Puppy |Chanbaek|

Hav Hav! (Part-2) 4

-Sana bir kez sarılabilir miyim Baekhyun?

Sesi öyle çocukça çıkmıştı ki, sanırım içimdeki bülbül bile düşmüştü bu harekete. Sesi çıkmıyordu.

Çıksaydı sanırım iş yatakta biterdi.

Onca sert davranışından sonra garipsesem de kollarımı açıp gelmesini işaret ettim. Usulca yanıma sokulup nazik bir şekilde kucaklamıştı beni.

Dediği gibi, sadece kucaklamıştı.

Bana sarıldığında gözlerim içime çektiğim saçlarının kokusu ile arkaya gidip gelmişti. Bıraksaydı bayılırdım belki de. Öyle tatlıydı ki Tanrım... Tanımadığım bir adama sarılıyordum fakat kırk yıllık tanıdığımla olan samimiyetimin hissiyatını veriyordu.

Huzurlu bir kaç dakikalık sarılmadan sonra kendini benden ayırmıştı. Öyle tutulmuştum ki, hala ona sarılıyor gibi hayal ediyordum kendimi.

Bu nasıl bir rüya bilmiyorum ama uyanmak istemiyordum.

-Yaşadıklarını anlayabiliyorum Baekhyun, güldüğüm için kusuruma bakma. Sadece benzer hayatlara sahip birisi ile karşılaşınca gülüşümü tutamadım.

Ne anlatıyordu bu adam, sarılmasını yarıda kesmişti.

-Baekhyun, orada mısın?

-Oh pardon, dalmışım. Sorun değil tabiki de anlıyorum.

Neyi anladığımı da bilmiyordum...

-Bu arada sarıldığım için kusuruma bakma, dediğim gibi benzer-

-Sorun değil dedim ya Chanyeol, istersen tekr- Yani diyorum ki istersen teker teker masayı kuralım, güzel yemek kokuları geliyor.

Ulan bülbül, durdun durdun şimdi mi konuşacak zamanı bulmuştun. Al o zaman bu da sana kapak olsun, nasıl susturdum seni.

İlk defa.

-Oh beklettiğim için özür dilerim, açsındır tabi. Sen otur ben kurarım.

-Olur mu öyle şey yardım edeceğim tabikide.

Gülümseyerek peşine takılmamı işaret etmişti.

Düşünüyorum da, yazışmalarda ne kadar da farklıydık. Chanyeol'la sadece yazışan birisi onun 30, 40 yaşlarında; somurtkan evli çocuklu, meslek sahibi bir adam olduğunu falan düşünürdü.

Benim ise 16 17 yaşında bir ergen olduğumu. Tamam yüzüme baksalar yine aynı şeyi düşünürlerdi orayı karıştırmayalım.

Fakat, Chanyeol'un bu kadar olgun olmasının sebebi neydi?
----
Masayı çoktan kurmuş, yemeğe başlamıştık. O mu yaptı, yoksa başkası mı bilmiyorum ama yemekler efsaneydi. Ortamın fazla sessiz olduğunu düşünerek konu açmak istedim.

-Chanyeol, sen de kendini anlatsana.

-Pek bir anlatılacak bir şeyim yok aslında, mezun olur olmaz modellik yapmaya başladım. Ünlü markalardan teklif aldım şu sıralar. Sanırım yükselen bir yıldız olacağım, erken tanıdığın için şanslısın.

-Ego çekilir misin?

-Efendim?

-Chanyeol'la konuşuyorum da izin verir misin diyorum-Ne ay ne diyorum. Of çok özür dilerim..

-Alıştım artık ㅋㅋㅋ Eh hep sen mi garip davranacaksın, biraz da ben davranayım dedim eheh.

Hep gül lütfen... Di mi bülbül?