Ne ali rahmet ne de hünkar ne kadar zaman geçti bilmiyorlardı hala göz gözeydiler özlemleri bir kaç saniye derken kırgınlıkları sanki günlerdir göz göze olduklarını söylüyordu bu uzun yada kısa bakışmayı
Ali rahmetin karnına saplanan ağrı bölmüştü ağrıyla irkilince hünkar daldığı yerden çıkabilmiş hemen yanına gitmişti
H.ne oldu iyimisin
Ali rahmet ağrıdan buruşan yüzünü düzeltmeye çalışarak cevap verdi
A.bilmiyorum birden ağrıdı
Hünkar örtüyü kaldırdı ali rahmetin üzerinde ki gömleği çıkarmışlardı sadece pantolonu vardı üzerinde moraran karnına bakınca içi acıdı
H.doktor çağırayım mı
A.yok gerek yok hemşire iğne yaptı keser ağrıyı heralde
H.bekleyelim geçmezse çağırırız o zaman
A.olur
H.rahatmısın sen
Ali rahmet hafif gülümsedi
A.rahatım sağ ol
Hünkar tekrar örttü üzerini ve öylece dikildi ali rahmetin başında aradan biraz zaman geçti hala öylece ayakta bekliyordu ali rahmet başını kaldırıp ona baktı
A.niye oturmuyorsun
H.bilmem bi şeye ihtiyacın olur belki
A.otur. hünkar lazım olursa söylerim
H.tamam söyle ama çekinme lütfen
Ali rahmet gülümsedi
A.olur çekinmem
Hünkar yanda ki koltuğa oturdu ali rahmet bakışlarını karşıda ki duvara sabitlemiş bakıyordu canı yandığı için arada yüzü buruşuyordu hünkar gözünü kırpmadan onu izliyordu kısa süren sessizliği hünkar bozdu
H.teşekkür ederim
Ali rahmet başını ona çevirdi
Hünkar yine konuştu
H.akşam o hengamede teşekkür edememiştim
A.ne için
H.torunumu kurtardığın için
Ali rahmet hem üzülmüş hemde sinirlenmişti
A.teşekküre gerek yok
Hünkar ali rahmetin sesinin sert çıkmasını anlayamamıştı yine sessizlik olmuştu bu sefer Ali rahmet bozmuştu sessizliği
A.ne zaman kabulleniceksin
H.neyi
A.varlığımı
Hünkar anlamaz bakışlarla ona bakarken devam etti
A.ben varım hünkar burdayım demir benim oğlum Adnan benim torunum torunumu ordan kurtardım diye bi yabancıymışım gibi teşekkür etmene gerek yok ben üzerime düşeni yaptım
Hünkar ali rahmetin söylediklerine hak verdi ama öyle alışmıştı ki onun yokluğuna şimdi biraz tuhaf geliyordu varlığı hem hemen alışmıştı varlığına hem de alışmak istemiyordu derince bi iç çekti Hünkar sonra bi itiraf gibi döküldü dilinden sözcükler
H.yokluğuna alışmak çok uzun ve zor oldu şimdi varlığına hemen alışmak tuhaf geliyor bana
Ali rahmet gözünü ayırmadan ona bakıyordu hünkar ne dediğini idrak edince iş işten geçmişti
A.bi şeylere alışabilmek ne güzel
Hünkar anlamaz bakışlarla ona bakarken Ali rahmet buruk bi şekilde gülümsedi
