TELLİ HASEKİ HÜMAŞAH

FELAKET ÇANLARI

Sultan İbrahim namı diğer Deli İbrahim.

 Osmanoğlu'nun kurtarıcısı, devletin istikbali...

1647 TOPKAPI SARAYI

Harem. Adı batasıca harem... Üç kuruşluk cariyelerin kol gezdiği harem.. Ya eskiden böyle miydi bu nizam Ferhan?

Ferhan Kalfa, boylu boyunca yatağa uzanmış hanımının baş ucunda biçare bekliyordu. Yüzündeki kırışıklar, çektiği acıların izleriydi. Saraya Sultan Mehmet'in saltanatında Arnavutluk'tan getirilmişti. Ya dokuz ya ondu yaşı... Ne anasını hatırlardı ne babasını.. 

Ferhan Kalfa bir anda duyduğu sesle irkildi. Kulakları da eskisi kadar iyi değildi.

-Af buyurun hanımım. 

Valide sultan, Ferhan Kalfa' ya döndü;

-Neyin var senin? Haremde bir şey mi oldu yine? Valide Sultan doğrulmaya çalışırken Ferhan Kalfa koluna girdi.

-Yok hanımım, kimseden ses seda çıkmaz oldu. Hasekilere de... derken Valide Sultan hışımla kesti koca kalfanın sözünü.

-Haseki deme bana Ferhan! Haseki adı anacak ne mecalim kaldı, ne dermanım.

Ferhan Kalfa, valide sultanının sırtına kuş tüyü yastıklardan dayadı.

-Şu yastıklarda olmasa, sırtımın ağrılarını dindirecek yok Ferhan. 

Ferhan'ın bir şeyler sakladığı yüzünden belliydi. Ferhan kırk yıllık harem kalfasıysa, Kösem Sultan'da kırk yıllık bu sarayın sultanıydı.

-Son kez soruyorum Ferhan. Ağzındaki baklayı çıkar daha fazla saklama.

Ferhan Kalfa bunu saklamanın kellesine mal olacağını biliyordu. Usulca validenin eteğinin dibine oturdu. Korkulu gözlerle Kösem Sultan'ı seyretti.

-Felaket validem. O kadın sarayımıza felaketlerini de peşi sıra getirdi. 

Valide Sultan bu sözlere mana veremedi;

-Hangi kadın? 

Ferhan Kalfa ağzından çıkacak her kelimeyi tartıp biçiyordu. Artık vakti gelmişti. Kösem Sultan'da felaketin geldiğini bilmeliydi.

-Hümaşah, saraya geliyor sultanım.