerimi hazırlamak için dolabımın kapağını açtım ailemin resmini görünce ister istemez gözyaşlarıma sahip çıkamadım. resmi alıp günlüğümün arasına sıkıştırdım artık evdeydim eskisi kadar olmasada kendimi güvende hissediyordum duştan çıktım ve kıyafetlerimi giyindim saçlarımı kuruttuktan sonra çınara babamın kıyafetlerinden vermek için annemlerin odasına girdim merdivenlerden çıkan ayak seslerinin kime ait olduğuna bakmak için aşşağıya doğru eğildim ve

Çınara bakarak '' şey ben kıyafetleri hazırladım ''banyo butarafta''  diye işaret ettim ve   kıyafetleri eline verdim... aşşağıya inerek  miss gibi yemek kokularını içime çektim  ''çook açım çookk'' dedim ve sofrayı hazırlamak için ezgiye yardım ettim.. ''ezgi gerçekten yemek yapmayımı öğrendin'' diyerek güldüm:DD gerçekten duygulanmıştım.

''nevar yani ben yamek yapamazmıyım'' dedi gülerek. uzun bir aradan sonra Çınarda yanımıza geldi i ve ben dayanamayıp yemeye başladım

Çınar ^^  ezgi şu kızı durdur yoksa bize kalmıyacak.. kız dur tıkanacaksın yavaş ye^^  dedi                   karşıma geçerek oturdu onunda bukadar aç olduğunu düşünememiştim yemek yedikten sonra masayı toplayıp içerideki koltuklara sıralandık fazla gülemiyordum içimde bir burukluk bir acı vardı ve birden Çınarı düşündüm ona baktığımda beni gözlediğini farkettim utanarak başını çevirdi ben de biraz sırıttım tabi...

ÇINARIN ağzından:))) : Berile  bakıyodum çünkü kendimi bakmaktan alamıyordum birden bana bakınca biraz tuhaf oldum sanırım utandım başımı çevirdim.. ve bizi iri gözleriyle takip eden Ezgi  ''ee yarın okulla açılıyor  ne yapıcaksınız?'' dedi ve ben  yine Berile takıldım  napayım gözümü alamıyordum..:/

''offff ya ben herşeyi unuttum Ezgi offf  Çınar sen ne yapacaksın'' dedi beril.

dudaklarımı hafif büzerek ^^ bilmiyorum^^  dedim.

^^ ben size yardım ederim yaa ilk günden bişey olmaz hem Çınar yeni  sayılırsın  berilcim sende kimseye bişey anlatma herşey tamamdır sıkıntı yok geçler  neyse ben gitsem iyi olur baya geç oldu size iyi geceler ^^ dedi

Berilin Ağzından :))

.küçük adımlarla kapıya doğru koşarken geriye döndü ''öpeyim ya unuttum'' dedi gülerek öptükten sonra  evden çıktı  bi boş kalmıştık ikimizde ^^ ben yatakları hazırlıycam yardım edermisin Çınar kendi evin gibi davran ^^  dedim. tekrardan yabancılık çekmesin diye.

''yeterki sen iste'' dedi sırıtarak.

.^^ takip et beni^^ dedim

ve baktığımda koşarak geliyordu daha hızlı çıktım ve dahada yaklaşmıştı içimdedki küçük heycan gitgide dahada hızlanırken kalbimin yerinden çıkacağını zannettim kapıyı hızla açmaya çalıştım fakat  beceremedim.

''hayrola prenses napıyosun benim uykum geldi^^  dedi

  ^^ tamam be bekle iki dakika  kapıyı açamadım sıkışmış.^^  dedim.

oda  elini elimin üstüne koyarak birlikte açmaya çalıştık  yine olmadı.. ben biraz sert çekince  kapının kulpu yerinden çıktı. Çınarın üstüne düştüm gerçekten çok utanmıştım.

''ay ..ay pardon Çok özürdilerim ''dedim yüzüm utancımdan ateş almıştı.

oda '' ''burnumu beynime geçirmeden önceki amacın neydi?'' dedi gülerek

 aklıma kendim geldim hastane kapısında çarpışmışımız.... biran seslice güldüm

''heyyyy  buu benimm lafımm'' diyerek üzerinden kalktım kapıyı açamadığımdan dolayı  tek kişilik yataklararı açamıyacaktım geriye kalan annemlerin odası vardı ve orası olmazdı onunla yatamazdım :// utanıyordum. zaten Çınar benden önce davranarak.

^^ prenses burda yatak varmış^^  dedi. ve  hiç sormadan kendini yatağa attı horluyomuş gibi yapınca gülüşlerime engel olamadım. benim hatamdı kendi evin gibi davran diyen bendim ..kapının önünde onu izlerken

yataktan hafif doğrulan çınar bana baktım.

^^ sen uyumıcakmısın yarın okul var^^  dedi. sabah erken kalkıcağım aklıma gelmemişti  hemen utanmadan yatmıştım hayrett... yorganı üstüme örtmeye çalışan çınar

^^  kız kalksana beni uğraştırıyosun he üşüyeceksin '' dedi

ve hiç umursamadan ''ben üşümem '' dedim  Çınar ayağa kalkarak yanıma doğru geldi beni kucağına alarak yorganın altına koydu..

''heh böyle daha iyi oldu '' dedi kararlı bir şekilde

yorganın içine girince gülmeye başladım napıyordum ben bir kaçıkla hastaneden kaçmış ve bir kaçıkla yatıyordum garip:D:Dyanıma yavaşça yatan Çınar

^^ iyimisin pişştt kız ^^  dedi gülerek onun gülmesi benide güldürüyordu sanırım ondan hoşlanıyordum ama gülmeyi bıraktım ve ciddi bir şekilde

 ^^iyi değilim'' dedim.

Bu sırada Çınarın Çatık kaşlarına maruz kaldım.Benden izin almadan bana sarılmıştı şimdide noluyo ya..

^^  şimdi iyi olucaksın ^^  dedi. peki  bunu nerden biliyordu gerçekten sarıldığında kendimi iyi hissettim onun yüzüme vuran tatlı nefesi bana huzur verirken uykuya kalmıştım..

Çınarın ağzıyla:)) : senden hoşlanıyorum Beril ama bunu sana söyleyemem utanıyorum sana neden sarıldığımı bile anlamış değilim seni gördüğümde kendimi kontrol bile edmezken yaa pofff neyse sabah olunca bişeyler bakarız :) 

sabah herkezden önce kalkıp dolapta ne var ne yok diye baktığımda fazla bişey olmadığını gördüm  evden dışarı çıkarak kendi evime doğru yola çıktım.. telefonmu almalıydım . eve vardığımda kapıyı açmakta zorlansamda sonunda içeriye girmeyi başarmıştım evimi özlemişim tüm hatıralar anılar gözümün önünden geçerken hüzünledim bir çantaya eşyalarımı koyduktan sonra  ev anahtarlarını ve yanıma bir miktarda para, alarak yola koyuldum yolda bir markete uğrayıp yiyecek bişeyler aldım..

Berilin ağzıyla:))) :sabah uyandığımda Çınarın yanımda olmadığını farkettim yine bir şaka yapacağını sandım ama hiçbiyerde yoktu acaba nerdeydi aşşağıya inip bişeyler hazırlamak için mutfağa gittim dolaba baktığımda bişey olmadığını fardedince hazırlanıp tam bişeyler almaya gidecekken kapı çaldı kapıyı açtığımda Çınar karşımdaydı 

^^ nerelerdeydin bakalım ^^ dedim ve  kollarımı bağladım çınarda elindeki bir demet çiçeyi bana uzatınca

^^ bilmem^^  dercesine dudaklarını büzdü ^^ hazır giyinmişken bi kahvaltı yapmayamı gitsek ^^ dedi.

'^^olur bana uyar ^^ dedim ve   el ele tutuşarak , sessiz sakin, açık bir kahvaltı mekanına geldik burayı daha önce hiç görmemiştim heryer yemyeşil rengarenk çiçeklerle dolu güneşin sıcağı altında harika bir kahvaltı yaptıktan sonra Çınar ödeme işini bitirdi  evimizin önünden geçerken Ezginin umutsuzca bizi kapımızın önünde beklediğini gördüm  el sallayarak

^^ burdayızzz^^ diye bağırdım  gülerek yanına gittik..

^^ of yhaa insan bi mesaj atar'' dedi. Ezgi.

^^ Hadi gidelim öyleyse.^^ dedim ve 

Çınarın dikkatli bir şekilde uzaktaki birisine baktığını farkettim.

Beni  Bırakma Olurmu? ♫ ♬ ♪ ♩ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin