The Insensitive Jerk [Unhold]

Kabanata 2

I bit my lower lip in nervousness, every step that i count ay para akong hihimatayin. Sa wakas ay nahinto ako sa harapan niya, nakaupo siya sa mahabang sofa naka-cross ang mga hita at naka-abre siyete ang mga kamay habang walang emosyon akong tinitigan.

Ang asul niyang mga mata na balak akong lunurin ay pinasadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa. "Did you wear contacts?" Tanong nito.

I stopped biting my lower lip and stand straight. "Yes, Sir." Yes i lied, hindi niya pwedeng malaman na nagpapanggap lang ako, delikado na at baka tanggalin pa ako.

Tumango siya sa sagot ko. "Maupo ka, Ms. Collins." Anito at iminuwestra sa 'kin ang isahang sofa na katabi lang rin nito.

Ayan na naman. Nag-uumpisa na naman akong kabahan at mamawis ang mga kamay ko.

Naupo ako sa pang-isahang sofa sa tabi niya kung mapapaalis man ako ngayon at mapatalsik sa kompanya, pwede bang may matanggap man lang ako kahit hawakan lang ang abs niya solve na ako.

Na kurot ko ang daliri ko sa mga kabulastugan na naiisip ko, nagawa ko pa talagang mag-isip ng mahalay kahit na nasa kritikal na sitwasyon na ako ngayon.

I gulp and cleared my throat.

Nilakasan ko ang loob na itanong sa kanya ang naisip ko ngayon. "Boss, pwede bang magtanong?"

Matagal niya muna akong tinitigan bago tumango. I bit my lower lip and looked down at his.... "Boss, may abs ka ba? Pwede pahawak?" Lakas loob kong tanong.

Nagulat ko yata siya sa naging tanong ko, para tuloy akong nagsisi sa naging tanong ko.

Bakit ba kasi hindi ko mapigilan maging malandi sa gwapong mukha na 'yan.

He cleared his throat i looked at him, he's serious face awhile ago is gone and replace by his playful smirk. "Want to touch?" Malanding tanong niya.

Nag fiesta ang malanding utak ko. Hindi siya ang unang sinabihan ko na gusto kong hawakan ang abs niya, marami na ganun ako kalandi.

I gulp. "Joke lang po." Bawi ko.

Gaya din sa mga nasabihan ko na gusto kong hawakan ang abs nila, hindi ko parin kaya. Ang utak ko lang at bunganga ang malandi mga fifty percent lang ang kalandian ko, kaya hindi ko pa kayang humawak ng abs at baka mahimatay ako.

Hanggang tingin na lang muna ako ngayon sa mga abs, pag eighty percent na ang landi ko doon na ako hahawak ng totoong abs at hindi na sa picture.

I looked down, nakakahiya ang sinabi ko.

"Don't ask for something you won't do either if you don't want to be in an awkward state, just like now." Anito.

I looked at him, my lips protruded. Nakita kong tumingin siya sa labi ko saka muling lumunok.

"You're pretty. Why did you wear old fashioned clothes?" aniya saka itinuro ang damit na suog ko ngayon. "---If you could dress just like, that."

"Wala kasi akong pambili." Deretsahan sagot ko.

Duh! Ako walang pambili? Eh kayo ko ngang gumawa ng damit na nagkakahalaga ng isang taon na sweldo ko sa kompanya niya.

Magsasalita na sana siya ng biglang bumukas ang pinto. Natuon ang atensyon naming dalawa sa pinto at nakita namin si Queenie na gulat na gulat at pawis pa, kaagad itong tumakbo papunta sa sofa kung nasaan kami saka niyakap ang kuya nito.

"Sorry, kuya! Ako talaga ang may kasalanan, walang kinalaman si Sam dito. Nakiusap lang talaga ako sa kanya na pagpanggap na ako, promise!" Ani ni Queenie na nakayakap sa kuya nito.