Zussen

Verhuizen

In het koninkrijk Upendo lag de stad Alno er stil bij. Het was dan ook nog vroeg in de ochtend. In klokkenstraat 26 lagen Elvi en haar ouders nog vredig te slapen.

"Opstaan!" riep Elvi's moeder, Ginerva van beneden. Elvi sliep gewoon door. Vlam de deur vloog open: "Wakker worden slaapkop!" riep Ginerva. Nu werd Elvi wel wakker. Ze srekte zich uit en stond op. Morgen zouden ze verhuizen naar een Amo in Pacha het andere koninkrijk. Elvi keek er tegen op. Ze zal al haar vriendinnen en vrienden moeten achterlaten, zelfs Ari zal ze missen, dat irritante kutwijf op haar school. Vandaag was haar laatste schooldag in Alno.

Langzaam en nog half slapend liep Elvi half strompelend naar de badkamer. Ze waste en kleedde zich om, liep naar beneden en maakte nog snel ontbijt met de weinige dingen die er nog waren. Na het kleine snelle ontbijt sprong Elvi op haar half kapotte fiets en racette naar school. Gelukkig hadden haar ouders belooft dat ze een nieuwe kreeg eens ze verhuist waren.

Op school stond iedereen op zijn 'vaste' plek, de populaire leerlingen in de hoek vanachter op het schoolplein, de nerds vooraan zo ver mogelijk van de populaire vandaan, allemaal lezend op de bankjes die er staan, de 'normale' leerlingen stonden zowat overal op het grasplein . Er waren er aan het voetballen, andere stonden gewoon in groepjes te praten. Elvi liep zoals gewoonlijk naar haar vrienden en vriendinnen die altijd achteraan op het grasveld te vinden zijn. Haar vriendengroep bestond uit drie meisjes, Ami, Eva en zij, en twee jongens, Arnold en Noah. Dan ging de bel. Iedereen spurtte naar de rij, maar  Elvi's vrienden en zijzelf niet. Zij stapten rustig naar  de rij, gewoon om de leerkrachten te irriteren. Ze hadden Frans, Elvi haat dat vak. Ze vind dat die leerkracht alleen maar zaagt. Gelukkig was het maar een halve dag school.

"Riiiiiiing!" de bel ging. Het was Elvi gelukt Frans te overleven, nu nog twee uur Nederlands en een uur wiskunde. Voor Nederlands moest ze naar een ander gebouw. Elvi en haar vrienen kwamen net op tijd aan in het klaslokaal. Tijdens de les praatte Elvi met Ami en Eva. Ze praatte over hoe Elvi's nieuw huis er zou uitzien en hoe hard ze hun zal missen.

"Elvi!"riep de docent: "Ik weet dat het jou laatste dag is maar dat is nog geen reden om niet op te letten in mijn les."

"Sorry mevrouw ik zal in het vervolg beter op letten", verontschuldig ze zich.

"Oké dan gaan we voort met de les", zie de leerkracht. Ze begon weer over de verschillende naamwoorden te praten. Elvi lette weer niet op en zette haar gesprek met Eva en Ami voort.

"Elvi voor de laatste keer let op in mijn les!" schreeuwde de mevrouw.

"Sorry mevrouw" zie ze lachend.

"Elvi nu is het genoeg uit mijn les" riep de mevrouw nog bozer. Ze liep naar de deur en hoorde dan dat Eva ook de les werd uitgestuurd. De deur van het klaslokaal ging open en Eva kwam naar buiten. Meteen schoten ze allebei in de lach. De bel ging en gaf het einde van het lesuur aan. Snel liep Elvi met Ami naar hun kluisjes om hun map van wiskunde te gaan halen.

Bij wiskunde lette Elvi wel op. Elvi vond het al bij al nog wel een leuk vak. Ze moesten bewijzen maken van meetkunde. Elvi is er wel redelijk goed in, maar Ami niet echt, dus als ze klaar was mogt ze Ami helpen. Eigenlijk had ze gewoon haar oefeningen gemaakt en las Ami gewoon wat Elvi schreef terwijl ze pratte. Voor de laatste keer die dag ging de bel. Elvi nam afscheid van haar vrienden en fietste naar huis. Thuis liep ze naar boven en begon met inpakken. Ze stak ze in dozen en droeg ze naar beneden. Daarna hielp Elvi nog een beetje met de rest in te pakken.

Iedereen was klaar om te vertrekken. Alle dozen en valiezen zaten in de auto. Ze ging op weg naar hun nieuw huis in Amo. Elvi hoopte dat het daar een beetje meeviel en dat ze snel nieuwe vrienden zou maken. Vooral het huis, daar was ze nieuwsgierig naar.  ZE vroeg zich af hoe groot het zou zijn welke stijl het zou hebben en wat de ligging was. 

Toen ze aan kwamen en Elvi uitstapte viel haar mond open en haar ogen groot. Hun nieuw huis was niet klein maar ook niet groot en had een rode met beige, authentieke gevel. Ginerva kwam naast haar staan.

"Ik hoop dat je het mooi vind", zei ze. Elvi knikte. 

"Jouw slaapkamer is vanachter met uitzicht op de tuin. Wil je hem zien?" vroeg Ginerva.

Elvi antwoordde over enthousiast: "Ja."

"Kom dan laat ik het je zien", zegt ze half lachend.

Samen liepen ze naar binnen vake Tim achterlatend die de auto al aan het uitladen was. Binnen was het redelijk modern tegenover de buitenkant van het huis. Links is de trap en rechts de deur die vermoedelijk naar de keuken en leefruimte leidde. Samen liepen ze de trap op naar boven en kwamen uit op een overloop. Elvi's moeke vertelde dat de deur links naar hun kamer lijdde en die rechts naar de haare, de deur recht voor haar was de badkamer. Er was ook nog een trap die naar de zolder ging, de logeerkamer. Elvi stapte zo rustig mogelijk naar de deur van haar kamer. Als ze de deur open doet viel haar mond open. Voor haar verscheen er een gezellige kamer met groot raam, dat uitkeek op de tuin. Voor het raam stonden al twee gezellig ogende zeteltjes met kussens erin en een klein tafeltje dat  op een groene mat stond. Links stond een super grote kast en vanachter in de kamer een groot tweepersoonsbed. Rechts van het raam, aan de muur hingen planken waar je boeken of andere leuke spullen op kunt zetten. Rechts onder de boeken planken stond een grote houten bureau met computer en bureau lamp.  

"Vind je het mooi?" vroeg moeke die plots achter Elvi stond.

Elvi knikte terwijl ze nog altijd sprakeloos de kamer bekeek. Elvi's moeke ging in een van de zeteltjes voor het raam zitten en deed teken dat Elvi in het andere moest gaan zitten. Rustig liep ze naar het zeteltje voor het raam. 

"De tuin moet wel nog opgeknapt worden, maar binnenkort  heb je hier een mooi uitzicht", zei Ginerva. De tuin lag er inderdaad nog triest bij, er zaten nog plekken zonder gras in het gazon.

"Straks gaan we bij de nieuwe buren dag zeggen. Ga je mee? Ik heb gehoord dat ze een zoon hebben van jou leeftijd", zei Ginerva.

"Ja hoor. Ik hoop dat ze ons goed ontvangen en niet te verlegen zijn", was Elvi's antwoordt.

De ontmoeting met de buren verliep vlot. Elvi  en  hun zoon Siebe konden het wel goed met elkaar vinden. Ze hadden gepraat over school. De school zou niet zo groot zij. Elvi zit waarschijnlijk bij hem in de klas. Siebe had haar ook al gewaarschuwd voor een paar andere leerlingen die niet zo op nieuwelingen gesteld waren. Hijzelf was bevriend met Afra die soms gepest werd op school. Thuis werd Afra ook niet altijd even goed behandeld daarom logeerde ze vaak bij hem. Siebe en Elvi hadden afgesproken om de volgende dag samen naar school te fietsen.

A/N
Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden.

groetjes

Swam