Jungkook;
Gözlerimi açtığımda tren istasyonunda birinin elini tutuyordum. Eller çok tanıdıktı. Bu galiba benim kanlı odada gördüğüm ellerdi. O ellerin sahibiydi yüzüne şaşkınca bakmak istemiştim ama nedensizce gülümsüyordum. Neden gülümsüyordum!
O neden bana gülümsüyordu? Neden bu kadar güzel gülümsüyordu? Ya biz neden gülümsüyorduk? Mal mıydık neydik anlamadım gitti.
En son durağa kadar yürüdük. "Durak 4542," diye mırıldandım. Hava soğuk gibiydi kesin üstümü açık unutmuştum, kesin! Kafam yere eğik bir şekilde yerdeki çakıllarla boğuşurken elimi tutan yakışıklı ultra güzel gülümseyen çocuk konuştu.
"Çantamı unuttum, bekle hemen geleceğim" deyip yanımdan koşarak ayrılmıştı. Burda yalnız kalmaya kesinlikle meraklı değildim. Tamam azıcık ucundan meraklıydım ama ne bileyim işte şuan peşinden gitmek istiyordum. Çünkü neden olmasın?
Tamam korkuyu iliklerime kadar hissetmeye severdim, seviyorum da. Şimdi burada terk edilmiş bir tren istasyonunda ve yanında korkunç bir ev olan bir yerde tek başıma değil tabii ki de, öleceksem o da benimle ölecekti! Ne kadar güzel ve yahut yakışıklı olursa olsun benimle ölmeli.
Yanımdan giden çocuğun o girmek istemediğim eve girdiğini gördüğüm an yalnız kalmamak için bende peşinden gittim. kapıya elimi uzattığımda bir rakam daha gördüm "138." bu sayılar kesinlikle hayrı alamet değildi. İç çekerek kapıyı açtım. Açıkçası dıştan korkunç mekan oldukça tarihi bir alana sahipti. Bir kapı sesi duyunca yanımdaki çocuğun kaybolduğunu anladım neredeydi bu?
Bir anda bir şekilde kendimi o çocuğun arkasında buldum yanıma koşmuştu. Birbirimize bakıyorduk. Neden bakışıyorduk biz! Bu çocukta durmadan bana bakıyordu. Geçirecektim yüzüne bir tane görecekti ebesinin amını!
Bir anda duvara sertçe çarpıp boynumun kesilmesiyle derin nefesler alarak uyandım. Alnımdan akan terlerin haddi hesabı yoktu su gibi olmuştum yakında rüyalarım sayesinde paranoyak olacaktım.
Sabah alarm yerine artık rüyalara gıcık olmaya başlamıştım. Ne sikim sonik rüyalardı bunlar ve ben neden durmadan görüyordum. Benden başka gören var mıydı? O çocuk benim hayal ürünüm olan birimiydi yoksa gerçekten aynı rüyalarımı görüyorduk?
Hemen yatağımdan kalkıp kağıt kalem aramaya başladım. Hafızam kesinlikle çok iyiydi 35.474542,138 sayılarını defterime not ettim. Koordinat olduğu belliydi son 3 sayısı kalmıştı. Acaba ne sonuç çıkacaktı. Merakla diğer rüyalarımı bekliyordum.
_______________
Taehyung :
Birkaç gündür gördüğüm enteresan rüyaların ardından, bu güne de bir yenisini sonucunda uyandım.
Normal bir tren istasyonu gibi görünüyordu aslında, elimde bir ufak çanta, diğer elimde de sım sıkı tuttuğum bir el. İlk gördüğüm rüyada duvara asılı olan çocuğun elini tutuyordum.
İstasyonun son bekleme durağına kadar uzun uzun yürüdük. Hava hafif soğuk gibiydi, üşüdüğümü rüyada olmama rağmen hissedebiliyordum. Bekleyeceğimiz durağa vardığımızda yanındaki çocuk '4542,' diye mırıldanmıştı.
Yanımdaki çocuğa uzun uzun baktıktan sonra 'Çantamı unuttum, bekle hemen geleceğim' diyerek yanından koşarak uzaklaşıyorum. Kullanılmayan bir perona geldiğim zaman durup etrafı incelerken, arkamdaki kapıyı fark edip içeri giriyorum.
Genişçe bir alan ve sanki bir şatodaymış gibi bir mimariye sahip merdivenlerden yukarı çıkmaya başlıyorum ve merdivenlerin sonuna gelince ise tekrar bir kapıyla karşılaştım. Üzerine 138. yazan kapıdan içeri girdim.
Hastane acili gibi bir yere çıkıyordu burası. Nasıl olduğu hakkında hiçbir fikrim yok lakin dört sedye yan yana ve doktorlar başlarında o açık alanda hastaları ameliyat ediyorlar.
Sonrasında arkamdan bana birisi seslendi:
' Uyarıları dinle ve cevapları arkanda ara Taehyung '
Bana bunu diyen adam, elindeki neşterle birlikte beni kovalamaya başlıyor, ben ise ondan kaçarken tekrar geçen gün rüyamda gördüğüm çocuğun yanına gitmiştim.
Sonrasında adam o çocuğa yaklaştı ve boynunu keserek gözlerimin önünde onu öldürdü.
Ardından bana yöneldi ve benim de boğazımı kesmeye başlaması ile ben de gözlerimi kapattım ve uyandım.
Uzun süredir olmayışımız, bundan sonra olmayacağımız anlamına gelmiyor maalesef. Ara sıra yapıcaz böyle tatlı sürprizler. Ama Moon admin ve ben ÖSYM ve ÖYS sınavı öğrencilerisi olduğumuz için baya mesafe girecek bölüm aralarına. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere ^^
Morpheus 🦋💜
Ya ben zaten bu hesapta takılıyorum bu hesabı unuttun kivi sonra gelip bayadır yokuz deme pü sana püüüüğğğ
Neyse aşklarım seve seve okuyun muaahhh
Ç/Jilek🍓
