Zussen

'plan B'

**Afra en Elvi knikten en Ilse liep naar haar bureau en haalde de dekentjes uit één van de schuiven en gaf ze aan Afra en Elvi. "Ik vroeg me af", zei Ilse," hebben jullie nog altijd die ster op jullie voet?"                                                                                                                                                                          Elvi en Afra doen allebei hun linker schoen en sok uit en tonen de ster aan Ilse.**

"En om op jullie vragen te antwoorden" ,zei Ilse, "De woonplaats van jullie ouders was onbekend en niet terug te vinden in de dossiers wat we jullie wel tot mijn spijt kan vertellen is dat een maand nadat ze jullie opgegeven hebben voor adoptie het bericht is binnen gekomen dat ze zijn omgekomen in de brand van een afgelegen huis. Het doet me spijt om jullie dit te moeten meedelen. Hadden jullie nog een andere vraag?"

"Ja ik wel maar ik zou eerst Afra eens apart willen spreken als dat kan?" zei Elvi. Ilse maakte een gebaar naar de deur dat ze buiten even alleen konden spreken. Afra en Elvi verlieten rustig de kamer. In de gang vroeg Afra waarom Elvi had gevraagd om prive te praten. Elvi verteld hoe ze Heltia twee keer had ontmoet en een sterk gevoel van herkenning had gehad en hoe het meisje naar haar had geglimlach. Na Elvi's uitleg zei Afra: "Laat me raden je wilt nu oftewel vragen of je met dat meisje mag praten of nu gewoon naar die kamer gaan en stiekem met haar gaan praten."

Elvi zuchtte: "Waarom kan jij toch zo goed mijn gedachten lezen of hoort dat ook bij het tweeling zijn?"

"Oke maar wat wil je nu doen vragen voor een gesprek of nu stiekem met haar gaan praten? En ja dat gedachte lezen zou wel eens bij het tweeling zijn kunnen horen." zei Afra.

"Dan verkies ik toch de tweede optie anders zou het wel eens raar kunnen zijn als we te lang weg blijven." Fluisterde Elvi.

"En wat als dat niet gaat?" fluisterde Afra terug.

"Dan gaan we straks zonder onze ouders die in de cafitaria iets gaan drinken het weeshuis verkennen omdat we willen weten waar we de eerste maanden van ons leven hebben doorgebracht ik heb gezien dat er een kaartjes met een platte grond aan de balie lagen." zei Elvi.

"En dan maken we een omweg langs links in plaats van naar rechts te gaan direct naar deze gang en dan kloppen we aan bij dat meisje spreken met haar gaan dan verder zodat we ergens anders uitkomen dan waar we zijn vertrokken." vulde Afra Elvi aan.

"Jep, exact hetzelfde wat ik dacht. Moeten we Heltia dan niet verwittigen dat we komen?" zei Elvi. 

Afra pijnigde haar hersenen en zei:" nee ik denk beter van niet en we zouden dringend terug naar binnen moeten gaan want anders begint het verdacht te lijken." Elvi knikte en opende de deur,  ze liepen allebei terug naar binnen. Ze gingen zitten. Elvi vroeg: "Zouden we met een meisje hier in het weeshuis een gesprek kunnen hebben?"

"Waarom zouden jullie dat gesprek willen en met wie?" zei Ilse.

"De reden van dit gesprek houden we liever voor onszelf. Dat gesprek zou met Heltia zijn alleen wij twee en zij", zei Afra op een zakelijke toon.

"Sorry meisjes maar dan moet ik jullie teleurstellen vandaag is er geen bezoek toegelaten. Morgen wel, anders kan ik jullie dan een afspraak geven?" zei Ilse.

"Nee dat hoeft niet. Het was eigenlijk niet zo belangrijk", zei Elvi.

"Oké dan, zijn er nog vragen?" vroeg Ilse. De twee meisje keken elkaar eens aan, een teken dat 'plan b' in werking ging. 

"Ik en Elvi zouden straks graag een rondkijken in het weeshuis om te weten waar we de eerste maanden van ons leven hebben doorgebracht. Ik vroeg me af of dat kon?" vroeg Afra beleeft.

"Ja hoor tuurlijk. Ik zal  jullie een kaartje maken dat jullie mijn toestemming", zei Ilse terwijl ze zich rechtzette. Ze liep naar haar bureau, haalde een kaartje uit één van de lades. Ze schreef iets op het kaartje en gaf het aan Afra.

"Ik denk dat we  dan maar een zullen gaan bedankt voor het gesprek", zei Ginerva. Ze zette zich allemaal recht en liepen de deur uit. Ze liepen de gang in stilte uit. Als ze terug in de inkom aan kwamen vroeg Elvi's moeder: "Hebben jullie graag dat we meegaan of is het goed als we hier ergens op jullie wachten?"

"We zouden liever alleen gaan", zei Afra. 

"oké dan zullen wij hier ergens wachten", zei Ginerva. De twee meisjes liepen naar de balie om een plattegrond. Ze gingen zoals afgesproken links een gang in. Ze liepen door de gang tot ze de receptie niet meer konden zien daar deden ze de kaart open en zochten een zo kort mogelijke weg naar de gang met Heltia's kamer. 

"Excuseer zou ik mogen vragen wat jullie hier doen", zei een zware mannenstem. Elvi en Afra's hart sloeg een slag over. Het was Elvi die het woord nam.

"We hebben toestemming gekregen van Ilse om het weeshuis te verkennen. We waren net de platte grond eens aan het bekijken", zei ze. De meneer knikte goedkeurend, stelde verder geen vragen en liep door. De twee zussen liepen door sloegen twee keer rechts af staken een gang over en sloegen nog dan links af. Op het einde van de laatste gang waar ze zich bevonden zagen ze dan eindelijk een bekend uitzien de deur, de deur van het kantoor dat tot Ilse behoord. Ze keken allebei voorzichtig om de hoek. De gang was stil en verlaten. Op hun tenen slopen ze naar de deur van Heltia's kamer. Ze ademden allebei nog eens goed in en uit en klopten zacht op de deur zacht genoeg zodat je het in de andere kamers niet zou horen maar toch nog luid genoeg  dat Heltia het zou horen. Een paar stille ogen blikken gingen voor bij. De klink ging naar benden en de deur ging open.

a/n

nieuw hoofdstukje deze keer wat sneller
ik hoop dat jullie het mooi vonden
als je feedback of spellings fouten vind laat het me dan weten in de comments 

swam
xxx