Hallo, Ik ben Fenna. Ben 15 jaar oud en zit al vanaf mijn 6e in een weeshuis. ik ben al een paar keer geadopteerd maar werd telkens weer terug gebracht. Ik zit hier omdat mijn ouders voor mijn neus werden doodgeschoten. Ik praat niet veel alleen tegen de mensen die ik echt vertrouw, tot ik op een dag word geadopteerd door 5 jongens, vanaf dat moment werd alles anders.
Fenna pov:
Ik word wakker door de zon die door mijn raam schijnd, een kreun verlaat mijn mond. "waarom vergeet ik ook altijd het gordijn dicht te doen" mompel ik tegen mezelf. Ik pak een setje kleren uit de kast en loop naar de badkamer, en spring onder de douche. Na zo'n 10 minuten stap ik eronder uit en kleed me aan. "Fenna?" roept Merel onze verzorgster. "Ja, wat is er?" "Wil je zo naar beneden komen? er komen adopterders!" "kom er zo aan" schreeuw ik terug. Merel is eigenlijk de enige met wie ik praat, de andere kinderen in het weeshuis pesten me, omdat ik lelijk en dik ben. Snel gris ik mijn telefoon en oordopjes van mijn nachtkasje, en loop naar beneden. Ik ga in een hoekje bij het raam zitten wetend dat ik toch niet geadopteerd word, want zeg nou zelf wie neemt er nou een puber van 15 als ze ook een schattig kindje van 5 kunnen nemen? Ik doe mijn oordopjes on mijn oren en zet mijn muziek aan. Na een tijdje voel ik opeens een hand op mijn schouder, ik schrik en draai me om. ik kijk in de mooiste ogen die ik ooit heb gezien, hemelsblauw. "Gaat het wel?" vraagt hij vezorgt. Nu pas merk ik dat ik heb gehuild ik veeg snel de tranen van mijn wangen en knik als antwoord op zijn vraag, daarna probeer ik nog een glimlach op mijn gezicht te toveren. Hij loopt richting 4 andere jongens en overleggen met elkaar. Dan zie ik de jongen met zijn hemelsblauwe ogen mijn richting op wijzen. Ze gaan me toch niet adopteren he? debk ik in mezelf. Dat mag niet! Het kan niet!
Niall pov:
"Jongens?" "Ja, wat is er Niall?" zeggen ze in koor. "Nou, uhmm.. dus we zijn eruit?" "Ja, van mijn part wel" antwoord Harry. "Oke, fijn, ik wil haar zo graag helpen" 'Wij allemaal Niall, wij allemaal" Ik roep de eigenaar van het weeshuis en vertel haar dat we Fenna graag zouden willen adopteren. "Ze heet Fenna, Het is echt een schat van een meid, maar houd er alsjeblieft wel rekening mee dat ze een moeilijk verleden heeft gehad, en ze las echt tegen je praat als ze je 100% vertrouwd" "Dan zijn wij nu hier om haar te helpen, en haar te beschermen" hoor ik Liam zeggen. "Ik zal wel even tegeb Fenna zeggen dat ze haar spullen moet pakken en naar mijn kantoor moet komen" "is goed" antwoorden de jongens. "Jullie mogen alvast naar mijn kantoor lopen en plaatsnemen op de stoelen" "Oke, bedankt!" en weg is ze.
Fenna pov:
Ik zie Merel op me afkomen lopen. 'Hee meis, de jongens van net willen je graag adopteren" zegt ze op een lieve toon. Ik slik hoorbaar en vecht tegen de tranen die achter mijn ogen branden. "Lieverd, het komt goed we houden contact, en de jongens zullen goed voor je zorgen dat beloof ik!" zegt Merel op een geruststellende manier. Ik knik en sta op om mijn koffer in te gaan pakken. "Fenna? als je klaar bent kom je dan naar mijn kantoor? daar wachten de jongens op je" "doe ik, tot zo" en loop zo snel als ik kan naar mijn kamer. Ik laat me op bed vallen en begin te snikken in mijn kussen.
