46.bölüm

1.6K 80 104
                                    

Hünkar başı ali rahmetin göğsünde uyuya kalmıştı Ali rahmet yüzün de huzurlu bi gülümseme ile cılız mum ışığının aydınlattığı tavana bakıyordu bakışlarını arada göğsünde uyuyan karısına çeviriyor bu anın gerçek olduğunu tekrar tekrar görmek istiyordu karısını uyandırmamaya çalışarak saçlarına ufak öpücükler kondurüyordu yıllardır özlediği anın içindeydi uyumuyor uyuyamıyordu aslında uyumak istesede uyuyamazdı her ne kadar yanında karısı olsa da uzun zamandır olduğu gibi dar alanlarda uyku tutmuyordu onu hava yavaş yavaş aydınlanmıştı başını çevirip kızıllaşan gök yüzüne baktı iyice sarmaladı karısını ve uyuya kaldı ali rahmet

Ali rahmetin aksine yıllardır hasret kaldığı kokuyla deliksiz bi uyku çekmişti hünkar gece ne uykusu bölünmüş nede kötü kötü rüyalar görmüştü yine burnuna gelen kocasının kokusuyla araladı göz kapaklarını hünkar yüzün de nedenini henüz hatırlayamadığı bi gülümseme vardı gözlerini yavaş yavaş açtı nerde olduğunu düşündü bi an sonra hatırlayınca başını yavaşça kaldırdı kocasının göğsünden ve uyuyan kocasına baktı ne çok özlemişti onu izlemeyi elini kaldırıp sakallarına doğru götürdü ama onu uyandırmamak için dokunmadı sakallarında ki aklara baktı ne kadar da çok yakışmıştı ona ne çok seviyordu onu bazen inanamıyordu içinde ki aşka sevgiye kızıyor öfkeleniyor ama hep onda buluyordu kendisini başını yine göğsüne bıraktı geçmişe dair hiç bi şeyi ne  düşünmek ne de duymak istemiyordu kendi içinde bi hesaplaşma içerisindeyken birden aydınlanan havanın farkına vardı ve hemen kalkıp oturdu perdeyi çekip dışarı bakınca güneşin doğduğunu ve havanın iyice aydınladınığını gördü hemen uyuyan kocasını dürttü

H.ali rahmet kalk hadi

Ali rahmet hünkarı hiç duymamış hala uyuyordu

H.ali rahmet diyorum hadi kalk çabuk

Ali rahmet yatağa iyice yerleşirken hünkar daha yükses sesle ve daha sert dürterek yine seslendi

H.hadi fekeli kalk

Ali rahmet uyku sersemi açtı gözlerini

A.ne oluyor hünkar ya

H.nihayet uyanabildin çabuk kalk

A.ne oldu niye kalkıyoruz

H.sabah olduğu için olabilir mi acaba

A.olmuşsa olmuş bize mi sordu olurken

Ali rahmet yan dönüp gözlerini kapatıp yine uyumaya çalışırken hünkar daha yüksek sesle konuştu

H.ay tembelliğin sırası değil fekeli çabuk kalk

A.ne acelemiz var ki

H.hemen eve gitmeliyiz

A.neden

H.yokluğumuz fark edilmemeli

A.o niyeymiş

H.ay soru sormayı bırakta kalk ali rahmet

Hünkar hemen kalkıp üzerini giyinmeye başladı ali rahmette ardından mecburen kalktı pantolununu giyip etrafta gömleğini arıyordu hünkar giyinmiş onu bekliyordu

H.ne arıyorsun

A.gömleğimi

Hünkar masanın önünde yerde olan gömleği alıp sertçe verdi eline

H.ben çabuk ol diyorum sen gözünün önündekini görmüyorsun

A.ya hu uyanalı daha iki dakika oldu önümü görmüyorum

Ali rahmet yarı kapalı gözleriyle gömleğini iliklemeye çalışırken hünkar onun bu hâline gülümsedi yanına gidip ona yardim etti

H.sen niye böyle uykusuzsun

Yürek Kesiği Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin