Love in Mondragon Mansion

2 ~I'm not your sister~

Di pa rin ako makamove-on sa nangyari kahapon. It's my first time to see that scary thing at dahil iyon sa curiosity ko. Kasalanan ko din naman dahil pumasok ako sa kwarto ni kuya.

Anong napala ko nang pumasok ako? Wala. Muntik pa nga Akong kapusan ng hangin dahil sa walang tigil na paghikbi ko kagabi.

Flashback..

"Ivana? Ivana?! Open the door please."

Paulit-ulit na kumakatok si kuya Exort sa pinto at kanina pa Sya tumatawag sa kin pero di ko pa Sya kayang harapin. Masakit pa dito oh♡ masakit pa. Di ko nga rin alam Kung bakit nasasaktan ako. And at the same time, gulat pa din ako sa nakita ko. It's my first time to see that thing!

Nakakapangilabot!

Nawala na tuloy ang virginity ng eyes ko huhu!

"Ivana! Please open the door! Or else sisirain ko 'tong pinto."

"Oo na ayan na! Sandali!"
Pinakalma ko Ang boses ko. Ayokong marinig nya Ang paghikbi ko. Bago ko buksan Ang pinto ay siniguro ko munang tapos na Akong umiyak at wala nang bahid ng luha sa pisngi ko. Pinakalma ko din muna Ang sarili ko.

"Ohh.. bakit?" Napasinghap ako.

"Amm.. Ivana, tungkol dun sa nakita mo-"

"D-don't worry kuya. Di naman Kita isusumbong kina mommy at daddy."

Natigilan Sya. Ngayon ko lang din napansin na nakapantalon na sya, hindi tulad kanina na wala talaga syang saplot at nakalabas Ang putotoy nya. Pero yun nga lang, wala syang suot na damit, tanging pantalon lang. Nakalantad tuloy sa 'kin Ang four packs abs nya like WOW ha!
He's still 20 years old.

"That's not what I meant Ivana." Tumingin Sya sa Ibang direksyon. Tila naiilang syang titigan ako. Maging ako din ay ayaw ko ring salubungin Ang mga titig nya. "I'm sorry about that Ivana. B-baka natrauma Kita."

"Sus! Wala yun Kuya. Kasalanan ko din naman kasi bigla Akong pumasok sa kwarto mo. Sorry dun."
Wow, talaga lang. Wala lang ba yun huh?

"Yeah, yeah. That's your fault. Next time wag ka nang papasok sa kwarto ko nang walang paalam, understood?"

Kapal.

"Wala ka na bang sasabihin?.. Kung wala na, balikan mo na yung girlfriend mo. Magpapahinga na 'ko."

"I know di ka pa rin makamove-on. Alam Kong natrauma ka pa din."
Pahabol pa nya habang isinasara ko na ang pinto.

" Mawawala din 'to. Don't worry, kuya." Tapos nilock ko na ang pinto.
Naghintay ako ng ilang Segundo at baka kumatok ulit Sya pero wala.
Ayon tuloy, naiyak ulit ako.
Ang hirap kasing kalimutan!
Kayo ba, makakalimutan nyo agad kapag nakakita kayo ng ganun?! And one more thing.. nagkafeelings kasi talaga ako noon Kay kuya eh! Noon yun. Nung bata pa kami.

Pero kalaunan ay natanggap ko na, na Hanggang kapatid lang talaga Ang dapat na turingan namin. And I didn't expect na makakaramdam ako ng ganito. Sakit.

Sakit dahil may kasama syang Ibang babae. Di ko alam na mararamdaman ko pala ulit ito. Akala ko tanggap ko nang magkapatid lang kami.