Baekhyun ne bu yılışıklık? Cidden sen iyi misin? Adamın karşısına çıkarak ne hedefliyorsun merak ediyorum. Adam seni takmıyor bile. Alt tarafı köpek sevip bilekliği alıp iki de yemek yiyip döneceksin ve bitecek iş.
Bir dakika...
Tanışırız demişti.
Kim neden bir defalık görüşeceği biri ile tanışmak istesin ki?
Yoksa o da mı seviyordu beni...
Tanrım saçmalama Baekhyun, sen sevmiyorsun bile. Adam sadece çok yakışıklı bu kadar.
Şimdi içimdeki saçma düşünceleri susturup kapı ziline basıyorum.
Siyah gömleğim çok mu iddialıydı acaba?
-Hoşgeldin Baekhyun.
Tamam iddialı değilmiş...
-H-hoşbuldum Ch...
-Chanyeol, ben Park Chanyeol. Sen de Byun Baekhyun.
-Oh Evet Chanyeol. Bir şey sorabilir miyim Chanyeol?
-Tabi, dinliyorum.
-Manken falan mısın?
Yine içimden geçirdiğim her şeyi söylüyordum. Ama bu sefer bilinçli olarak. Cidden çok iyi giyiniyordu. Soruma şaşırmış olsa da gülümseyerek cevap verdi.
-Oh, evet. Nereden bildin?
-Aa gerçekten mi? Tamamen tahminde bulunmuştum.
Bu da sanırım zengin ve kendince ünlü oluşunu açıklamıştı kafamda. Ortadan yanlara ayırdığı siyah saçı şuan tek odaklandığım şey olabilirdi. Kapının önünde suratında yan bir gülüş ile üzerime eğilerek konuşmasından bahsetmiyordum bile.
Oraya girseydim çıkamazdım da zaten.
Ne ben,
ne de içimdeki bülbül...
Günlerdir görmediğim Apollo geldi bir anda aklıma. O an ne kadar da özlediğimi farkettim. Fakat ortalıkta gözükmüyordu. Merak edip sordum ona.
-Apollo nerede? Onu çok özledim.
Yan gülümsemesi istemsizce kayboluyor gibiydi. Saçlarını karıştırarak eğdiği başıyla içeriyi işaret etti. Her şey yolunda mıydı?
Benim de endişemi farkedince sözlü iletişime başvurdu nihayet.
-Uyuyor, sadece senin geleceğini ona söylememe rağmen uykuya daldığı için biraz tripliyim ona. Ama sen bozulma ona lütfen, çok yoruldu bugün.
Çok masumdu. Apollo mu o mu bilmiyordum.
Ama gerçekten çok masumdu.
-İstersen uyandırmayalım onu, gel biz diğer odaya geçelim. Kusura bakma, gelme amaçlarından birisi de oydu.
-Sorun değil ㅋㅋㅋ Başka zaman severim sonuçta değil mi?
-Ne zaman istersen Baekhyun...
Omuzları düşmüştü. Bu çocuk kesin bana aşıktı.
Neyse.
Moralinin bozuk olduğu her halinden belliydi, belki de canı sıkkın olduğu için çağırmıştı beni. Bu yüzden sohbeti başlatan olarak yardım etmek istedim.
-En baştan tanışalım diyordun. O zaman başlıyorum Chanyeol?
-Dinliyorum seni.
-Annemle yaşıyorum, okulum henüz bitmedi. Son senesindeyim.
-Oh, ne okuyordun?
-Veterinerlik okuyorum:)
Duyduğunda gözleri parlamıştı. Hayvanları sevdiği paylaştığı fotoğraflardan belli oluyordu. Pek yaymazdım sevgimi, ama eminim ondan daha da düşkündüm. Sokakta ne zaman bir hayvan görsem, ya veteriner arkadaşlarımın dükkanlarına götürüp beslerdim, ya da kendi evime götürüp bir sahip bulana kadar bahçede bakardım. Annem hiçbir zaman rahatsız olmazdı bu durumdan. Çünkü o da biliyordu tek varlığımın hayvanlar olduğunu.
Ayrılan annem ile babam arasında kalan tek enkaz bendim. Ve bu enkazın tutunduğu tek şey sokak hayvanlarıydı. O zamanlar gülümseyebiliyorsam, hepsi o güzel hayvanlar sayesindeydi. O zaman karar vermiştim veteriner olmaya.
Sorumsuz insanların satın alıp daha sonra sokağa attığı, ya da doğumundan büyümüne sokakta yaşamaya mecbur her hayvanla ilgilenecektim.
Ne kadar başımı sokacak bir evim olsa da o zamanlar, bir sokak köpeğinden farkım yoktu. Savruluyordum oradan oraya.
Kimse sormuyordu bana, "Aç mısın Baekhyun? Canın sıkıldı mı Baekhyun? Bir ihtiyacın var mı Baekhyun?"
Hayır.
Duyduğum tek soru annemde mi yoksa babamda mı kalmak istediğimdi.
-Kötü bir hikayeymiş Baekhyun.
-Ne, duydun mu sen hepsini? Tanrım yine mi dışımdan konuştum...
Saçlarımı stresten yolarken Chanyeol gülüyordu.
-Bir kısmını duydum, arada sesin kesilip duruyordu bozuk frekans gibi ajdjwlpc (gülüyo adam işte wlclsl)
Ciddi bir bakış attığımda tekrar eski haline dönmüştü. Hikayemi duyan ilk ve tek kişiydi. Duyduğunda ise böyle bir tepki vermesini istemezdim. Bu yüzden susması daha iyiydi.
-Baekhyun?
-Efendim?
-Senden bir şey isteyebilir miyim?
Ne isteyecekti ki.
-Yapabileceğim bir şeyse neden olmasın.
Suratı küçük bir çocuk suratının halini almıştı. Anlaşılan çekiniyordu.
~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Puppy |Chanbaek|
Fanfiction~by ekmek reis~ "Puppy kelimesinin iki güzel anlamı vardır; birincisi köpek yavrusu, ikincisi ise çocuksu aşktır..." 2021 Chanbaek Day'a özel kısa bir texting ficidir, keyifli okumalar<3
