✓ happier ⌗ sunoo × ni-ki

1.0

Yuna'nın cenazesinin ardından 3 gün geçmişti. Sunoo evinden- daha doğrusu, odasından çıkmıyordu. Yemeden içmeden kesilmişti. Telefonuna Riki'nin saniyede 4 mesaj atmasını bile umursamayacak kadar boşlukta hissediyordu. Jungwon ile beraber büyümüşlerdi. Onu kaybetmek zaten ağır gelmişken, sıra arkadaşının da bir cinayete kurban gitmesi... Sunoo bunu kaldıramamıştı. Okula gitmiyordu. Arayan hocalara kendini iyi hissetmediğini söylüyor, konuşma çok uzamadan da telefonu kapıyordu. Tabiri gerekirse bok gibi hissediyordu. Gece güzel pastel renklerde gördüğü eğlenceli rüyaları, kan ve ölen iki arkadaşının cesedi ve katillerle dolu kabuslara dönüşmüştü. Sunoo artık uyumak da istemiyordu.

Riki ise her gün sabahtan akşama kadar kapısının önünde bekliyor, ona mesajlar yazıyordu. Ondan cevap alamadığı için sinirleniyor, ve eve döndüğünde bir şeyleri parçalıyor. Ama bu Sunoo'nun evde kaldığı 4. gündü. Ve Riki'nin sabrı tükenmişti.

"Sunoo! Kapıyı açmazsan kırıp gireceğim! İçeri almayacaksan mesajlarıma cevap ver! Kim Sunoo! Kapıyı açmanı söyledim! Kim Sunoo!"

Kapıya vurarak bağırıyordu avazı çıktığı kadar. Sunoo komşularının başının ağrıyabileceğini düşünüp aşağı indi ve kapıyı açtı. Nasıl göründüğü umurunda değildi o an, ama Riki onu öyle gördüğü için epey şaşırmıştı.

Sunoo 4 gündür hiç bir şey yememiş olduğundan yüzü çökmüştü. Uyku uyuyamadığından göz altları morarmıştı. Saçları dağınıktı, her yarım saatte bir durup duruken ağladığı için gözleri kıpkırmızıydı. Gerçekten harabeye dönmüştü.

"Sen, iyi misin?"

"Evet iyiyim, mesajlarına bakacak halim yok telefonu elime bile almıyorum. Yaşadığımı gördüğüne göre defol git şimdi."

Çıkıştıktan sonra kapıyı kapatmaya yeltendi. Ama Riki engel oldu. "Sen yemek yedin mi?"

"Hayır."

"Sana yemek yapabilirim."

"İstemiyorum."

"O zaman bir şeyler alıp getiririm."

"Hayır, istemiyorum."

"Sunoo hasta olacaksın."

"Sanane."

"Tamam çekil şuradan."

Sunoo'yu iterek içeriye girdi ve kapıyı arkasından kapattı. "Mutfağa gidip bir şeyler yapacağım ve sen de yiyeceksin. Sonra gideceğim."

Ve her karışını ezbere bildiği evin mutfağına girdi. Kolay olacağını düşündüğünden mikrodalgaya hazır makarna attı.

Sunoo oturma odasına oturdu. Biraz sonra da Riki geldi. "Al, ye bunu."

Makarnayı uzattı. Yanına oturdu ve kendi elindekini yemeye başladı. Sunoo da böylece eline tutuşturulanı yemeye başladı.

Elindekini bitirdikten sonra Riki'ye gitmesini söyleyen bakışlar attı. "Anladım, tamam gidiyorum. Yemeklerini düzgün ye, güzelce de uyu. Hastalanmanı istemiyorum. Mümkünse mesajlarıma da cevap ver. Seni merak ediyorum. Görüşürüz."

Ve çıktı Riki. Sunoo kucağına bir yastık aldı ve ona sarılarak biraz daha ağladı. Hayatı boka sarmıştı ve ne yapacağı hakkında gram fikre sahip değildi.

_______
14.06.21

riki to sunoo: 😽💞💖💫❤🧚🏼‍♂️😇
riki to other people: 😈🤬😡👿💀☠