GUNđŸ”ĢChapter 8đŸ”Ģ

848 157 12
                                    


🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸

ඇහි පිහාටු එකින් එක ඇලවිලා වගෙ දැනුනත් අමාරුවෙන් ඇස් අරිද්දි නුහුරු එලියක් ඇස් වලට වැදුනත් තුන් හතර පාරක් ඇස් පිල්ලම් ගහලා ගහලා ඇස් දෙක ඇරගත්තට පස්සෙ මට දැනුනෙ අත උඩ මොකක් හරි බර දෙයක් තියනවා වගේ. ඔලුව ඇතුලෙන් ඉදිකට්ටටින් අනිනව අනිනවා වගේ වේදනාවක් දැනුනත් අත උඩ තියෙන්නෙ මොකද්ද කියලා බලන්න ඕනෙ නිසාම ටිකක් ඔලුව උස්සද්දි මන් දැක්කෙ ජිමින්ව. එයා මගෙ අතත් අල්ලන් ඇදට ඔලුවත් තියන් නිදි. ජිමින් ඇහැරෙන්නෙ නැති වෙන්න හෙමින් මගෙ අත අරන් එයාගෙ සිනිදු කොන්ඩෙ අස්සෙන් ඇගිලි යැව්වෙ එයාට මහන්සි ඇති කියලා හිතලා.

"ඕහ්, බබා ඔයාට කොහොමද"

"ම්... මුල්"

මන් අමාරුවෙන් කියද්දි ජිමින් නැගිටලා ගිහින් වතුර එකක් අරන් ඇවිත් මට පෙව්වා. ඒත් එයාගෙ එක අතක් බැන්ඩේජ් කරලා තියනවා.

"ජිමින්, ඔයගෙ අත. අතට මොකද්ද උනේ"

"ආ ඒක මේ පොඩි දෙයක්"

"පොඩි... හ්හ්... හොද පොඩි. ඇත්ත කියන්න ජිමින්. මොකද්ද උනේ"

"ආ... ඩීල් එකට ගියපු වෙලේ එතනට මොකෙද්ද පැන්නනේ. ඉතින් පොඩි අවුලක් ගියා එතන"

"ජිමින් මන් ඔයාට කිව්වා පරිස්සමින් කියලා"

"හරි ලමයෝ, ඉතින් මන් මේ ඉන්නෙ හොදට. අත විතරනෙ. හරි දැන් කියන්නකො ඊයෙ ඇයි ඇඩුවෙ... ම්ම්ම්"

ජිමින් ඒක ඇහුවම පාලනයක් නැතුවම මගෙ ඇස් වල කදුලු ගලන්න ගත්තා. ජිම්න් ලගට ඇවිත් මූනෙ තිබ්බ කදුලු පිහිදැම්මා.

"හ්ම්ම් හරී මේ අහන්නකො, දැන් ඕක අමතක කරන්න බබා. ඒක වෙලා ඉවරයිනේ. ඔයා ඇඩුවා කියලා එයා ආයෙමත් එන්නෙ නෑ"

"මෝ... ජිමින් ඒ මගෙ ඔන්නි ජිමින්. එහෙම කෙනෙක් හිටියද කියලවත් මන් දැනන් හිටියෙ නෑ. අඩුම මගෙ ඔන්නිගෙ කටහඩ මොනවගේද කියලවත් මන් දන්නෙ නෑ ජිමින්. එයාලා දඩුවම් විදින්න ම ඕනෙ මේ කරපු දේවල් වලට. මන් නිකන් ඉන්න දෙන්නෙ නෑ උන්ට"

"ශ්ශ්ශ්ශ්ශ්ශ්, අඩන්නෙ නැතුව ඉන්නකො ම්ම්ම්. ඔව් එයාලා දඩුවම් විදින්නම ඕනෙ මැනික. කොහොමද මන් එයාලව නිකන් අතාරින්නෙ. හ්ම්ම්. එයා මැරෙන්න කලින් වින්ද දුක ඒ මිනිස්සු දැනගන්න එපැයි"

GUN  đŸ”Ģ < PJM > [ON HOLD]Where stories live. Discover now