Darryl ve Zak orada oturup sohbet ederken zamanın nasıl aktığını fark etmemişlerdi.
"Ah- saat çok geç olmuş. Artık gitsem iyi olucak"
"Şey.. gitmeden önce, bana numaranı verebilir misin?"
Zak, bir kaşını havaya kaldırmıştı.
"Haberleşmek için."
Zak, cebine koyduğu telefonunu çıkarttı ve Darryl'da çıkarttı. Zak numarasını söylerken Darryl da onu rehberine kaydediyordu.
"Oldu mu?"
"Evet, teşekkür ederim."
"Birşey değil."
Zak eve doğru yürümeye başlamıştı, aklı sürekli o çocuktaydı.
Ona ilk defa birisi bu kadar farklı gelmişti. Çok zarifti. Güzeldi. Zak, bunu beğemişti. Sahtecilikten minik bir parça bile yokmuş gibiydi.
Nazikti, zarifti, iyiydi, saftı.
Uzun süreden sonra aradığı arkadaşlık kritierlerine sahip tek kişi o olmuştu.
Üstelik, çocuk tatlıydı.
-
Evine girdi, kapşonlu hırkasını çıkartıp askılığa astı.
Köpeği, sahibinin eve döndüğünü duyunca heyecanla yanına koşup havlamıştı. Oyun oynamak istiyordu.
"Üzgünümm Rat. Şimdi olmaz, Sahibin kendini iyi hissetmiyor.."
Rat kendi kuyruğunu kovalamaya başlamışken, genç adam odasına doğru ilerleyip kapısını araladı.
Okul üniformasını çıkarttı ve bir havlu ile banyoya girdi.
Kapısını kapattı ve kilitledi. Yıllardır yalnız yaşamasına rağmen hep kilitlerdi.
Banyonun zeminine yerleşti, telefonunu çıkarttı ve ekranına baktı.
Sadece ekrana bakıyordu, saate ve tarihe..
18:49
2 Nisan, 2011
16. Yaş günüydü ve hâla umutlu bir şekilde telefonun ekranına bakıyordu.
Bakmaya devam etti, etti, etti..
18:54
18:59
19:00
19:13
19:20
19:30..
Gözlerinden yaşlar boşanmaya başlamıştı, saatlerce orada oturup sadece bir mesaj bekleyebilirdi.
Tam 3 yıl olmuştu ama hâla umutluydu..
Sadece..
Sadece, annesinden gelen bir "iyi ki doğdun, Darryl." Mesajı için.
3 yıldır bekliyordu ve beklemeye devam edecekti.
Annesi ve babası boşandığında, Darryl 13 yaşındaydı. Haftalarca uğraşılan boşanma sürecninin sonunda, babası ile kalmaya başlamıştı.
Geçen yıl babası ölene kadar.
Darryl'a yüklü miktar para bırakması, Onun umurunda değildi. Darryl sadece annesini istiyordu.
Ve ya sadece mutlu olabilmek istiyordu..
Annesi, Darryl'ı bırakıp giderken "elbet birgün döneceğim, oğlum." Demişti. Darryl'ın telefon numarası annesinde vardı ama Darryl'da annesinin telefon numarası yoktu.
Onunla iletişime hiçbir türlü geçemiyordu. Bunu, annesinin yapması gerekirdi.
3 yıldır doğru düzgün doğum günü bile kutlayamamıştı.
Artık canını yakmaya başlamıştı, herşey.
Telefonunu kenara bıraktı ve dizlerini göğüsüne çekti. Kafasını, dizine koyup ağlamaya devam etti. Sadece bir kelime duymak istiyordu.. iyi ki doğdun, Darryl..
En son saatine baktığında 19:30'du. Banyodan çıktığında ise saat 20:20'idi.
Gözleri kızarmış hatta şişmişti. Mutfağa gidip kendisine yiyecek birşeyler hazırlarken, köpeği Rat'e de yemek vermeyi ihmal etmedi.
Değer verdiği bir arkadaşı ile oynamayacaksa bilgisayara kolay kolay oturmazdı.
Saniyeler, dakikalar, saatler geçti.
Darryl, yatağa uzandı ve telefonunu kurcaladı.
En sevdiği yazardan yepyeni bir hikaye yayımladığı bildirimi geldiğinde sevinmişti.
"Gizemli ama tatlı ?"
Darryl, kitabın açıklamasını okumaya başlamıştı. Okurken sanki dejavu yaşıyordu..
Okulunda ve çevresinde, pek sevilen birisi olmayan genç çocuk Ryoichi ve etrafındaki herkesin ona imrenerek baktığı popüler çocuk Seiko, birgün başbaşa kalmak zorunda kalırlar.
Bu, onların ilk defa birbirlerine karşı bir çekim hissetmesine engel olabilir miydi?
''--> Boy x Boy <-,,
"Boy x boy mu? Bu çocuğun hep hetero shiplerle ilgili kitap yazdığını sanıyordum.."
Diye mırıldandı kendi kendine. Kitabın açıklamasını okumayı bitirip direk ilk bölüme geçmişti.
Şimdiden yüzlerce okunmaya sahipti. İlk bölümü heyecanla okumaya başladı Darryl.
- Sonraki bölümü de.
- Bir sonraki bölümü de.
- Son bölümü de.
Kitap, diğerlerine kıyasla biraz kısaydı ama çok güzeldi. Darryl bundan etkilenmişti. Sonunun kötü bitmesi umurunda değildi, kitabı çok sevmişti.
Sürekli kitabın başına gelip tekrardan sinuna kadar okuyordu. Saatlerini, sadece kitabı tekrardan ve tekrardan okuyarak geçirmişti.
Uykusu gelene kadar okumuştu.
Tekrardan, Tekrardan ve Tekrardan..
•°▪~''~▪°•
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yazar | SkepHalo |
Fanfic"Sen iyi misin? Burnunu gördüm de.." Dedi genç ve nazik çocuk, cebindeki peçeteyi uzatıyordu. "İlkyardım konusunda pek iyi değilimdir ama yardımı dokunacaksa, al." Bu çocuğun bu kadar saf, masum hatta nazik olabileceğine inanmıyordu. - Kitapta: - Ş...
